فائزه سادات یوسفی
خبرنگار

پس از تهدیدات عملی مقاومت یمن و ضربات اقتصادی و تجاری بر پیکره رژیم اشغالگر، صهیونیست‌ها با کمک دیگر بازیگران منطقه‌ای در صدد بر آمدند تا با راه‌اندازی طرح جایگزین زمینی از خلیج فارس تا بنادر رژیم صهیونیستی، از مخاطرات و نگرانی‌های به وجود آمده بکاهند.
دربرهه کنونی تشدید حملات کارساز ارتش یمن و ایجاد اختلال در تردد کشتی‌ها با مقصد رژیم صهیونیستی در دریای سرخ و تنگه استراتژیک باب المندب و در نهایت ظهور خسارت‌های بی‌شمار، مسأله دریای سرخ را به موضوع تراز اول در کابینه جنگ اسرائیل مبدل کرده است. اما آنچه مشهود است صهیونیست‌ها به دلیل فرسایش ارتش در نبرد نوار غزه توانی برای مقابله با این تحرکات نداشته و حتی با واگذاری این مسئولیت به امریکا همچنان نتوانستند بر این معضل غلبه کنند و امنیت دریایی برای آنها روز به روز کمرنگ‌تر می‌شود.
 
خسارت‌های اقتصادی-امنیتی
اکونومیست در تازه‌ترین اخبار پیرامون نقش مقاومت یمن در تحولات اقتصادی جهان نوشت اکنون در این منطقه، یک بحران دریایی در حال وقوع است که می‌تواند جنگ بین رژیم صهیونیستی و حماس را به یک امر جهانی با پیامدهایی برای اقتصاد جهانی تبدیل کند. از 15 دسامبر، چهار شرکت دریایی بزرگ جهان که سهم 53 درصدی در تجارت کانتینری جهان را داشتند فعالیت‌های خود در دریای سرخ را متوقف کرده یا به حالت تعلیق درآورده‌اند. تصمیم شرکت کشتیرانی مدیترانه(ام. اس. سی) سوئیسی-ایتالیایی و شرکت فرانسوی سی. ام. ای سی. جی.‌ام پس از آن اعلام شد که دو شرکت بزرگ کشتیرانی دیگر، یعنی مرسک نروژ و هاپاگ-لوید آلمان جمعه اعلام کردند که در پی حملات به کشتی‌ها در دریای سرخ انتقال محموله‌های باری خود از طریق دریای سرخ را متوقف کرده‌اند. همچنین شرکت‌های دیگری چون شرکت حمل و نقل بین‌المللی فرانسوی CMA CGM و شرکت «اورینت» (OOCL) که یک شرکت متخصص در حمل و نقل کانتینری است، روز گذشته اعلام کردند که هیچ محموله‌ای را به رژیم صهیونیستی تحویل نخواهند داد.
 
راه‌اندازی طرح جایگزین
به همین دلایل، بنا بر ادعای رسانه‌های اسرائیلی، اشغالگران برای کاستن از هزینه‌های جاری، طرح جایگزینی را با همکاری کشورهای امارات، عربستان سعودی و اردن راه‌اندازی کردند که طبق آن مسیر مواصلاتی زمینی برای حمل و نقل کالا از سواحل خلیج فارس تا بندر حیفا در سرزمین‌های اشغالی امتداد می‌یابد.
هرچند اردن حضور در چنین طرحی را تکذیب کرده اما بنا بر اطلاعات موجود این پروژه، پروژه جدیدی نیست و در سال‌های گذشته نیز به طور پنهانی در حال طرح‌ریزی بود و تابستان گذشته هم منبع عبری «وای نت نیوز» آن را افشا کرد. این منبع در گزارش خود نوشت که طرح مذکور به طور مشترک توسط اسرائیل و ایالات متحده پیگیری می‌شود و قرار است که در آینده به بحرین و عمان نیز گسترش یابد.
بر اساس این طرح، کشتی‌هایی که ملزم شده‌اند، برای رسیدن به سرزمین‌های اشغالی آفریقا را دور بزنند، در خلیج فارس پهلو گرفته و پس از آن، کامیون‌ها وظیفه ارسال کالا را به فلسطین اشغالی عهده دار می‌شوند. منبع خبری واللا روز گذشته اعلام کرد که طی هفته‌های اخیر 10 کامیون به عنوان آزمایش بعد از بارگیری در بنادر خلیج فارس راهی سرزمین‌های اشغالی شدند اما تلویزیون رسمی اردن در واکنش به این گزارش، این خبر را تکذیب و ادعا کرد چنین کریدوری از داخل خاک اردن عبور نکرده است.

 تلاش برای احیای عادی‌سازی
در این بین، استراتژیست‌های صهیونیست برای به متن آوردن مسأله عادی‌سازی و تلاش برای احیای آن در فضای سیاسی منطقه تلاش کردند که با شمردن عواید اقتصادی، این مسیر را منتج از قرارداد پیمان صلح آبراهام معرفی کنند. این در حالی است که به اعتراف بسیاری از تحلیلگران غربی، روند عادی‌سازی بعد از طوفان‌الاقصی از اعتبار افتاده و در سراشیبی قرار گرفته است. در همین رابطه سندیکای خبری یهود (JNS) این پروژه را گواهی بر استحکام توافقنامه 2020 صلح ابراهیم بین اسرائیل با چهار کشور عربی به رهبری امارات و بحرین دانست. همچنین در حال حاضر و با توجه به مؤلفه‌های در حال تغییر در منطقه، نمی‌توان اجرای موفقیت‌آمیز قراردادهای امضا شده را ارزیابی کرد.
آنچه مشخص است، برخی کشورهای عرب چون بحرین، عربستان، امارات و اردن به جای همراهی کردن با ابزارهای فشار علیه صهیونیست‌ها در تلاشی که مغایر با اهداف مقاومت است، فرصت‌های جایگزین را برای اشغالگران فراهم می‌کنند؛ اقدامی که حتی در چهارچوب کسب منافع شخصی و ربودن گوی رقابت تجاری نمی‌گنجد و سوزاندن ابزارهای بازدارندگی مقاومت منطقه، نشان از اهداف بلندپروازانه‌ای در تعامل با صهیونیست‌ها و ایالات متحده و در تقابل با منافع فلسطینیان، در میان مقامات این کشورها دارد.
این اقدامات همچنین دقیقاً در تعارض کامل با اهداف جامعه مسلمانان جهان در حمایت از مسأله فلسطین و پافشاری برای ایجاد آتش بس دائم قرار داشته و ارائه راه‌حل برای برون رفت از وضعیت شکننده کنونی رژیم، تنها به پیشبرد جنایات صهیونیست‌ها و تشدید بمباران علیه مردم فلسطین یاری می‌رساند. لذا ارائه هر گونه طرحی از سوی این کشورها برای ایجاد آتش بس، تنها به بزک کردن چهره در راستای حمایت از فلسطین معنا می‌شود و از لحاظ محتوایی، فاقد کارایی لازم در جهت بهره‌مندی مردم فلسطین از حقوق اولیه خود است.