«عمار»؛ خانه امید سینماگران جوان ایران اسلامی
جبارآذین | منتقد ومدرس سینما، تئاتر و تلویزیون
هرسال ده‌ها جشن و جشنواره رسمی، مردمی، فرهنگی، هنری و اجتماعی در مناسبت‌های مختلف به همت مدیران فرهنگی دولتی، نهادی و هنرمندان کشور و گروه‌ها وجریان‌های مردمی درکشوربرگزارمی‌شود وهرکدام هم علاقه‌مندان و طرفدارانی دارند. گروهی ازاین جشن‌ها، برنامه‌ها و مراسم، زاده نیازهای فرهنگی کشور هستند که درجهت پاسخ به آنها طراحی واجرایی شده‌اند. طیف دیگر زاده شرایط خاص اجتماعی ودوران سلطه گرایش‌های لیبرالی در برخی دولت‌های پیشین هستند که در فضای فرهنگ، هنروسینمای لیبرال زده کشور پا به عرصه حیات اجتماعی/فرهنگی گذاشتند وحاصل همت جریان‌هایی‌اند که گرایش لیبرالی با باورهای دینی وفرهنگی آنها همخوانی نداشت و به ناچاردرصدد ایجاد وراه‌اندازی جشنواره‌های همسوی اعتقادات خود برآمدند. بسیاری از مراسم و جشنواره‌های دینی و مذهبی و مقاومتی، دراین عرصه قراردارندوجشنواره‌های عمار ومقاومت ازاین جمله‌اند. یک‌سری جشن‌هاوجشنواره‌های دیگرهم وجود دارند که عمدتاً شکل و شمایل رسمی ونمایشی دارندوبه صورت موازی برگزار می‌شوند و نقشی درتحولات فرهنگی واجتماعی ندارند. درفضای نامناسب فرهنگی وسینمایی بودکه عمار فانوس خود را روشن کرد تا با گردآوردن افراد هم‌اندیش بویژه جوانان مستعدکه جشنواره لیبرال‌زده فیلم فجرامکان واجازه نشو و نما رابه آنهانمی‌داد وسینماگران متدین و معتقدی که بازار تجارت و غربگرای سینما، جلوی فعالیت‌های آنهاراگرفته بودوهمچنین دورشدن سینما از ارزش‌ها و آرمان‌های جامعه، سینمای مردمی خودراایجادوبه میان مردم برد.این گونه بود که عمارمتولدشد، قدکشیدوبه میان مردم رفت. درموردجشنواره عمار و دستاوردها ودست‌نیاوردها، موفقیت‌ها وکاستی‌های آن، فراوان گفته ونوشته‌ام ولذا بارها گفته ونوشته شده راتکرار نمی‌کنم و تنهابه دونکته مهم اشاره می‌کنم؛ نخست اینکه، عماربه رغم همت و زحمات برگزارکنندگانش و یاری مسئولان و هنرمندان، درحد و اندازه اهداف و آرمان‌های بلندفرهنگی و اعتقادی‌اش، به بالندگی نرسیده و با سیزده دوره برگزاری، به جای قلب در حاشیه سینمای ایران جای دارد که جادارد به طور جدی دراین خصوص آسیب‌شناسی شده و راهکار‌های راهبردی برای جبران آن تهیه و اجراشود. دوم، سینماگران ارزشی وجوانان ارزش‌مدار سینمای کشور، چشم امیدخود را به عمار دوخته و آن راسکوی ارتقای قابلیت‌های خود وخدمت به جامعه می‌دانند. ازهمین رو، عمارباید بیش ازاین و با بازیگری و تبیین برنامه‌های اجرایی درخورومتعالی‌تر به خواست ونظرآنهاپاسخ مناسب وشایسته دهد. امیدکه این مهم، بزودی محقق شود و نشانه‌های فروغ آن را دربرگزاری چهاردهمین دوره برگزاری عمارمشاهده کنیم.