جلسه نقد و بررسی آثار بخش مسابقه و مرور صحنه‌ای چهل‌ودومین جشنواره تئاتر فجر، در روز ششم جشنواره با حضور عوامل تولید سه نمایش‌ «دل‌لرزه»، «انگشتر و چاه» و «آوینیون» برگزار شد. عرفان پهلوانی و محمدحسن خدایی از جمله منتقدان حاضر در این جلسه نقد و بررسی بودند.
در اولین بخش از این جلسه که به میزبانی تالار مشاهیر تئاتر برگزار شد، نمایش «دل‌لرزه» از استان یزد، به نویسندگی «سید علی موسویان» و کارگردانی «مجتبی لاله‌زاری» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. عرفان پهلوانی، منتقد این بخش از جلسه گفت: «نمایش «دل‌لرزه» اگرچه بر پایه درون‌مایه‌ای ایدئولوژیک شکل گرفته است، ولی کارگردانی نمایش توانسته است آن را تا حد زیادی از شعارزدگی نجات بدهد.»
مجتبی لاله‌زاری، کارگردان نمایش «دل لرزه» نیز با ارائه توضیحاتی درباره این نمایش گفت: «بخش‌های مختلف نمایشنامه با بهره‌گیری از خرده‌روایت‌ها و خرده‌رویدادهایی شکل گرفته است که در واقعیت روی داده‌اند و درنهایت در شکلی منسجم، ساختاری دراماتیک یافته است.»
در بخش دوم جلسه، نمایش «انگشتر و چاه» از استان اصفهان، به نویسندگی و کارگردانی «احسان جانمی»، مورد بررسی منتقدان قرار گرفت. «محمدحسن خدایی»، منتقد این نمایش، با نگاهی به ویژگی‌های آثار اقلیمی و فولکلور، درباره این نمایش گفت: «ساختار ادبی نمایشنامه، ادبیاتی شاعرانه آمیخته با رئالیسم جادویی را دربرمی‌گیرد. نمایش، درون‌مایه‌ای اجتماعی دارد و موقعیت زندگی مردم در چرخه تولید را نشان می‌دهد. روایت داستان این نمایش، نشانگر این توانایی و جایگاه هنرمند است که هنرمند می‌تواند مشکلات اقلیمی و اجتماعی را در قالب‌های گوناگون داستانی و هنری نشان دهد.»
جانمی، کارگردان نمایش«انگشتر و چاه» هم با ارائه توضیحاتی درباره نمایش خود گفت: «نمایش من از داستانی ساده برخوردار است و درباره مردمی است که فقط می‌خواهند زندگی کنند، افرادی که اگر بتوانند در همین زندگی ساده خود حتی می‌توانند به قهرمان تبدیل شوند. داستان این نمایش وابستگی به هیچ جغرافیای خاصی ندارد، با این حال برای به تصویر کشیدن آن استان خودم، اصفهان را انتخاب کردم.»
او در توضیح بیشتر طراحی صحنه این نمایش، بهره‌گیری از نشانه‌های طبیعی و اقلیمی منطقه را حائز اهمیت دانست.
در سومین بخش جلسه، نمایش «آوینیون» از استان تهران، به نویسندگی و کارگردانی «حسن معینی» موردبررسی قرار گرفت.
معینی، کارگردان این نمایش با بیان پیشینه نگارش و جزئیات نمایشنامه خود گفت: «داستان نمایش من، داستانی به‌روز شده از نمایشنامه «مکبث» ویلیام شکسپیر است که بر اساس نظریات تئاتری «یانکات» به شیوه اجرایی تبدیل شده است. بر اساس این نظریات، می‌توان دریافت که چطور می‌توان بسیاری از ایده‌ها را به اجرا تبدیل کرد.»
محمدحسن خدایی، منتقد این بخش از جلسه هم، اجرای این نمایش را نیازمند فضایی نامتعارف‌تر دانست تا به‌منظور اصلی خود برسد. او حتی حضور تعدادی تماشاگر خاص را نیز برای بهبود اجرای این نمایش، لازم و ضروری دانست.