محسن وظیفه
خبر‌نگار

هشتمین دوره کشتی آزاد جام باشگاه‌های جهان با قهرمانی تیم بانک شهر به پایان رسید. این تیم که سال گذشته هم قهرمان این مسابقات شده بود، این‌بار در تنکابن به عنوان قهرمانی دست پیدا کرد. در این مسابقات هشت تیم حضور داشتند؛ دو تیم ایرانی پتروشیمی شازند و بانک شهر به همراه شش تیم روسیه، هند، قزاقستان، ارمنستان، گرجستان و بلاروس اما با این‌حال ترکیب پنج تیم از شش تیم خارجی را کشتی‌گیران ایرانی کامل کرده بودند. این مسابقات به مدت دو روز و در روزهای شنبه و یکشنبه ۵ و 6 اسفند به میزبانی تنکابن برگزار شد. مسابقاتی که سطح فنی پایینی داشت و فقط یک کشتی ارزش دیدن داشت.
 
سطح فنی یا پول؟
یکی از موضوعات مهم در برگزاری جام باشگاه‌های جهان که در هفت دوره قبلی هم همیشه مورد توجه قرار گرفته، سطح فنی مسابقات است. از اولین دوره که تیمی مثل بنگلادش آمد تا الان که هشتمین دوره مسابقات است، همیشه برگزاری سطح پایین این مسابقات یک دغدغه بود. رسول خادم که مبتکر راه‌اندازی مسابقات بود، آن موقع اعتقاد داشت که این رقابت‌ها به مرور جا می‌افتد اما عمر مدیریتی‌ رسول خادم برای سطح فنی بالای مسابقات کفاف نداد ولی کاش علیرضا دبیر خیلی جدی به این ماجرا فکر کند که برگزاری این مسابقات آن‌هم به هر قیمتی خوب نیست. شاید هدف اصلی از برگزاری مسابقات لیگ درآمدزایی باشد و خیلی از رشته‌ها با افزایش تعداد مسابقات به دنبال جذب سرمایه باشند اما در کنار این باید به مسائل فنی هم توجه کرد. یکی از عجایب این رقابت‌ها حضور امیر محمدی در ترکیب تیم هند بود؛ کشتی‌گیری که دو هفته پیش در کشتی پهلوانی به میدان رفته بود، حالا خودش را به تنکابن رسانده بود تا در ترکیب هند کشتی بگیرد اما واقعاً چنین مسابقاتی کمکی به کشتی می‌کند؟
 
بی‌توجهی کشتی‌های صاحب سبک
بی‌توجهی کشورهای صاحب سبک کشتی به جام باشگاه‌های جهان همیشه از عوامل ضعف این رقابت‌ها بوده است. هشت دوره از برگزاری این مسابقات گذشت اما هیچ کشوری این رقابت‌ها را به رسمیت نشناخت. از شش تیم خارجی پنج تیم ناقص به مسابقات آمدند و با کشتی‌گیران کمکی ایران کامل شدند. حتی روسیه که از سوی اتحادیه جهانی تحریم شده و مجاز به حضور در هیچ تورنمنت رسمی بین‌المللی نیست هم حاضر نشد یک تیم خوب را راهی مسابقات کند. چند کشتی‌گیر عنوان‌دار خارجی هم با تیم‌ بانک شهر قرارداد بستند وگرنه اصلاً هیچ کشتی‌گیر خارجی به این مسابقات نمی‌آمد.
 
جایزه ۴۰ هزاردلاری برای ۳۰ نفر
یکی از دلایل اصلی بی‌توجهی کشورهای صاحب سبک به این مسابقات جایزه کم آن است. قرار بود در این دوره ۴۰ هزار دلار پاداش پرداخت شود که اصلاً رقم خوبی نیست. اگر قرار است این رقابت‌ها تکانی بخورد، باید رقم جایزه چند برابر شود تا تیم‌ها و کشتی‌گیران را برای حضور در این جام وسوسه کند. ۴۰ هزار دلار باید بین کشتی‌گیران و مربیان سه تیم تقسیم شود؛ واقعاً با این مبلغ کدام کشتی‌گیر خانه و زندگی خود را رها می‌کند تا به تنکابن بیاید و در جام باشگاه‌های جهان کشتی بگیرد؟
 تک ستاره
در بین تمام مسابقاتی که در این دو روز برگزار شد، چه در مرحله مقدماتی و چه در مرحله نهایی فقط یک کشتی دیدن داشت و آن کشتی عرفان الهی با مگمادوف  بود. رسول گاژی ماگمدوف که قهرمان جهان در سال ۲۰۱۵ بود و بعد از تیلور امریکایی تنها کشتی‌گیر خارجی است که حسن یزدانی را در مسابقات جهانی شکست داده است. حالا این کشتی‌گیر در تنکابن گرفتار جاه‌طلبی عرفان الهی شد و پنج بر سه شکست خورد.