رژیم صهیونیستی خواهان ادامه جنگ بعد از آتش بس است
هراس نتانیاهو از یک برکناری قاطعانه
پاتریک وینتور
دبیر سرویس سیاسی روزنامه گاردین
مترجم: وصال روحانی
دیپلمات‌های جهان امید زیادی دارند که آتش‌بس جاری چهار روزه بین اسرائیل و حماس را استمرار بخشند و حتی آن‌را دائمی کنند اما به نظر می‌رسد بنیامین نتانیاهو دلایل متعددی برای آن دارد که بعد از پایان آتش بس موقت، به جنگ ادامه دهد.
فهرست اسرای در دست حماس بسیار بیش از 50 نفری است که در این چهار روز آزاد می‌شوند و گفته می‌شود که حماس مایل است در ازای هر اسیر اسرائیلی که آزاد می‌کند، بیش از سه فلسطینی که در زندان‌های رژیم غاصب صهیونیستی هستند آزاد شوند و مشغول رایزنی در همین خصوص است. گمانه‌زنی‌ها دال بر این است که بیش از 7 هزار فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی به سر می‌برند و برای شماری از آنها تحت اتهام‌های مختلف، یک یا چند مرتبه حبس مادام‌العمر به عنوان مجازات تعیین شده است. ناظران بین‌المللی می‌گویند، اگر دو طرف مخاصمه به این نتیجه برسند که تبادل کامل‌تر اسرا به فرجه‌ای بیش از چهار روز نیاز دارد، به بسط آن تا 10 روز هم تن خواهند داد و قطر هم که واسطه نخست برقراری آتش‌بس بوده، امیدی از همین دست دارد. درعین حال در اردوگاه صهیونیستی گفته می‌شود بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر افراطی اسرائیل مشغول آماده‌سازی نیروهایش برای از سرگیری جنگ در پایان آتش‌بس چهارروزه است. جنگی که از مرز 50 روز عبور کرده و بیشتر از 15 هزار شهید و فزون‌تر از 18 هزار مجروح را روی دست فلسطینی‌ها گذاشته است و اسرائیل را به نماد بی‌چون و چرای بربریت در عصر فعلی تبدیل کرده است.
اوضاع بشدت تیره نتانیاهو
اشتباه «سیاست‌پیشه»هایی که می‌گویند مقدمات برای استمرار آتش‌بس فراهم است، این است که نمی‌دانند هر دو سوی قضیه و به‌خصوص اسرائیلی‌ها دلایل زیادی برای ادامه ندادن به آن و ازسرگیری جنگ دارند. اگر همه اسرای حماس آزاد شوند، این سازمان دلیلی برای حملات حق‌طلبانه بعدی‌اش به سرزمین‌های اشغالی لااقل از منظر غربی‌ها نخواهد داشت و چنانچه برعکس در روند تبادل اسرا امتیازات زیادی به طرف صهیونیستی بدهد، میزان حمایت از خویش را کمتر از گذشته خواهد دید و سایر گروه‌های «مقاومت» شامل جنبش جهاد اسلامی و جنبش حزب‌الله لبنان پایگاه مردمی رفیع‌تری پیدا کرده و بر حماس سایه خواهند انداخت. برای نتانیاهوی جنایتکار اوضاع صد درجه بدتر است زیرا استمرار احتمالی آتش‌بس فعلی به حفظ ساختار نظامی حماس کمک خواهد کرد و حتی موجب ترمیم و تقویت آن خواهد شد و این در تضاد با ادعای نخست‌وزیر اسرائیل است که بارها تأکید کرده اجازه نمی‌دهد اتفاقات چهار رویارویی قبلی بین آنها تکرار شود. زمانی که نبردهای دوطرف ناتمام ماند و فرجام مشخصی نداشت و به همین سبب حماس توانست به تدریج تجدید سازمان بدهد و دوباره قدرتمند شود و در نهایت طوفان جانانه اخیر «الاقصی» را از روز 7 اکتبر (15 مهر) به سوی سرزمین‌های اشغالی به حرکت درآورد؛ طوفانی که تمام بنیادهای رژیم پوشالی تل‌آویو را به لرزه درآورد.
