خدا را شکر که فضای ورود چهره‌های جدید، هموارتر شده است. فیلمسازان ما باید به جوان‌ها میدان بدهند و به آنها اعتماد کنند.
اگر نسل ما وارد این عرصه نشود، چه کسی می‌خواهد نقش‌های سنین ما را بازی کند؟ پدر من تا کی می‌تواند نقش یک پسر جوان را بازی کند؟ از طرفی دیگر هم من این را باور دارم که رسیدن به یک جایگاه آسان است اما ماندگاری نه.
برای خودم و همسن و سال‌هایم می‌گویم آن لحظه‌ای که ما فکر کنیم از بقیه بهتریم، همان لحظه‌ای است که سقوط می‌کنیم. ما برای مردم کار می‌کنیم و این مخاطب ماست که تصمیم می‌گیرد ما را دنبال کند یا نگاه و توجهش را از ما دریغ کند. پس بهتر است که با تمرکز و برای حفظ رضایت مردم کار کنیم.
بخشی از صحبت‌های این بازیگر با هنرآنلاین
