هر بمب اسرائیل؛ تداوم جنایت اشغالگران
حرکت صهیونیست‌ها به سوی نابودی
دیوید هرست
گزارشگر و تحلیلگر سیاسی
مترجم: وصال روحانی
40 روز بعد از شروع جنگ اخیر اسرائیل و فلسطین، صهیونیست‌ها هیچ طرح مشخصی برای خروج از حالت فعلی و تعیین‌تکلیف این رویارویی ندارند. امریکا که رژیم نامشروع تل‌آویو را به نپذیرفتن آتش‌بس ترغیب و قطعنامه‌های صادر شده در این خصوص را وتو کرده، حتی در ایجاد چند ساعت وقفه در بمباران‌های بی‌رحمانه غزه هم ناموفق بوده است تا شاید در آن ساعات اندک، دو طرف این ستیز نابرابر به مبادله اسرای خود بپردازند و مردم مظلوم فلسطین از آتش بی‌وقفه‌ای که بر سرشان می‌ریزد ذره‌ای خلاصی یابند و نفسی بکشند. برای جو بایدن، رئیس‌جمهور نه‌چندان قدرتمند امریکا، اسرائیل به مثابه قطار ویرانگر و افسارگسیخته‌ای است که نه تنها امکان هر گونه صلح و آرامشی را در منطقه از بین برده، بلکه طرح‌های استراتژیک کاخ سفید برای مدیریت مورد‌نظرش بر خاورمیانه را هم مختل کرده است؛ طرح‌هایی که ایجاب می‌کند حضور نظامی امریکا در این منطقه هر چه نامحسوس‌تر شود و کاخ سفید از طریق برخی دولت‌های وابسته به خود به نزدیک‌سازی رژیم غاصب صهیونیستی به بعضی دولت‌های عربی غرب آسیا مبادرت ورزد. چیزی که پس از وزیدن طوفان جانانه الاقصی غیرممکن شده و بایدن نه تنها قدم‌هایی به سمت جلو برنداشته، بلکه عقبگردی بزرگ را تجربه کرده و کمتر دولت و ملتی در چهار گوشه گیتی بر عملکرد ملامت‌بار کاخ سفید در جنگ غزه مهر تأیید زده است. برعکس، شهرهای جهان در هفته‌های اخیر سرشار از تظاهرات مردمی در محکومیت جنایات اسرائیل و حمایت تام و تمام تشکیلات بایدن از آن بوده و فریاد عدالت‌خواهی را به پروسه‌ای همه‌گیر تبدیل کرده است.
بی‌آبرویی کاخ سفید
در منظر جهانیان
سران امریکا از بایدن گرفته تا آنتونی بلینکن، وزیر خارجه‌اش، در سفرهای اخیر خود به اینجا و آنجای جهان با برخوردهای سرد و انتقادات آشکار سران دولت‌های مخالف در خصوص عملکردشان در جنگ نابرابر غزه مواجه شده‌اند و انتقاد ملل آزاده جهان از این عملکرد حتی شامل دیپلمات‌ها و سفرای امریکا در کشورهای دیگر هم شده است. به این دیپلمات‌ها چه در کشورهای عرب و چه در اروپا، رو‌در‌رو و به صراحت گفته شده که هر چه زودتر دست از حمایت رژیم کودک‌کش تل‌آویو بردارند و متوجه شوند که سکوت پیشه کردن در قبال جنایات عظیم تحقق یافته در غزه، آنها را نزد جهانیان بی‌آبروتر از پیش کرده است. این دیپلمات‌ها دریافته‌اند در جهان عرب دیگر هیچ‌کس برای امریکا کوچک‌ترین ارزشی قائل نیست و فقط به چشم حامی اول اسرائیل به آن نگاه می‌شود که یک نسل‌کشی سرشار از قساوت را در باریکه غزه به اجرا گذاشته است. جنایات عظیمی که قریب به 11 هزار و 750 شهید و حدود 29 هزار مجروح را برای فلسطینی‌ها بر جای نهاده و بدتر اینکه به سبب خلق و خوی ددمنشانه بنیامین نتانیاهو، هیچ پایان سریعی نیز بر این روند پاکسازی قومی سرشار از خونریزی متصور نیست.
