«پرسپولیس ویرا» فراتر از انتظارها ظاهر شده است
اوسمــار؛ فراتر از یک دستیار
وصال روحانی
روزنامه نگار
روزی که« اوسمار ویرا»ی برزیلی در تضاد با اکثر پیش‌بینی‌های قبلی به سرمربیگری پرسپولیس منصوب و در این سمت جانشین یحیی گل‌محمدی مستعفی شد، کمتر کسی فکر می‌کرد او نتایجی را بگیرد که تاکنون دیده‌ایم و قرمزهای تهرانی را به یک امتیازی استقلال، صدرنشین دیرپای لیگ بیست و سوم رسانده و به تعقیب‌کننده نخست و جدی‌ترین رقیب این تیم تبدیل کرده است.
ویرا که یک سال و نیم دستیار اول گل‌محمدی بود، البته شروع بدی در پرسپولیس داشت و این تیم بازی اولش را با هدایت او در اراک به سبب یک اشتباه بزرگ از سوی علیرضا بیرانوند با یک گل به آلومینیوم واگذار کرد اما در ادامه راه و در چهار مسابقه‌ای که پرسپولیس در ماه پایانی سال 1402 و دو دیداری که در فروردین ماه 1403 برگزار کرده، پنج برد و یک تساوی به حساب یاران امید عالیشاه ریخته شده و آنها در مجموع، ارائه‌گر بازی‌هایی با حساب و کتاب و منطقی و البته تهاجمی بوده‌اند. درست است که هم از پرسپولیس و هم از استقلال به سبب نتیجه تساوی بی‌جان و کسالت‌بار آنها در دربی اواخر اسفند ماه تهران بشدت انتقاد شد اما در سایر موارد، ویرا توانسته برنامه‌ریزی‌هایی مناسب به موازات توش و توان شاگردانش و روش‌های کاری حریفان داشته باشد و به تبع آن به پیروزی‌هایی برسد که قرمزها برای ماندن در کورس قهرمانی بشدت به آن محتاج هستند.
جدیدترین نمونه این پیروزی‌‌ها یکشنبه هفته پیش در دیدار دور از خانه قرمزها با گل‌گهر در سیرجان و سپس جمعه گذشته در مسابقه خانگی آنان با ملوان شکل گرفت. در سیرجان، پرسپولیس بازی را هجومی و خواهنده آغاز کرد و مزد حملاتش را با گل زیبای اوستون اورونوف که محصول شوت جانانه و دقیق از راه دور او از گوشه 18 قدم بود، گرفت. این گل پرسپولیس را سیر نکرد و اگرچه تیم تحت هدایت مارینوس اوزونیدیس یونانی در نیمه دوم حملات زیادی را به قصد جبران روی دروازه قرمزها به اجرا درآورد اما تیم میهمان نیز به قالبی کاملاً دفاعی فرو نرفت و هر موقع که شرایط ایجاب کرد به سوی دروازه یورش برد و کوشید گل‌های دیگری هم بزند.
در نهایت یک مدیریت صحیح و دفاعی کم اشتباه و هنر کنترل توپ و میدان سبب شد قرمزها از میدان با تمامی سه امتیاز ممکن خارج شوند که در طول مسابقات لیگ بارها محل شکست حریفان بوده است. پرسپولیس جمعه شب مقابل ملوان همین الگوی بازی را تکرار کرد و باز به برتری رسید. اینها به معنای بی‌عیب و نقص بودن «پرسپولیس ویرا» نیست اما این مربی توانسته است ثابت کند که لااقل در لیگ ایران چیزی فراتر از یک دستیار است و می‌توان کل کار را به او سپرد و نسبت به نتایج حاصله امیدوار بود. با این حال قضاوت نهایی در مورد ویرا فقط در پایان لیگ بیست و سوم امکان‌پذیر است و باید منتظر اتفاقات متعدد و متنوعی ماند که در هفت هفته پایانی این رقابت‌ها روی خواهد داد. ویرا در 15 سال گذشته و پیش از آمدنش به پرسپولیس در مواردی که پست سرمربیگری تیم‌های متعدد در کشور زادگاهش به او سپرده شد، نتوانسته بود نتایجی را بگیرد که او را سزاوار تصدی پست سرمربیگری نشان بدهد. او در اکثر آن موارد بازنده بود و در کمتر تیمی ماندگاری داشت و بیلان‌هایی ضعیف و متوسط عمر سرمربیگری‌اش را در باشگاه‌هایی که به او روی آوردند، به ندرت از چهار یا پنج ماه فراتر برد. اما او امروز در پرسپولیس خالق بیلانی شده که اگر تا پایان فصل استمرار یابد، این مربی برزیلی را صاحب هویت و اعتباری افزون‌تر از گذشته خواهد کرد و شاید جایگاه فعلی او را برای لیگ بعدی هم حفظ کند.