«ما تسلیم نمی‌شویم. ما نه فقط امروز، بلکه تا زمانی که لازم باشد، در کنار مردان و زنان ایران هستیم. ما صدای آنها را به جهان منتقل می‌کنیم.» این موضع‌گیری «آنالنا بائربوک»، وزیرخارجه آلمان است که سال گذشته وقتی جریان‌های برانداز، سناریوی تجزیه و فروپاشی ایران را در دست اجرا قرار داده بودند، زیر نقاب دفاع از شعارهای حقوق بشری مطرح کرد؛ موضعی که شبیه آن در پی جنگ خونین غزه و کشتار هزاران نفر انسان بی‌گناه نه از سوی او که از هیچ یک از مقام‌های غربی شنیده نشد تا این واقعیت معلوم شود که در پستوی تصمیم‌گیری سیاستمداران امریکایی و اروپایی چیز جز منافع و خواسته‌های یکجانبه سیاسی دنبال نمی‌شود. نگاهی به مجموع تصاویری که در هفته‌های اخیر از غزه بیرون آمده است، سررشته یک خشونت بی‌پایان را که در آن کودکان، زنان و انسان‌های بی خبر از آنچه در اتاق‌های جنگ می‌گذرد، پیش چشم جهانیان به نمایش درآورده است؛ تصاویر بی‌روتوش پیکرهای شهدای این جنایت بی رحمانه که روتوش فریب غرب را در دفاع از آرمان‌های انساندوستانه کنار زده است. دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد گفته است که آن قدر غیرنظامی فلسطینی در حملات هوایی صهیونیست ها شهید و زخمی شده‌اند که می‌توان از آنچه در غزه می‌گذرد، به عنوان جنایت جنگی یاد کرد. گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در سرزمین‌های اشغالی به الجزیره می‌گوید، خشونت علیه غیرنظامیان به نقطه بی‌بازگشتی رسیده است. او ویرانی در غزه را بی‌سابقه خوانده و خواستار باز شدن گذرگاه‌های بشردوستانه و مداخله بین‌المللی برای محافظت از غیرنظامیان غزه شده است.

دست‌های آغشته به خون
تا قبل از جنگ غزه، امریکا با فراهم کردن ۳.۸ میلیارد دلار کمک دفاعی در سال، بزرگ‌ترین حامی نظامی رژیم صهیونیستی  به شمار می‌رفت و امروز این کشور با استقرار ناوهای خود با قابلیت حمل ۷۰ هواپیما در شرق مدیترانه و آماده‌سازی هزاران سرباز امریکایی، مدیر و شریک اصلی جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع فلسطین است. غزه زیر بمباران جنگنده‌های امریکایی است و سیستم رهگیری پدافند هوایی گنبد آهنین ساخته امریکاست. مخالفت امریکا با طرح‌های بین‌المللی برای توقف فوری آتش بس که تلاشی برای جلوگیری از فروپاشیدن دولت فرسوده بنیامین نتانیاهو علیه مردم غزه به شمار می‌رود، دیگر جایی برای اما و اگر درباره ماهیت پنهان رویکردی که ایالات متحده همواره زیر پوست دفاع از حقوق بشر در پیش گرفته باقی نمی‌گذارد. بنابراین دیگر کسی فریب این دروغ «آنتونی بلینکن» که گفته فرزندان خودش را در تصاویر بچه‌های فلسطینی کشته و زخمی در غزه می‌بیند، نمی‌خورد. او در حالی این را بر زبان می‌آورد که همه فلسطینی‌ها به او نگاه می‌کنند و می‌گویند: «دست‌های شما آغشته به خون است.»

