از حمایت بی‌قید و شرط شولتس از اسرائیل تا ممنوع کردن کمک‌رسانی به فلسطین
صهیونیسم پرستی آلمان ها جنبه انتخاباتی دارد
جوزفین والسکه، گزارشگر و تحلیلگر سیاسی
مترجم: وصال روحانی
چند هفته پیش در گرماگرم کشتار فلسطینی‌ها به دست صهیونیست‌ها در منطقه غزه، سران آلمان در اجلاسی در شهر برلین گردهم آمدند تا هشتاد و پنجمین سالگرد پیمان موسوم به «پوگروم نوامبر» را که پایه‌گذار کشتار گسترده یهودیان توسط ارتش آلمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم شد، گرامی دارند.
اولاف شولتس، صدراعظم فعلی آلمان اما در جریان این همایش متذکر شد که موضع فعلی کشورش حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل است. وی گفت: «هر شکلی از یهودی‌ستیزی موجب خسران جامعه ما می‌شود و یکی از آنها به‌پاخیزی مسلمان‌ها و تظاهرات آنان است. به صراحت می‌گویم هر مهاجری در آلمان که مرتکب یک کار در جهت ضدیت با یهودی‌ها شود، از کشور ما اخراج خواهد شد.»
شولتس اضافه کرد: «تظاهرات اخیراً برپا شده در سطح آلمان در راه حمایت از فلسطینی‌ها و لزوم کمک‌رسانی به آنها هم مورد تأیید ما نیست و اجازه استمرار آن را نمی‌دهیم.»
از اهداف اصلی تا اهداف جنبی
حرف‌های فوق با این هدف از جانب شولتس بیان می‌شود که به غربی‌ها پیام تغییر دیدگاه آلمان نسبت به یهودیت ابلاغ شود و صدراعظم آلمان می‌خواهد تأکید کند، کشورش بابت آنچه با یهودیت طی 6 سال برپایی جنگ جهانی دوم انجام داد، پشیمان است و قصد جبران دارد. شولتس و سایر سران و فرمانداران ایالتی در این کشور در این راه تا آنجا پیش رفتند که با هرگونه میتینگ توسط فلسطینی‌ها و هواداران‌شان مخالفت می‌ورزند و این‌گونه اجتماعات را رسماً غیرقانونی اعلام کرده‌اند. شولتس البته مقاصد جنبی اما خاص و مهم خود را نیز از طریق این ابلاغیه‌ها تعقیب می‌کند؛ او با تخطئه انبوه مهاجران ساکن آلمان و اتهام‌زنی به مسلمانان و معرفی آنها به عنوان عامل تروریسم، می‌کوشد قاطبه ملت آلمان را که به مهاجران و مسلمانان دیدگاهی منفی دارند، به سمت خودش و حزبش بکشاند و در انتخابات بعدی پارلمانی خیل آرایی را که احزاب افراطی دست راستی با عمده کردن هرچه بیشتر دیدگاه‌های مهاجرستیزانه خود اندوخته‌اند، از آنها باز ستاند و به خودش و هم‌کیش‌های خود اختصاص بدهد و از این طریق کرسی‌های بیشتری را در پارلمان به دست آورد.
آنچه آویزه گوش نمی‌شود
در روز 25 اکتبر در پی شدت گرفتن محبوبیت حزب دست راستی افراطی «AFD» دولت بن که احساس می‌کند بازی جلب افکار عمومی را به احزابی از این دست باخته، با انتشار بیانیه‌ای اساسنامه تازه‌ای را که در جهت نظم بخشیدن به امور پناهجویان تنظیم کرده، به اطلاع عموم رساند. دولت آلمان تأکید کرد، براساس این اساسنامه مختار است هر پناهجویی را که مراحل قانونی استقرار موقتی در سطح آلمان را طی نکرده و مدارک و اسنادش ناقص است، بلافاصله از خاک این کشور اخراج کند. دو هفته بعد هم اعلام شد بسته‌های حمایتی برای پناهجویان به نصف کاهش یافته و هر فرد خواهان مستقر شدن در آلمان که بنابر تشخیص بنیاد اتباع بیگانه این کشور «مشکوک و بانی دردسر احتمالی» تشخیص داده شود، بلافاصله به خاک یک کشور ثالث دیپورت خواهد شد. این البته روشی است که چندی پیش در سطح بریتانیا اجرا شد و آثار نامطلوب فراوانی را برجای گذاشت اما انگار دولت بن نه تنها خیال درس گرفتن از گذشته سرشار از ملامت خویش را ندارد، نمی‌خواهد آنچه را هم که دیگران تجربه کرده و بابت آن تاوان پس داده‌اند در ترسیم خط‌مشی خود لحاظ و آن را آویزه گوش کند.
