اگرچه دولت سیزدهم عزمش را بر تعیین تکلیف فوری مدیران پروازی عزم کرده و طی این مدت نیز به همت مسئولان استانداری بوشهر، بخش قابل توجهی از مدیران و کارشناسان غیربومی شناسایی شده است، اما همچنان شاهدیم که بخش زیادی از استخدامیها در صنایع استان را افراد غیربومی تشکیل میدهند. تعدادی از جوانان و نیروهای تحصیلکرده و کارآمد استان بوشهر، از بیتوجهی صنایع در جذب نیروهای بومی استان گله کرده و در تماس با «ایران» خواهان پیگیری موضوع شدند. «احسان. ص» یکی از مهندسان بومی در صنایع وابسته به پتروشیمی استان بوشهر به «ایران» میگوید: «بیش از 90 درصد مدیران اجرایی صنایع پتروشیمی و نفت و گاز این منطقه، غیربومی هستند. مدیرانی که هر 2 هفته 1 بار، آنهم تنها 2 روز به منطقه آمده و به قول خودشان به امورات صنایع رسیدگی میکنند. تازه اگر شانس آورده و این دو روز هم با برگزاری نمایشگاههایی مثل نفت چین یا اکسپو تهران و... همزمانی نداشته باشد. مدیرانی که در منطقهای دیگر سکونت داشته و ماهی تنها چند بار به محل کارشان در بوشهر سر میزنند.» این فارغالتحصیل رشته نفت و گاز تصریح میکند: «مدیران غیربومی که هر 14 روز تنها یکی، دو روز به منطقه سر میزنند، چگونه فرصت رسیدگی به مسائل و مشکلات شرکت و صنایع پیدا میکنند؟ آنها غالباً روز اول خستگی درکرده و آخر شب هم دیداری با مدیران و مسئولان منطقه تازه میکنند. مدیرانی که گاهی طی یک ماه، حتی یک بار هم مدیران مجموعه و هیأت رئیسه را نمیبینند.» طبق گفته این کارشناس بومی، جالبتر اینکه همین مدیران پروازی با سوءاستفاده از موقعیتشان، دوستان و آشنایان بدون تخصص خود را استخدام کرده و آنها را هم پروازی میکنند. تعداد قلیلی از بومیان را پس از گزینشهای متعدد در مناصب میانی قرار میدهند؛ بومیانی نخبه که پس از سالها کار صادقانه و دلسوزانه، کارشان به بیمارستان و ابتلا به بیماریهای سرطان و قلبی و تنفسی میکشد.