نارضایتی داخلی
 ابعاد زیر پا گذاشتن حقوق اولیه انسانی یعنی جان انسان‌ها آنچنان گسترده است که دولت «جو بایدن» در صحنه داخلی با بی‌سابقه‌ترین سطح نارضایتی روبه‌رو شده است، چنان که این نارضایتی به برخی از مقامات و سیاستگذاران امریکایی تعمیم یافته و استعفای چند روز پیش مدیر سابق دفتر امور سیاسی و نظامی در وزارت امور خارجه امریکا ۱۴۰۲ نمونه‌ای از آن است. «جاش پال» در توضیح دلیل استعفای خود ضمن انتقاد گسترده از ارسال سلاح‌های امریکا برای رژیم صهیونیستی گفت: «این وزارت امور خارجه‌ای نیست که من می‌شناختم و برای آن کار می‌کردم.» وی که بیش از یک دهه، مسئول انتقال تسلیحات و کمک‌های امنیتی به دولت‌های خارجی بود، درباره دلایل استعفا نوشت: «در دوره خدمت، من درگیر بسیاری از بحث‌های پیچیده و چالش‌برانگیز اخلاقی در مورد اینکه چه سلاح‌هایی به کجا بفرستم، بودم. اما چیزی که تا این ماه ندیده بودم، انتقال پیچیده سلاح و از نظر اخلاقی چالش‌برانگیز بود؛ لذا استعفا دادم.» به گفته او «سابقه نشان می‌دهد که تسلیحات ارائه شده توسط امریکا، اسرائیل را به صلح هدایت نکرده است. در عوض، در کرانه باختری، آنها رشد زیرساخت‌های شهرک‌سازی را تسهیل کرده‌اند که اکنون ایده تشکیل یک کشور فلسطینی را به طور فزاینده‌ای بعید می‌سازد. به دلیل اینکه در نوار پرجمعیت غزه، بمباران‌ها صدمات و تلفات گسترده‌ای را به همراه داشته، قبل از استعفا خواستار توضیحات صریح شدم اما اصرار من با سکوت مواجه شد و فقط گفتند ما باید هرچه سریعتر برای برآورده کردن درخواست‌های اسرائیل حرکت کنیم. همزمان، همان کنگره‌ای که قبلاً فروش تسلیحات به رژیم‌های دیگر با سوابق مشکوک حقوق بشری را مسدود کرده بود، اکنون ما را تحت فشار قرار می‌دهد تا برای برآورده کردن خواسته‌های اسرائیل به جلو برویم.»

روایت امریکایی حقوق بشر
آنچه این روزها در جریان کشتار بی‌سابقه صهیونیست ها زیر سایه حمایت امریکا در باریکه غزه می‌گذرد، روایت بنیادگرایانه و ایدئولوژیک این کشور از مفهوم حقوق بشر است که بواسطه آن فقط قائل به یک روایت برای مفاهیم انسانی است و آن حقوق بشر و دموکراسی امریکایی است. ذیل این نگاه، جهان، نظاره گر یک نظام معنایی ساختگی و این جهانی امریکاست که بر پایه اقتضائات زمان و مکان، خوداجتهادی کرده و رعایت حقوق بشر را به این معنا می‌داند؛ اولاً حقوق بشر امریکایی و ثانیاً حق مالکیت بشر امریکایی به عنوان بشر برتر.
 از این رو طبیعی بود که رئیس جمهور امریکا ، رژیم صهیونیستی را از قتل عام بیمارستان «المعمدانی» در غزه که صدها تن را به خاک و خون کشید، تبرئه کرد و در دیدار چند ساعته خود با نخست‌وزیر تل آویو گفت: «می‌خواهم بدانید که تنها نیستید» و «هر چیزی را که بخواهید به دست خواهید آورد.» با چنین سیاست دوگانه‌ای است که فلسطینیان ساکن غزه برای چندمین بار خانه و کاشانه خود را از دست داده‌اند و تل آویو در جنگ بی‌امان خود به هیچ ‌یک از مقررات کنوانسیون ژنو پایبند نمانده است؛ غیرنظامیان، کودکان و زنان و حتی خبرنگاران در غزه قربانی می‌شوند؛ در حالی که حقوق بشر پشت مرز‌های غزه متوقف شده است و کسی سراغی از آن نمی‌گیرد.

سکوت مدعیان اروپایی
وزرای خارجه کشورهای اروپایی نیز از بریتانیا گرفته تا آلمان و فرانسه به عنوان مدعیان شماره یک دفاع از حقوق بشر در اتحادیه اروپا با سفرهای پی در پی به سرزمین‌های اشغالی همبستگی کامل خود را با جنایتکاران صهیونیستی به منصه ظهور رساندند؛ کسانی که به تأسی از جنگ افروزان کمترین شأنی برای جان و امنیت مردم بی‌پناه باریکه غزه قائل نیستند اما از پشت تریبون‌های سیاسی برای مردم جهان، نسخه انسانی می‌پیچند. بازی سیاسی‌ای که کشورهای غربی با حقوق بشر در عرصه بین‌الملل به راه انداخته‌اند، پاسخ به نیاز درونی و منافعی است که بواسطه آن موضوعی برای متهم کردن یک کشور دیگر بیابند. این چنین است که این بازیگران به عضوی بی‌بدیل در سلسله نقض سیستماتیک حقوق بین‌الملل از سوی رهبران تل‌آویو تبدیل شده‌اند و صحنه گردان جنگ ویرانگر صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده‌اند اما مسأله اینجاست که دیگر حنای شعارهای انسان دوستانه بشری‌شان رنگی ندارد.