برخوردهای دوگانه برخی حامیان فلسطین
در روزهای اخیر ریاض محل برپایی دو اجلاس مهم در ارتباط با تبعات «طوفان‌الاقصی» بود؛ یکی دیدار سران کشورهای حاضر در «اتحادیه عرب» و دیگری ملاقات مقام‌های ارشد «سازمان همکاری اسلامی» که در هر دو مورد عملاً راه‌حلی برای برقراری یک آتش‌بس سریع در منطقه یافت نشد و بیشتر به این دلیل که رژیم ددمنش صهیونیستی به هیچ مرام و آیین انسانی معتقد نیست و به نشانه آن، جان بیش از 8 هزار و 500 زن و کودک را هم در جریان بمباران‌های وحشیانه باریکه غزه ستانده است. کمتر کشور عربی در منطقه توانسته است این همه جنایت را برتابد و خواستار توقف هر چه سریع‌تر این روند خونبار نشود و در میان آنها مصر و اردن هم مشاهده می‌شوند که سال‌ها پیش در یک اشتباه تاریخی، دولت ضدبشری تل‌آویو را به رسمیت شناختند. البته مصر در عین محکوم کردن جنایات اسرائیل، در مورد گشودن گذرگاه رفح که می‌تواند محل ورود کمک‌های بزرگ معیشتی و دارویی به غزه و نجات دردمندان آنجا باشد عملکردی دوگانه داشته است. دولت قاهره در حرف و سخن از باز کردن این گذرگاه صحبت کرده اما در عمل تابع دستور امریکا در خصوص نحوه استفاده از این گذرگاه حیاتی بوده است. این در حالی است که نقشه مذموم رژیم‌صهیونیستی این است که 3/2 میلیون فلسطینی ساکن غزه و همچنین ساکنان پرشمار کرانه باختری را که مشغول کوچاندن اجباری آنهاست، در مناطق مشخصی از خاک مصر اسکان دهد و غزه و کرانه غربی را مناطقی امنیتی اعلام و ورود هر جنبنده‌ای بجز نیروهای خود و حامیانش را به این مناطق ممنوع اعلام کند. برخی رسانه‌های عرب از همان روزهای نخست طوفان‌الاقصی متذکر شده بودند که به سران مصر گفته شده در بخشی از صحرای سینا مقدمات استقرار میلیون‌ها فلسطینی را فراهم آورند و مهندسی این طرح و تأمین نیازهای مردم رانده شده از جنوب فلسطین، به محمد عبدالفادل شوشا سپرده شده که به‌عنوان فرماندار سینای شمالی خطوط ارتباطی پرتعداد و وسیعی با اصناف و دستجات مختلف و صاحبان صنایع منطقه دارد و می‌تواند سریع‌تر از سایرین امکانات اسکان، تغذیه و تأمین امنیت جمعیت‌های عظیم را فراهم آورد. فضای عمومی در قاهره هم به وضوح به سود فلسطینی‌هایی است که در روزهای اخیر تظاهرات مردمی گسترده‌ای در حمایت هر چه بیشتر از آنها و محکومیت جنایتکاران اسرائیلی در این شهر برپا شده است.
