دبیر کل ناتو ادعا کرد که همسویی ایران، چین و روسیه خطری برای دموکراسی غربی است

فرافکنی اروپا برای سرپوش گذاشتن بر ناکامی

درست است که دیگر نام هیچ کشور اروپایی در تحولاتی که با هدف فرونشاندن بحران‌های بین‌المللی جریان دارد، به چشم نمی‌خورد اما برای این کشورها کافی است نام ایران و روسیه و چین در کنار یکدیگر بیاید تا آنها از گوشه انزوا بیرون بیایند و نسبت به آنچه در صحنه مناسبات بین‌الملل و بویژه پیرامون ایران جریان دارد، ابراز نگرانی کنند. موضعگیری تازه «ینس استولنبرگ»، دبیر کل ناتو درباره مناسبات ایران و متحدان منطقه ای‌اش در چنین فضایی مطرح شده است. او در گفت‌و‌گو با بی‌بی‌سی با اشاره به اینکه روسیه، ایران، چین و کره شمالی بیش از پیش با هم متحد و هم‌سو شده‌اند، این کشورها را «اتحاد حکومت‌های اقتدارگرا» خوانده و ادعا کرده است که آنها در حال همکاری نزدیک‌تر علیه دموکراسی‌های غربی هستند. دبیر کل ناتو مدعی شده است که «چین از اقتصاد جنگی روسیه حمایت می‌کند و در مقابل، مسکو آینده خود را به پکن می‌سپارد. همچنین ایران به روسیه پهپاد و دیگر تجهیزات نظامی می‌فرستد و روسیه هم در مقابل فناوری موشکی و هسته‌ای به ایران می‌دهد.»
مواضع درست و نادرست و آمیخته به راست و دروغ این مقام اروپایی پیرامون ایران و کشورهای نزدیک به آن در حالی مطرح شده است که فهرست گرفتاری کشورهای اروپایی با فرسایشی شدن جنگ اوکراین و نگرانی از تسری دامنه بحران در خاورمیانه در کنار مشکلات اقتصادی داخلی این کشورها در ماه‌های اخیر پرشمارتر شده است؛ گرفتاری‌هایی که اروپایی‌ها برای فرافکنی آن، همچنان می‌کوشند اذهان جهانی را بر نام ایران متمرکز کرده و حتی مسئولیت فروماندن در جنگ اوکراین را هم بر دوش آن سوار کنند.
هدف مشترک مقابله با تحریم ها
بر خلاف آنچه از سوی کشورهای غربی در روند ضدیت با اتحادهای رو به افزایش در منطقه آسیا ادعا می‌شود، ایران، روسیه و چین با ایجاد مسیرهای تجاری جدیدی می‌کوشند از حوزه‌های تحت نفوذ غرب فاصله بگیرند و این مسأله را به کابوسی برای امریکا و هم‌پیمانان اروپایی‌اش تبدیل کرده‌اند. رسانه غربی «اکونومیست» این تحول را در سایه تحریم‌های بدون توقف امریکا ارزیابی و یادآوری کرده است که تحریم‌ها باعث شد تا ایران، روسیه و چین در برابر یک دشمن مشترک متحد شده و از ایده جهان چند قطبی حمایت کنند. چه تقویت محور ضد غربی به این کشورها اجازه می‌دهد از فشارهای اقتصادی غرب عبور کرده و زمینه را برای سامان دادن به ائتلاف‌های جدید با هدف تحقق منافع اقتصادی و امنیتی فراهم کند.
بنابراین آنچه ایران، روسیه و چین و بسیاری از کشورهای آسیا را به یکدیگر نزدیک ساخته نه مواجهه با ارزش‌های به ظاهر دموکراتیک جهان غرب که مقابله با رویکرد یکجانبه گرایانه ایالات متحده است. از این رو قابل انتظار بود که سیاست مبتنی بر مداخله‌جویی بی‌پایان این کشور در منطقه خاورمیانه و آسیا نقش مهمی در ترغیب ایران و قدرتهای بزرگ آسیا همچون چین و روسیه برای همکاری با یکدیگر داشته باشد. بویژه آنکه هر سه کشور در عرصه اقتصادی روابط خوبی را تجربه می‌کنند و در حوزه‌های سیاست خارجی، دفاعی، امنیتی و سیاسی با امریکا زاویه جدی ‌دارند. بنابراین افزایش نگرانی کشورهای غربی نشان می‌دهد همکاری‌های رو به تزاید در منطقه در مواجهه با امریکا توانسته معادله قدرت را بر هم بریزد و محور یکجانبه گرایانه امریکا را در سطح بین‌الملل تضعیف کند. در همین حال همکاری‌های امنیتی رو به افزایش و برگزاری چندین رزمایش مشترک دریایی در سال‌های اخیر با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی در کنار افزایش تبادلات نظامی میان این کشورها از جمله نشانه‌های شکل‌گیری یک ائتلاف اثرگذار برای مهار قدرت مداخله‌گری امریکا به شمار می‌رود.
صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و چهارصد و سی و پنج
 - شماره هشت هزار و چهارصد و سی و پنج - ۲۱ فروردین ۱۴۰۳