«دفن سیاسی» در کمین نخست‌وزیر رادیکال
نتانیاهو با غرور بیمارگونه‌اش جنگ اخیر در غزه را ستیز «تمدن» با «واپسگرایی» نامیده و دقیقاً به همین سبب است که اگر به یک پیروزی کامل مقابل رقیب خود نرسد، از هرسو به‌خصوص در داخل اسرائیل آماج شدیدترین اعتراض‌ها قرار خواهد گرفت. نتانیاهو می‌داند اگر این جنگ هم مثل رویارویی‌های قبلی دو طرف نتیجه روشنی نداشته باشد و هیچ یک برنده آن نشوند، سیاستمداران دست راستی در تل‌آویو به او رحم نخواهند کرد و ریشه‌های او را قطع می‌کنند و هراس وی نیز از همین مسأله است. کافی است اعضای رادیکال کابینه ائتلافی فعلی تل‌آویو از سمت‌های خود کناره‌گیری کنند و خواهان یک انتخابات تازه و اضطراری شوند و در آن صورت نتانیاهو به سبب به راه انداختن یک حمام خون در باریکه غزه بدون اینکه به هدف اصلی خود، یعنی نابودی حماس رسیده باشد، به چهارمیخ کشیده خواهد شد و بدون کوچک‌ترین تردیدی بازنده قطعی انتخابات تازه خواهد بود. او به واقع یک «دفن سیاسی» مرگبار را تجربه خواهد کرد و البته یکی دیگر از تندروهای مستقر در تل‌آویو به قدرت خواهد رسید.
آنچه آزادگان جهان نمی‌پذیرند
دیپلمات‌هایی که با وجود برقراری ملاحظات فوق هنوز امیدوارند آتش‌بس پایان نیابد و به تدریج دائمی شود، براین نکته تکیه می‌کنند که اقوام اسرای هنوز آزاد نشده اسرائیلی بر رها شدن آنها از اسارت اصرار شدیدی دارند و دولت پوشالی تل‌آویو توان نادیده گرفتن آنها را ندارد و از طرف دیگر اوضاع نوار غزه بر اثر بمباران وحشیانه و شبانه‌روزی صهیونیست‌ها چنان اسفبار است که فشار جامعه جهانی برای کمک‌رسانی هرچه سریع‌تر و هرچه فزون‌تر به خیل مجروحان فلسطینی غیرقابل تحمل شده و اسرائیل مجبور به رعایت آن است. به واقع با باز شدن گذرگاه رفح در مصر از روز جمعه خیل بسته‌های «کمک معیشتی» و محموله‌های سوخت به سوی غزه به حرکت درآمده و کامیون‌ها هر ساعت این محموله‌ها را در سطح غزه پیاده کرده و به دست دردمندان فلسطینی می‌رسانند. جریان این کمک‌رسانی و پخش گسترده تلویزیونی آن در سطح دنیا مردم آزاده جهان را بیش از پیش متأثر و آنها را به حجم عظیم جنایات کودک‌کش‌های تل‌آویو واقف‌تر ساخته و همین مسأله همانند یک قفل عمل کرده و بر دست و پای صهیونیست‌ها نشسته تا نتوانند روند تازه آغازشده آتش‌بس را برچینند.
موساد هم می‌داند که خبری از پیروزی نیست
محافل سیاسی آگاه در سرزمین‌های اشغالی می‌گویند با وجود همه لاف‌های بزرگ نتانیاهو تنها تصمیم‌گیرنده درباره ادامه یا قطع جنگ اخیر در غزه فقط خود او نیست بلکه «کابینه جنگ» که خود نتانیاهو در روز دوم طوفان‌الاقصی آن‌را تشکیل داد و موساد نیز در این قضیه بسیار سهیم است و نقش آنها در این موضوع کمتر از این نخست‌وزیر به استیصال کشیده شده نیست. موساد هم به وضوح فهمیده است که سازمان حماس ریشه‌دارتر و توانمندتر از آن است که از میان برداشته شود و در نتیجه به سود خود نتانیاهو است که دست از شعار دادن در این زمینه بردارد و با شروع مجدد جنگ در باریکه غزه و کرانه باختری یک‌بار دیگر به دنبال اجرای مأموریتی نرود که توان انجامش را ندارد و بهتر است که یک‌بار دیگر مثل دفعات قبلی به جنگ پایان بدهد و بدبختی‌های خود را بیش از این نکند. یک مهره تأثیرگذار دیگر در ترسیم سرنوشت «طوفان‌الاقصی» و لااقل شخص نتانیاهو، جو بایدن است. رئیس‌جمهور امریکا نیز دریافته است که نخست‌وزیر آشفته اسرائیل باوجود تمامی عملیات ددمنشانه 50 روز اخیرش در غزه، حریف حماس نمی‌شود و او هم‌اکنون یک مهره سوخته سیاسی است که حذفش از صحنه قطعی است و در نتیجه بهتر است حالا که هیچ فرجامی به جز این انتظار او را نمی‌کشد، با اعلام پایان جنگ، فشار طاقت‌فرسای جهانی روی خود را قدری کاهش دهد و در ظلماتی که خود به وجود آورده، گم شود.
منبع: Guardian