شکایــت از دامــاد اعــدامی برای دریافت مهریه مقتول
گروه حوادث/ مرد میانسالی که پس از قتل همسرش به قصاص محکوم شده بود پروندهاش در حالی قرار است بار دیگر در دادگاه کیفری یک استان تهران مورد رسیدگی قرار گیرد که اولیای دم برای دریافت مهریه مقتول از وی شکایت کردهاند.
به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، ساعت ۳ نیمهشب 28 فروردینماه سال ۹۹ مرد میانسالی در تماس با اورژانس از قتل همسرش و اقدام به خودکشی خودش خبر داد. وقتی امدادگران به محل رسیدند بعد از ورود به خانه با جسد زن میانسالی روبهرو شدند که با ضربههای متعدد چاقو به قتل رسیده بود.
چند متر آن طرفتر هم شوهرش در حالی که رگ دستش را زده و از شدت خونریزی بیرمق شده و روی زمین افتاده بود، به بیمارستان منتقل و جسد همسرش با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد.
پس از بهبودی نسبی متهم، وی تحت بازجویی قرار گرفت و به قتل همسرش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: من یکبار ازدواج کرده و یک پسر دارم اما به خاطر اختلاف با همسر اولم او را طلاق دادم. از سال 1392 هم با مقتول آشنا شدم و ازدواج کرده و دو دانگ خانهام را با 180سکه طلا مهریهاش کردم غافل از این که او از همان ابتدا مرا فریب داده بود.
میگفت تا به حال ازدواج نکرده اما بعد فهمیدم دروغ گفته بود، به همین خاطر با هم اختلاف داشتیم به حدی که خانه را ترک کرد و 5 سال از او بیخبر بودم اما دوباره برگشت و من گذشت کردم.
این اواخر هم میگفت مهریهام را بده و در نهایت شب حادثه از شدت عصبانیت با چاقو به جانش افتادم و چهار ضربه به شکم و گردنش زدم و او را کشتم. پس از آن میخواستم خودم را هم بکشم و رگ دستم را بریدم اما طاقت درد نداشتم و یک لحظه ترسیدم و با اورژانس تماس گرفتم.
پس از اظهارات صریح متهم بازسازی صحنه جرم انجام و با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در این جلسه خواهر و برادرهای مقتول به عنوان اولیای دم درخواست قصاص کردند.
پس از آن برادر مقتول به جایگاه رفت و گفت: این مرد برای اینکه مهریه خواهرمان را ندهد او را کشته است. او خانهاش را به نام پسرش کرد تا از پرداخت مهریه و قولی که داده بود شانه خالی کند. ما گذشت نمیکنیم و حاضریم برای اجرای حکم قصاص تفاضل دیه را هم پرداخت کنیم.
ضمن اینکه از او به اتهام فروش مال غیر شکایت داریم و باید مهریه خواهرمان را تمام و کمال پرداخت کند.پس از آن متهم به جایگاه رفت و گفت: قبول دارم که باید دو دانگ از خانه و 180 سکه طلا به همسرم میدادم اما پس از اینکه ازدواج کردیم متوجه شدم او مرا فریب داده و در کارش صداقت نداشته است، به همین خاطر یکسال بعد خانه را به نام پسرم کردم.
وی درباره روز حادثه هم گفت: من و همسرم اختلافات زیادی داشتیم اما بحث مهریه و سکههای طلا مهمترین چالش ما بود و او فقط به دنبال این بود تا خانه و سکهها را بگیرد و آنقدر عصبانیام کرد که با چاقو او را زدم و بعد هم خواستم خودم را از بین ببرم که پشیمان شدم و با اورژانس تماس گرفتم.
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و متهم را به اتهام قتل به قصاص محکوم کردند، اما از اتهام فروش مال غیر تبرئه شد.
پس از صدور حکم و اعتراض اولیای دم، پرونده برای بررسی دقیقتر به دیوانعالی کشور فرستاده شد و قضات شعبه ۳۴ دیوانعالی کشور حکم قصاص وی را تأیید کردند، اما پرونده وی را برای رسیدگی به موضوع اتهام فروش مال غیر و بحث مهریه به شعبه همعرض فرستادند تا اینبار او در شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شود.