یاسمن صادق شیرازی
خبرنگار

ماجرا چه بود؟
روزنامه ایران در تاریخ 29 فروردین‌ماه سال‌جاری در گزارشی خبر داده بود که با وجود گذشت بیش از 10 روز از حمله مسلحانه به منازل جنگلبان‌ها، هنوز سرکرده اصلی این حملات بازداشت نشده است. ماجرا از این قرار بود، جنگلبان‌ها برای جلوگیری از عملیات سازمان‌یافته چند قاچاقچی حرفه‌ای کمین کردند و موفق شدند بالاخره برای تعدادی از آنها پرونده قضایی باز کنند. آنها هم از انجام هیچ کاری برای اذیت وآزارشان دریغ نکردند؛ اول پیشنهاد رشوه دادند، وقتی دیدند جنگلبان‌ها زیر بار نمی‌روند شروع به تهدید کردند، بعد از اینکه راه به جایی نبردند، سراغ خانواده‌هایشان آمدند. اگرچه مأموران پلیس موفق شدند چند نفر از این افراد را دستگیر کنند اما هنوز قاچاقچی و عامل اصلی آزاد است. فرمانده عملیات محافظت از منابع طبیعی شهرستان آمل تأکید کرده بود کسانی که شبانه به خانه جنگلبان‌ها حمله کردند اصلاً از اعضای باند قاچاق نیستند و فقط برای تیراندازی به خانه‌های آنها مأمور شده‌اند. برای همین قاچاقچی اصلی روز حادثه خودخواسته در جایی حضور دارد که دوربین‌ها تصویرش را ضبط کنند تا اثبات کند روز حادثه در این منطقه حضور نداشته است.

حمله شبانه
این اولین‌بار نبود که قاچاقچی‌ها به جنگلبان‌ها حمله می‌کنند. آنها یک‌بار روی ماشین سازمان منابع‌طبیعی اسید ریختند. بینی یکی از جنگلبان‌ها را شکستند و تهدید کردند که به خانه‌هایشان حمله می‌کنند که این کار را هم انجام دادند. آنها شبانه به خانه چند جنگلبان حمله کردند و به در و پنجره‌های خانه‌های آنها تیراندازی کردند. البته، این ماجرا ابعاد گسترده‌تری دارد. قاچاقچی‌ها در اقدامی دیگر نزدیک به 70 درخت تناور در محدوده بهشهر و گلوگاه را قطع و مسیرهای رفت وآمد مردم را مسدود کردند. آنها بار دیگر تهدید کردند که این‌بار جنگلبان‌ها و خانواده هایشان را آتش می‌زنند.
فرمانده عملیات محافظت از منابع‌طبیعی شهرستان آمل نسبت به دستگیری این فرد هشدار داد و تأکید کرد که اگراین فرد بازداشت نشود، وضعیت در آینده وخیم‌تر خواهد شد. پناهی گفت: هنوز به این متخلف تذکر هم داده نشده تا حساب کار دستش بیاید. نزدیک به 60 نفر زیر دست من کار می‌کنند، اگر او الان دستگیر نشود چند روز دیگر سراغ بقیه می‌رود. وقتی با این وقاحت به خانه من تیراندازی می‌کنند، لابد بقیه را با فحش و ناسزا به‌راحتی منصرف می‌کنند.
خانواده‌های این جنگلبان‌ها بعد از این حادثه از نظر روحی بشدت آسیب دیدند و رفت و آمد در شهر برایشان بسیار سخت شده است. کودک یکی از جنگلبان‌ها بعد از ماجرای تیراندازی هر شب کابوس قاچاقچی‌ها را می‌بیند. همسر یکی از آنها نگران است که آنها دوباره به خانه آنها حمله‌ور شوند. این درحالی است که مظنون اصلی که سابقه 30 فقره تیراندازی  را دارد هنوز دستگیر نشده است.

حفاظت با دست خالی
امین برارنیا، جنگلبان دیگری که قاچاقچی‌ها به او حمله‌ور شدند، نداشتن تجهیزات کافی را در این حوادث مؤثر دانست و گفت: وقتی یک جنگلبان با دست‌خالی با قاچاقچی‌ها روز و شب مبارزه می‌کند، بروز این حوادث عادی است. قاچاقچی‌ها تا دندان مسلح‌اند اما محیطبان‌ها از نظر تجهیزات بسیار ضعیف هستند. به ما نهایتاً یک دست لباس می‌دهند و یک خانه سازمانی. باید با دست خالی به جنگ قاچاقچی‌ها برویم. چطورمی‌توانیم با دست خالی یک ماشین پر از چوب و اسلحه را مجبور به ایست کنیم؟