ممنوعیت «هم‌آوایی» با حماس!
کمتر سیاستمداری در آلمان و بخصوص دست‌راستی‌ها معتقد است که حمایت از اسرائیل کار درستی است و دولت بن در حالی مسلمانان و مهاجران را متهم به «یهودی‌ستیزی» می‌کند که ریشه‌های این رویکرد در درجه اول در بطن خود سفیدهای افراطی آلمان که اکثریت نزدیک به مطلق را تشکیل می‌دهند، نضج یافته است و آنها هستند که می‌گویند باید از رژیم صهیونیستی فاصله گرفت و عملیات ددمنشانه آنها را متوقف کرد. از روز 7 اکتبر (15 مهر) که عملیات جانانه موسوم به «طوفان‌الاقصی» توسط رزمنده‌های حماس آغاز شد تا حالا که حدود 45 روز از آن می‌گذرد، دولت آلمان به انحای مختلف به احزاب سیاسی و دسته‌جات اجتماعی و مردم عادی این کشور هشدار داده که از هرگونه ابراز نظری که همسویی با حماس تلقی شود، بپرهیزند. رابرت هابک معاون صدراعظم آلمان که از حزب «سبزها» می‌آید و از اعضای ارشد دولت ائتلافی و غیریکپارچه این کشور است، اواخر هفته پیش یک‌بار دیگر به انبوه پناهجویان مستقر شده در آلمان هشدار داد که کوچک‌ترین هم‌آوایی با حماس به قیمت اخراج آنی آنها از آلمان تمام خواهد شد.
انواع قوانین پیشنهادی محدودکننده
درهمین حال بزرگ‌ترین حزب مخالف دولت در آلمان که حزب «دست راست میانه» دموکرات مسیحی (CDU) است، مانیفست پیشنهادی جدیدش را به دولت بن ارائه داد که براساس آن مجازات افراد انجام‌دهنده اقدامات ضداسرائیلی چندبرابر قانون فعلی افزایش یافته و اگر فردی آن را رعایت نکند، بلافاصله بازداشت و ظرف حداکثر 24 ساعت از آلمان اخراج خواهد شد. البته اقداماتی از این قبیل همین حالا هم در آلمان در دست اقدام است و اخیراً زاید عبدالناصر، مدیر اجرایی «سازمان آزادسازی اسرای فلسطینی» که نام سامیدون برای آن انتخاب شده، به سبب اقدامات گسترده‌اش دراین زمینه از آلمان اخراج شد. در بخش‌هایی از مرامنامه پیشنهادی CDU که به نظر می‌رسد، دولت آلمان بزودی بر آن مهر اجرا بزند، هر پناهجوی سفرکرده به آلمان باید برگه‌هایی را امضا کند که در آن متعهد می‌شود هیچ اقدامی علیه صهیونیست‌ها انجام ندهد و اگر بررسی‌کنندگان درخواست‌های پناهجویان به این باور برسند که آنها حس و روحیه‌ای «اسرائیل‌ستیزانه» دارند، از این حق برخوردارند که فرد درخواست‌دهنده را بلافاصله مردود شناخته و دیپورت کنند. مهاجران قدیمی هم که سال‌هاست در آلمان ساکن هستند و به تبع آن هم پاسپورت آلمانی دارند و هم پاسپورت کشور مبدأ حرکت خود، درصورت انجام اقدامی در جهت ضدیت با رژیم نامشروع تل‌آویو هم پاسپورت آلمانی‌شان اخذ خواهد شد و هم به یک تا دو سال حبس محکوم خواهند شد. دو هفته پیش هم «CDU» از دولت آلمان خواست با توجه به گستردگی تظاهرات خیابانی مردم در حمایت از فلسطین تصویب قانونی را که رسیدگی به