مجموعه انیمیشن‌های کوتاه «رؤیاهای رنگی» از روز شنبه ۶ آبان در سینماهای منتخب گروه سینمایی «هنر و تجربه» به نمایش در آمده است. «سیم ششم» بهرام عظیمی، «سوزن‌بان» مهدی خرمیان، «پسر دریا» عباس جلالی یکتا، «گذشته» حمید محمدی، «ملکوت» فرنوش عابدی، «کلاغ» اهورا شهبازی، «بالانس» برزان رستمی، «شهر خاموش» امیرمهران، «دیوار چهارم» محبوبه کلایی و «اکتسابات انتسابی» سمانه شجاعی از آثار عرضه شده در این بسته نمایشی است. حمید محمدی که با ساخت «گذشته» جایزه بهترین کارگردانی سی وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، بهترین فیلم از جشنواره بین المللی کانادا، بهترین انیماتور از جشنواره بین المللی انیمیشن پالم اسپرینگز و... را از آن خود کرده، معتقد است اگر بودجه تولید انیمیشن‌ها تأمین شود، کارهای بیشتری ساخته می‌شوند.
حمید محمدی با اشاره به اینکه ساخت انیمیشن «گذشته» حدود 5 سال زمان برده است، به «ایران» می‌گوید: «یکی از این دلایل کمبود بودجه است. دلیل دیگرش تعداد لوکیشن‌ها و همچنین کارهای پس تولید و جلوه‌های ویژه است. همه این عوامل دست به دست هم داده‌اند که ساخت انیمیشن «گذشته» ۵ سال زمان ببرد.»
او حمایت مالی و تأمین بودجه را مهم‌ترین نیاز امروز انیمیشن‌های هنری کوتاه عنوان می‌کند: «این که من به عنوان فیلمساز قرار است فیلمی بسازم و دیگر مشکل معیشت نداشته باشم و مجبور نشوم چند تا کار انجام بدهم که بتوانم این پروژه را بسازم. چون معمولاً کارها قرار نیست اکران شوند و فقط حضور در جشنواره است و بعد از تولید درآمدی ندارد. به همین دلیل این مسائل، یک مقدار کار را سخت می‌کند و اگر بودجه فراهم باشد، من می‌توانم به کمک افراد متخصص و با کیفیت بالاتر و زمان کوتاه‌تر فیلمم را بسازم. بدون اینکه ذهنم درگیر مسائل معیشتی باشد یا مدام فکر کنم چطور می‌توانم این پروژه را ساده‌تر و ارزان‌تر انجام دهم. ارزان‌تر به این شکل است که آزمون و خطا کنم و به نتیجه‌ای که می‌خواهم برسم، درحالی که اگر یک فرد متخصص باشد، کاری که من می‌خواهم به مدت دو ماه انجام دهم او در عرض یک هفته انجام می‌دهد. بنابراین سرعت تولید بیشتر می‌شود و تعداد فیلم‌های بیشتری هم ساخته می‌شود.»
محمدی در ادامه می‌افزاید: «پخش و اکران عمومی خیلی می‌تواند کمک‌کننده باشد. یکی از سؤالاتی که همیشه به شکل روتین جواب می‌دهم، این است که این فیلم را کجا می‌توانیم ببینیم و می‌گویم دو تا جشنواره داریم که اگر کارها حضور پیدا کنند، می‌توانید بیایید و ببینید. بعد هم که به آرشیو می‌رود. یعنی چند سال وقت می‌گذاریم و یک فیلم ساخته می‌شود و سه بار نمایش داده می‌شود و تمام. یک بحثی هم وجود دارد، اینکه ما را به عنوان انیمیشن‌ساز با کارهای سریالی می‌سنجند یعنی وقتی می‌گوییم انیمیشن، می‌گویند یعنی همان انیمیشن‌هایی که در شبکه پویا پخش می‌شود؟ و باید کلی توضیح دهیم که آنها روال‌شان فرق دارد و این کارها عمدتاً مخاطب‌شان بزرگسال است و پیچیدگی‌های خاص خودشان را دارند. افراد بزرگسال هم باید درمورد داستان حتماً فکر کنند و بخش‌های فیلم را کنار هم بگذارند تا به داستان مدنظر کارگردان برسند.»
این انیمیشن‌ساز ادامه می‌دهد: «انیمیشن «گذشته» را بعد از ۲۰ سال حرفه‌ای کار کردن، به عنوان اولین فیلمم ساختم و همیشه هم فکر می‌کردم هنوز زود است و هنوز نیاز دارم تجربه کنم. این انیمیشن تمام تجربه من است که ۵ سال طول کشید و ۷ دقیقه و ۲۵ ثانیه زمان دارد. کل تجربه بیست و چند ساله من در این انیمیشن وجود دارد و برای تک تک فریم‌هایش وقت گذاشتم و فکر کردم و چیزی که می‌بینید حاصل تمام تجربه‌های من است. یک بخش‌هایی مشکل دارد و قطعاً به هر دلیلی مشکلاتی وجود دارد اما این تمام توان و تجربه من و دانشم است.»
او درباره تکنیک استاپ موشن در ساخت این انیمیشن، توضیح می‌دهد: «به نظرم حسی که در استاپ موشن وجود دارد در تکنیک‌های دیگر نیست و فیلمنامه‌ای هم که نوشته شد، براساس همین تکنیک و توانایی در استاپ موشن است.»
محمدی در پاسخ به این سؤال که استاپ موشن به چه چیزهایی نیاز دارد که بیشتر دیده شود، می‌گوید: «اگر بگوییم چه چیزی به استاپ موشن در ایران کمک می‌کند، وجود مواد و متریال است و یکی از مشکلاتی هم که ما در این تکنیک داریم مواد متریال است که ما تحریم هستیم و وارد نمی‌شود و در بازار هم نیست. به همین دلیل مجبوریم با امکانات حداقل یک چیزی خودمان کشف کنیم و یک چیزی را با چیز دیگری ترکیب کنیم تا به ایده‌ای که در ذهن‌مان داریم، برسیم.»
محمدی، باکس اکران انیمیشن‌ها در گروه هنروتجربه را اتفاقی امیدوارکننده می‌داند و می‌گوید:«دانشجوها و هنرستانی‌ها یا کسانی که شهرستان هستند، فرصت خوبی برای تماشا پیدا می‌کنند. این اکران‌ها می‌تواند یک بستر خوبی برای آموزش باشد. ضمن اینکه سطح انیمیشن ما آن چیزی که فکر می‌کنید نیست و ما از لحاظ تکنیکی و اجرایی فوق‌العاده خوب هستیم. بعضی وقت‌ها اگر المان‌های ایرانی در کارها نباشد نمی‌شود تشخیص داد ایرانی، امریکایی یا اروپایی است. امیدوارم اکران در هنروتجربه شروعی برای موفقیت‌ها و آینده‌ای بهتر باشد.»