کمتر از یک هفته پس از تأکید رهبر معظم انقلاب بر رقابت واقعی سیاسی در انتخابات و ضرورت باز بودن میدان این رقابت برای حضور جناح‌های سیاسی با گرایش‌های گوناگون، آنچه به نقل از فعالان سیاسی در رسانه‌ها بازتاب یافته از تغییر نبض بازار سیاست و به تحرک بیشتر در آمدن نیروهای سیاسی جریان‌های مختلف حکایت دارد. اگر چه ثبت‌نام حدود 49 هزار نفر در مرحله پیش‌ثبت‌نام و نهایی شدن ثبت‌نام توسط بیش از 24 هزار نفر برای انتخابات مجلس دوازدهم نشان‌دهنده افزایش تمایل درونی به مشارکت سیاسی و برگزاری انتخاباتی رقابتی در اسفندماه بود با این حال تا پیش از بیانات روز شنبه رهبر انقلاب به نظر می‌رسید این شور و تمایل بازتابی درخور در تحرک نیروهای سیاسی یا دست‌کم در بازنمایی آن نیافته است. چنانکه علی‌رغم برگزاری چند همایش سیاسی آنچه در رسانه‌ها به عنوان آینه فضای عمومی جامعه مشاهده می‌شد نماینگر نوعی رخوت در جریان‌های سیاسی بود که با فراهم آمدن زمینه‌های مشارکت حداکثری‌شان تناسب نداشت. همزمان آنچه در مطالب برخی رسانه‌ها القا می‌شد که گویا جریان برنده انتخابات یازدهم مجلس نیازی به برگزاری انتخابات پرشور نمی‌بیند و جناح بازنده در انتخابات قبلی نیز ناامید از راه یافتن به میدان رقابت ضرورتی به داشتن برنامه برای آن ندارد؛ ادعاهایی که نادرستی‌شان در همین چهار روزی که از تأکید رهبری بر ضرورت مشارکت قوی‌ و پرشور و رقابت واقعی جناح‌ها به عنوان بخشی از خصوصیات انتخابات تراز در نظام جمهوری اسلامی نمایان شده است.
طبیعی بود که افزایش تحرک انتخاباتی در جریان اصلاح‌طلب حتی بیش از آنچه در میان اصولگرایان رخ داد به چشم بیاید. بر خلاف فضاسازی رسانه‌ای اقلیت متمایل به عدم مشارکت در این جریان، صدای احزاب و تشکل‌هایی که انتخابات را راه قانونی پیگیری گفتمان مطلوب خود در نهادهای حاکمیتی مجری و قانونگذار می‌دانند، بیشتر شده است. انتشار اخباری مبنی بر برگزاری جلسات مستمر محمدرضا عارف با استانداران اصلاح‌طلب ادوار، اعلام تحرکات انتخاباتی مجمع وزرای ادوار اصلاح‌طلب از سوی محمد هاشمی، بیانیه حزب ندای ایرانیان در استقبال از عملیاتی کردن توصیه‌های رهبر انقلاب، اشاره سخنگوی حزب اعتماد ملی به آرایش انتخاباتی این حزب و حضورش در فهرست مشترک احزاب اصلاح‌طلب و اظهارات صریح حسین مرعشی دبیر‌کل حزب کارگزاران سازندگی در نقد انفعال برخی اصلاح‌طلبان در مرحله پیش‌ثبت‌نام و مساوی دانستن آن با تسلیم پیش از مبارزه را باید در قالب همین تغییر نبض انتخاباتی ارزیابی کرد.
این تغییر وضعیت اما مختص اردوگاه اصلاح‌طلبان نبود؛ اصولگرایان هم که با وجود تعدد اسامی ائتلاف‌های انتخاباتی‌شان تحت عناوینی چون «شانا»‌، «مبنا»، «جبهه پایداری»، «شورای وحدت»، «شریان» و.. به نظر می‌رسید ممکن است به رقابتی نه‌چندان پر هیجان در میان خود دچار شوند اما حالا با پیشی گرفتن تحرکات رسانه‌ای اصلاح‌طلبان، نه فقط تحرک انتخاباتی بیشتر را بر خود واجب دیدند که با این واقعیت مواجه شدند که ممکن است لازم باشد برای از دست ندادن کرسی‌های مجلس دوازدهم راهکار ادوار گذشته را در دستور کار قرار دهند؛ ائتلاف و کاستن از تعدد فهرست‌هایی که خود را در معرض انتخاب مردم قرار خواهند داد.