احسان صالحی
سرپرست مؤسسه فرهنگی - مطبوعاتی ایران

بامداد 26 فروردین 1403 تاریخ ورق خورد؛ نه فقط تاریخ ایران و منطقه، تاریخ جهان. از همان 40 دقیقه قبل از نیمه‌شب شنبه که صدای دوست‌داشتنی موتورهای پهپادها در آسمان غرب کشور پیچید که کرورکرور به سمت سرزمین‌های اشغالی می‌رفتند تا چند ساعت بعد که موشک‌های ایرانی، گنبد و در واقع اعتبار پوشالی صهیونیست‌ها را سوراخ کردند، خواب از سر هر انسان آزاده‌ای با شوق پرید. از خادمان عتبه مقدسه علویه تا مجاهدان غزه برای نصرت رزمندگان اسلام دعا می‌کردند. همه اسلام در مقابل همه کفر ظاهر شده بود. تصاویری که بارها در رؤیاهایمان مرور کرده بودیم، حالا در واقعی‌ترین شکل ممکن جلوی چشمان‌مان بود؛ پهپاد و موشک بود که از فراز پرچم سرخ حرم سیدالشهدا و گنبد زرد مسجدالاقصی به سمت مراکز شرارت صهیونیست‌ها می‌رفت. در غزه، خون‌های بیگناه به زمین ریخته به جوشش درآمده بود. بعد از 190 شب، اولین شبی بود که زنان و کودکان مظلوم بدون بمب و حمله گذراندند. دیشب همه ایستاده بودند، حتی اگر دقایقی خواب به چشم‌شان رفت، ایستاده خوابیدند؛ چه آنها که هر لحظه و دقیقه از این دفاع مقدس بر ایمان و آرامش‌شان می‎افزود و چه دشمنانی که هر لحظه، ترس و ذلت بیشتر بر آنها مستولی می‌شد. دنیا به احترام وعده صادق رهبر حکیم انقلاب ایستاد و مدال افتخار تعاون همه‌جانبه برای تحقق این وعده صادق و زمینه‌سازی برای عملیات تاریخی و بی‌سابقه پاسداران قهرمان ایران بر سینه دولت مردمی و رئیس‌جمهور مکتبی نشست.