خداحافظی زودهنگام
مرضیه برومند از خانه سینما
فرهنگی/ در بدبینانه‌ترین حالت هم کسی فکرش را نمی‌کرد عمر مدیریت مرضیه برومند که آمده بود تا بر مبنای تعامل، گفت‌وگو و همفکری عمل کند به یک سال هم نرسد. 15 اسفندماه سال گذشته پس از ماه‌ها کشمکش و وقفه، مرضیه برومند به عنوان اولین مدیر‌عامل زن بر صندلی ریاست خانه سینما تکیه زد و پس از 8 ماه، شامگاه 16 آبان بالاخره زمزمه‌های غیررسمی که در چند هفته اخیر به گوش می‌رسید، با اعلام هیأت‌رئیسه خانه سینما، رسمیت یافت و استعفای مرضیه برومند پذیرفته شد. اگر چه تاریخ استعفای مرضیه برومند چه در خبر رسمی این نهاد و چه در یادداشت این فیلمساز 10 مهرماه ذکر شده است، اما گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در هفته‌های اخیر حکایت از آن دارد که حواشی سخنرانی
مرضیه برومند در مراسم خاکسپاری داریوش مهرجویی (29 مهرماه) در قطعیت تصمیم او بر استعفا و پذیرش آن از سوی هیأت‌رئیسه خانه سینما بی‌تأثیر نبوده است.
 
رد پررنگ حاشیه‌ها بر تصمیم استعفا
برای آنهایی هم که از نزدیک در جریان اختلافات و مشکلات خانه سینما نبودند، صحبت‌های منوچهر شاهسواری در مراسم تودیعش و معارفه مرضیه برومند گویای آن بود که این فیلمساز زن در مدیریت این خانه پرآشوب چه مسیر سختی را پیش رو دارد. «رنج‌هایی به لحاظ فضای عمومی و از درون بر من و خیلی از همکارانم وارد شده که می‌خواستم بخشی از آنها را اینجا بگویم اما...» منوچهر شاهسواری اگرچه از واگویه آنچه در زمان مدیریت خود تجربه کرده بود، پرهیز کرد اما صحبت‌های پایانی او شاید هشداری بود برای آنچه که برومند در پیش رو دارد: «برای آن اقلیتی که سنگ‌اندازی کردند هم آرزو می‌کنم دستانشان روزی پر از گل شود.»
مشکلات خانه سینما خیلی زودتر از آن چیزی که برومند تصورش را می‌کرد، آشکار شد. او سه ماه بعد در نشست خبری عنوان کرد که شب‌ها درباره مشکلات مالی خانه سینما کابوس می‌بیند. همان‌طور که خود برومند نیز در این نشست بر آن تأکید داشت، مشکلات خانه سینما فقط محدود به مسائل مالی نمی‌شد و مشکل ساختاری و تشکیلاتی، امنیت شغلی سینماگران، رفع مشکل بیمه بیکاری و... بار مسئولیت برومند را سنگین می‌کرد. او با آگاهی از این مشکلات اما همچنان بر تعامل و گفت‌وگو برای برون‌رفت از مشکلات تأکید داشت.
کار اجرایی در خانه سینما اما همان‌طور که فرهاد توحیدی در مراسم معارفه برومند گفته بود، یک بندبازی غریب بود و استعفای خود توحیدی از ریاست جشن خانه سینما که نشان از اختلافات صنفی داشت، این وضعیت معلق را پیچیده‌تر کرد؛ اتفاقی که برومند در نامه استعفایش نیز به آن اشاره دارد: «ناتوانی من در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی خانه سینما که در لغو رویداد سالانه موسوم به جشن سینما خود را نشان داد و همچنین خودداری سازمان سینمایی از پرداخت‌های بموقع تکلیفی به دلایل مختلف مزید بر علت شد و احساس کردم بودن من دیگر نه‌تنها ثمر ندارد بلکه ممکن است به این نهاد صنفی با‌ارزش و یگانه آسیب وارد کند.»
 «شرایط پیچیده حاکم بر سینمای ایران، تناقضات مدیریتی، مشکلات اقتصادی و فضا‌های هیجانی تحمیل‌شده بر پیکر سینمای ایران و...» از جمله مواردی است که در اطلاعیه هیات رئیسه خانه سینما به عنوان موانع و مشکلات این نهاد صنفی بر آن تأکید شده و مرضیه برومند هم در یادداشتی از حاشیه‌ها و حوادث و اختلاف نظرهای درونی خانه سینما نوشته که منجر به توقف اجرای برخی از برنامه‌های کلان هیأت مدیره و محول شدن آن به آینده‌ای نامعلوم شده است.با وجود تمرکز بر موانع و مشکلات بنیادین خانه سینما در عوامل ذکر شده، رد پررنگ حاشیه‌ها بر تصمیم استعفا چه در بیانیه هیأت‌رئیسه
خانه سینما و چه یادداشت برومند مشهود است. یکی از این حواشی مسلماً تبعات سخنرانی برومند در مراسم تشییع داریوش مهرجویی است. به نظر می‌رسد بعد از این اتفاق مرضیه برومند تصمیم قطعی‌اش را گرفته و از آن پس به خانه سینما نرفته تا هیأت‌مدیره مجبور به پذیرش این استعفا شود.