محمدجعفر محمدزاده/ ایران من! ای یادگار یادگاران! نام ایران بلند است، به بلندی تاریخ جهان، به قدمت یکتاپرستان عالم و... از لحظه آغاز عملیات نظامی در پاسخ به تعرض به ایران تا حالا که این مختصر را می‌نویسم حال مردم را پس از اندکی دلهره و تردید روبه بهبودی و سپس همراه با عشق به میهن و غرور ملی می‌بینم، نه از آن جهت که ما در عملیاتی نظامی وارد جنگ رودررو شده و پاسخی دندان‌شکن به دشمنان ایران داده‌ایم، که باید می‌دادیم، بلکه بیشتر از آن جهت که یک بار دیگر نام ایران، مردم ایران را با هم همدل و همراه کرد؛ چیزی که سخت بدان نیازمند بودیم و چند نکته :
یکم)‌‎برژینسکی از مهم‌ترین سیاستمداران تاریخ امریکا می‌گوید: «درگیری مستقیم با ایران به ضرر ماست. ایران مذهبی در آخر نابود می‌شود به شرط اینکه نگذاریم میهن‌پرستی ایرانی بدان اضافه شود، دراین‌صورت ایران دوباره قدرتی بزرگ می‌شود، باید از این اتفاق جلوگیری کنیم.» دشمنان ما ضعف و قوت ما را خوب می‌شناسند و به همین خاطر رویارویی مستقیم با ما گزینه نخست ایران‌ستیزی آنها نیست؛ بر این پایه سیاستمداران ما بسزاست که بیشتر روی قوت و ضعف‌های خودمان تمرکز کنند، البته سیاستمدار کهنه‌کاری چون برژینسکی هم از شناخت ژرف ایران فرهنگی ناتوان بود و نمی‌دانست که ایران تا بوده با دین و یکتاپرستی عجین بوده است و نخستین یکتاپرستان عالم، اهل این سرزمین‌اند و عاقبت یکتاپرستی با ذات ایرانیت آمیخته و جدا نشدنی است و به دلیل شناخت ناکافی کار دین را در ایران تمام شده می‌دانست.
دوم) واقعیت تجربه‌شده خدمت و خیانت در تاریخ ایران فراوان و قابل مطالعه و تحلیل است که در جای خود باید بدان پرداخت اما یک چیز ثابت شده و مسلم است: آنانکه در سختی‌ها به خیانت یا به آسودگی و عافیت‌طلبی از همراهی با مردم ایران و از درکنار مردم بودن سرباززده‌اند یا در صف دشمن ایستاده‌اند برای هیچ آینده‌ای قابل اعتماد نیستند و مردم ایران دیر یا زود نظرشان را از آنها بر می‌گردانند.
سوم) ایران امروز ثابت کرد که در قدرت نظامی از توان دفاعی و بازدارندگی بالایی برخوردار است و باید به این توانایی این مهم را اضافه کرد که مهم‌ترین و کارآمدترین قدرت هر کشور در کنار مؤلفه‌های دیگر انسجام ملی است و لذا به همان اندازه که دفاع از مرزهای زمینی مهم است دفاع از مؤلفه‌های اقتدار و امنیت و انسجام ملی برای حفظ تمامیت ارضی ایران نیز مهم است.
چهارم) عملیات نظامی ایران در پاسخ به تعرض رژیم صهیونیستی گرچه سخت و پیچیده و ممکن بود پرهزینه و پرخطر باشد اما توانست اقتدار و انسجام ملی را ارتقا دهد و ایرانیان را در سطوح مختلف همدل و همراه سازد که این خود دستاوردی بزرگ  به شمار می‌آید.
پنجم) ایران برد راهبردی و کارآمد سلاح‌های خود را به رخ جهانیان کشید، امید بسیار است و برای روزی باید تلاش کرد که رسانه‌های ما در ابعاد جهانی بتوانند به چنین جایگاه راهبردی و تأثیرگذاری دست پیدا کنند.
و کلام آخر را در این شعر شاعر وطن‌دوست، زنده‌یاد حسین منزوی، می‌جویم و به روانش درود می‌فرستم: ایرانم! ای از خون یاران لاله‌زاران! ای لاله‌زار بی‌خزان از خون یاران! ایرانم! ای معشوق ناب، ای ناب نایاب! وی عاشقانت بی‌شمار بی‌شماران، نام تو را بر صخره‌ای بی‌مرگ کندند، ایران من! ای یادگار یادگاران!