در حافظه موقت ذخیره شد...
علی‌رغم تبلیغات رسانه‌های غربی که مذاکرات را مثبت نشان می‌دهند آتش بس همچنان دور از دسترس است
حماس تمایلی به بازی در زمین غرب ندارد
ارتش رژیم صهیونیستی بامداد دوشنبه همزمان با مذاکرات آتش بس، اقدام به حملات پراکنده به رفح کرد
در همین راستا فرانسه و امریکا با تقسیم کار و به گمان غلبه یا حتی عقیم‌سازی مقاومت و اتکا بر سابقه مداخلات، تحرکاتی را در لبنان، سوریه، عراق و یمن آغاز کردند. بر همین اساس، ایالات متحده بر آن شد که رویکرد نظامی را با هدف اجتناب از توسعه تنش به خدمت بگیرد و فرانسه نیز چون امریکا، ضمن پرکردن خشاب اسرائیل، با تأسی به نفوذ خود در لبنان، در قالب دیپلماتیک و رایزنی با سران لبنانی راهبرد عقب راندن حزب‌الله را پیگیری می کند.
کارزار سوریه
در این بین موقعیت ژئواستراتژیک سوریه با عقبه حضور نیروهای چندمنظوره مقاومت، تهدید جدی برای رژیم صهیونیستی و امریکا تلقی می‌شود و آن دو در تتمه نقشه شوم خود علیه دمشق، به حملات خود و آرایش جدید نظامی در سوریه ادامه می‌دهند. در این بین، مداومت و ارتقای سطوح عملیاتی غیرمنتظره گروه‌های مقاومت از یک سو و فشار نظامی مضاعف به امریکا در اثر تهاجمات این کشور علیه جبهه مقاومت سبب شد که سمت و سوی جدیدی در این کارزار به وجود آید.
روز گذشته منابع سوری از افزایش تحرکات نیروهای امریکایی در سوریه و ورود سلاح‌ها و تجهیزات بیشتر به پایگاه‌های امریکا بویژه در استان‌های حسکه و دیرالزور خبر دادند. المیادین در این رابطه نوشت تقویت پایگاه‌های غیر قانونی امریکا پس از آن است که برخی داده‌ها حکایت از آن داشت که امریکا قصدی برای تعجیل در خروج از عراق ندارد و همزمان به خروج از سوریه نیز نمی‌اندیشد و این موضوع باعث شده تا آتش گروه‌های مقاومت علیه امریکایی‌ها بار دیگر از سر گرفته شود.
از سوی دیگر، در راستای افزایش تنش در سوریه ارتش ترکیه پس از اینکه هیأت «تحریر الشام» از پاسخگویی به درخواست این کشور برای ایجاد نقاط مرزی خودداری کرد، نیروهای کمکی به منطقه متشنج شمال سوریه اعزام کرد.
لبنان تسلیم‌ناپذیر
فرانسه از همان ابتدا با گسیل فرستاده‌هایش کوشید که با ابزارهای سیاسی و متقاعد کردن برخی سیاسیون لبنان برای عقب راندن حزب‌الله از منطقه جنوبی، فشار جبهه شمالی را از رژیم صهیونیستی رفع کند. این دستاویز پاریس مربوط به قطعنامه ۱۷۰۱ پس از جنگ لبنان و اسرائیل در سال 2006 و بند مربوطه که در آن تنها به استقرار ارتش لبنان و نیروهای حافظ صلح یونیفل در مناطق مرزی تا رود لیتانی تأکید شده، است. درحالی فرانسه تنها به طور یکجانبه به لبنان فشار می‌آورد که ارتش صهیونیستی از همان ابتدا و بعد از مدت کوتاهی از صدور قطعنامه 1701 همچنان حاکمیت لبنان را نقض کرد و اکنون نیز با جنایات جنگی چون استفاده از بمب‌های فسفری به حاکمیت لبنان تعرض می‌کند.
به همین دلیل مقامات لبنانی، همواره با تأکید بر عدم پیگیری جنگ از سوی بیروت، خاطر نشان کردند که رژیم صهیونیستی باید این قطعنامه را به طور کامل اجرایی کرده و قبل از هر چیزی به اشغالگری در همه اراضی لبنان پایان دهند. حزب‌الله نیز از همان ابتدا با رد این دسیسه بر تشدید حملات خود علیه مواضع صهیونیستی تأکید کرد.
به دلیل این مواضع قاطعانه، این بار وزیر خارجه فرانسه راهی بیروت شد تا طرح متفاوتی را برای پایان درگیری‌های حزب‌الله و رژیم صهیونیستی به‌طرف لبنانی انتقال دهد. روزنامه لبنانی «الاخبار» به نقل از منابع آگاه گزارش داد فرانسه در این طرح پیشنهادی صرفاً خواستار تغییر مکان نیروهای حزب‌الله شده، اما به موقعیت مکانی مشخصی اشاره نکرده است.
به نظر می‌آید در برهه کنونی که مشاهدات از احتمال خیال اندیشی اسرائیل برای جنگ با لبنان حکایت دارد و تلاش‌های فرانسه برای خاموش‌سازی آتش مقاومت لبنان جهت مصونیت رژیم صهیونیستی به سد اراده حزب‌الله برخورد کرده، غرب مجبور به ریل‌گذاری جدیدی در این مسیر شده است.