اسرائیل، روس‌ها را هم شورانده است
سایر کشورهای عرب منطقه نیز حمایت انسانی خویش را از ملت شریف فلسطین به انحای مختلف بروز داده‌اند تا با احتساب تظاهرات حمایتگرانه مردم در کشورهای غربی برای همدردی با فلسطینی‌ها به یک رویکرد جهانی تبدیل شود و در نقطه مقابل با هر بمبی که اسرائیلی‌ها روی سر مردم غزه می‌اندازند، امریکا بیش از پیش در منجلاب سیاسی‌ای که به دست خویش ایجاد کرده، دست و پا بزند. سوریه از همان روز نخست با تأکید بر همین باورهای خردمندانه تصریح کرد که امریکا فقط در پی بیشتر کردن تنش‌ها در خاورمیانه است تا از آب‌های گل‌آلود آنجا برای خود ماهی‌های درشت صید کند و قطر نیز به عنوان حامی همیشگی فلسطین بر این نگرش مهر تأیید زد. سعودی‌ها هم در بیانیه‌های رسمی خود، کشته شدن مردم غیرمسلح در نوار غزه را امری غیرانسانی نامیده‌اند و وزیر خارجه آنها نیز اسرائیلی‌ها را تقبیح کرده اما محمد بن سلمان ولیعهد جوان عربستان که در ریاض همه راه‌ها به او ختم می‌شود، اجازه انجام هیچ تظاهراتی را در این زمینه در سطح شهرهای عربستان نداده و این در تضاد آشکار با شرایط سایر پایتخت‌های غرب آسیا و شمال آفریقا مانند امان، دمشق، بیروت و قاهره است که مردم فوج فوج به خیابان‌ها می‌آیند و جنایات فجیع صهیونیست‌ها را محکوم کرده و با مردم رنج‌دیده فلسطین ابراز همدردی می‌کنند.
در کشورهایی همچون ترکیه، مالزی و سنگاپور نه تنها اسرائیلی‌ها به سبب نسل‌کشی بی‌شرمانه‌شان تقبیح می‌شوند بلکه سران این کشور کلمه‌ای هم در انتقاد از حماس و سایر رزمنده‌های فلسطینی نگفته و از این طریق بر عملیات حق‌طلبانه مبارزان فلسطینی مهر تأیید زده‌اند. با اینکه در اجلاس‌های این هفته «اتحادیه عرب» و «سازمان همکاری اسلامی» مدل‌های مختلفی از برقراری آتش‌بس مورد بررسی و توافق سران کشورها قرار گرفت و در قالب طرح‌هایی پیشنهادی به شورای امنیت سازمان ارائه شد اما ترکیه نیز به طور مجزا راه‌حل مورد نظرش را ترسیم و تنظیم کرد و آن را برای سازمان ملل فرستاده و منتظر پاسخ این نهاد به طرح پیشنهادی خویش است. ظاهراً رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متذکر شده که اگر طرحش پذیرفته و آتش‌بس دیرپایی در نوار غزه و کرانه باختری برقرار شود، حاضر است با گسیل سربازانی متعدد به جمع نیروهای حافظ صلح سازمان ملل نقشی پیشرو در حفظ آرامش حاصله ایفا کند و پای این قضیه بماند. این در حالی است که نتانیاهو با طبع خونخوارانه خویش حتی روس‌ها را که تا همین چند سال پیش روابط مساعدی با اسرائیل داشتند، علیه خود شورانده و آنها را به قطع امید کامل از این رژیم جعلی وا داشته است.
این اسرائیل شکست‌ناپذیر نیست
حالا همه می‌دانند برخلاف آنچه سال‌ها گفته می‌شد و صهیونیست‌ها در بوق و کرنا می‌کردند، اسرائیل را می‌توان شکست داد و به هیچ روی یک برج و باروی تسخیرناپذیر نیست. این حماس بود که در روز 7 اکتبر کلید «جهانی شدن» این باور را زد و 40 روز پس از برپا کردن بزرگ‌ترین طوفان حق‌طلبانه قرن بیست و یکم حتی یک قدم به سمت عقب برنداشته و نگاهش فقط به سوی آیندهای روشن‌تر و عادلانه‌تر است؛ آیندهای که در آن هیچ اثری از کودک‌کش‌های اسرائیلی رؤیت نشود و نابودی آنها تحقق یافته باشد.
منبع: Middle East Eye