درخواست تابعیت پناهجویان را دارای سرعتی مضاعف می‌کند، از دستور کار خود خارج و آن را به کلی منتفی کند و از این طریق خارجی‌هایی که به آلمان آمده‌اند اما درصدد زیر پا گذاشتن قواعد این کشور هستند و در تظاهرات شرکت کرده‌اند، از هرگونه پروسه قبول تابعیت چه نوع عادی و چه نوع سریع آن بی‌بهره و از کشور دیپورت شوند. سناریوی فوق زمانی کامل‌تر شد که سابین لیوتزر شنارن برگر، وزیر دادگستری پیشین آلمان و عضو کنونی حزب «دموکرات آزاد» به دولت شولتس توصیه کرد قانون جدیدی را وضع و اجرا کند که براساس آن فقط اتباع آلمانی و زاده این کشور حق شرکت در اجتماعات سیاسی و گردهمایی‌های مردمی را داشته باشند و دیگران درصورت حضور در این اجتماعات، بلافاصله مجازات شوند.
کار خودی‌ها است
با همه این اوصاف، آلمان در رسیدن به آنچه می‌خواهد، از اصل قضیه و مهم‌ترین قسمت ماجرا غافل مانده و آن قسمت، ریشه داشتن رویکردهای ضدصهیونیستی در اعماق وجود خود آلمانی‌ها و به واقع انبوه ژرمن‌های سفیدپوست است که از دیرباز با اسرائیل سر سازگاری نداشته و خواهان محو آن هستند. نه تنها احزاب افراطی دست راستی و خیل اعضا و هواداران‌شان در آلمان با اسرائیل و آنچه صهیونیست‌ها انجام می‌دهند مخالفند، بلکه مردم عادی نیز آنها را برنمی‌تابند و ترجیح می‌دهند هیچ‌گونه رویکرد برخاسته از یهودیت و بویژه منافع اسرائیل در کشورشان پای نگیرد و این امور ریشه‌کن شود. به واقع دولت آلمان درحالی مهاجران را دیپورت و مسلمانان را متهم به تروریسم می‌کند و هر دو گروه را عوامل تشدید یهودی‌ستیزی می‌نامد که ملتش پای اصلی این گونه ماجراهاست و شولتس بهتر از هر کسی می‌داند که قرار دادن این جمعیت عظیم و ژرمن‌های واقعی در مجرای فکری و عملی مورد نظرش غیرممکن است. هفته پیش به همین خاطر سران یک جنبش یهودی مستقر در برلین با برپایی همایشی روبه‌روی ساختمان پارلمان آلمان خواهان حمایت وسیع و حقیقی سیاستمداران از خود شدند و بنرهایی در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود: «شما از ما حمایت واقعی نمی‌کنید.» در تمامی این سال‌ها رشد نئونازیسم و احیای حس ضدیهودیت در جامعه آلمان محسوس بوده و این رویکرد قربانیان زیادی گرفته است. در سال 2011 افشا شد که دولت آلمان از ترس رسوایی و متهم شدن به بی‌کفایتی بر جنایات چندین و چند ساله نئونازی‌ها در سطح این کشور و کشتار وسیع شهروندان یهودی به دست آنها سرپوش نهاده و افراد مجری این کشتارها را نه تنها مجازات نکرده، بلکه قرار منع تعقیب برای‌شان صادر کرده است. از این طریق است که آلمان با عنصری فعال به نام «دشمن از درون» مواجه است و درحالی دیگران را به اتهام اسرائیل‌ستیزی می‌تاراند که مردم خودش عامل اصلی این ستیزند.
منبع: Middle East Eye