صفحات
شماره هشت هزار و سیصد و دو - ۲۳ مهر ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و سیصد و دو - ۲۳ مهر ۱۴۰۲ - صفحه ۲۴

یادداشت

تکرار روز نکبت با کوچ اجباری ساکنان غزه

علی‌الله سلیمی
نویسنده
 و منتقد ادبی

تکرار روز نکبت با کوچ اجباری ساکنان غزه
غم‌انگیزترین روز در تاریخ فلسطین یک بار دیگر می‌خواهد تکرار شود؛ این بار به بهانه‌ای تازه که صهیونیست‌های زخم‌خورده از عملیات غافلگیرکننده جنبش مقاومت اسلامی، حماس در شنبه گذشته، برای سرپوش گذاشتن به شکست سنگین خود مطرح کرده و خواستار کوچ اجبار ساکنان شمال غزه شده‌اند.
درخواست فرصت‌طلبانه، نامشروع و غیرانسانی در شرایط فعلی که بسیاری از ساکنان غزه زخم‌های عمیق روحی و جسمی از یک هفته بمباران بی‌وقفه رژیم صهیونیستی برداشته و حال و روز مناسبی برای پذیرش یک اتفاق ناگوار و دردناک ندارند؛ اتفاق غم‌انگیزی که یادآور روز نکبت در تاریخ فلسطین مظلوم است و فاجعه شوم و فراموش نشدنی روز 15مه 1948 را در برابر چشمان فلسطینی‌ها زنده می‌کند. روزی که با گذشت حدود 75 سال هنوز هم یادآوری آن، تلخ و جانکاه است و هر سال برای فلسطینی‌ها در سراسر جهان «روز نکبت» است؛ روزی که صدها هزار نفر از مردم فلسطین از سرزمین آبا و اجدادی‌شان آواره شدند و تأسیس رژیم صهیونیستی اعلام شد.
بیش از دو میلیون نفر از ساکنان فعلی غزه که سال‌ها در سخت‌ترین شرایط زیسته و پرچم مقاومت در برابر زیاده‌خواهی و اشغالگری رژیم غاصب صهیونیستی را برافراشته نگه‌داشته‌اند، با تاریخ سرزمین غصب‌شده و سرگذشت اجداد آواره‌شده خود آشنایی کامل دارند و به خوبی می‎دانند که در جریان جنگ جهانی اول، در سال 1917، نیروهای انگلیسی موفق شدند نیروهای عثمانی را شکست دهند و بر سرزمین فلسطین مسلط شوند. تا آن زمان، یهودی‌ها حدود 6درصد از جمعیت سرزمین فلسطین را تشکیل می‌دادند.
 جمعیت یهودی‌ها در فلسطین تحت قیمومت انگلیس از 6درصد در سال 1918 به 33درصد در سال 1947 رسید و این روند سال‌ها با مهاجرت برنامه‌ریزی شده یهودیان از سراسر جهان به سمت قبله اول مسلمانان سیر صعودی یافت و سرانجام ساکنان اولیه و اصلی سرزمین فلسطین چنان به حاشیه رانده شدند که اطلاق اقلیت به آنها هم در مواردی دشوار به نظر می‌رسید. حالا بازماندگان آن اقلیت سکنی گزیده در باریکه نوار غزه که همواره پرچم فلسطین در این سرزمین را برافراشته نگه‌داشته‌اند با گزینه‌ای اجباری در برابر خود مواجه هستند که باید آن تکه، آن باریکه به یادگار مانده از سرزمین آبا و اجدادی‌شان را هم به رژیم غاصب صهیونیستی واگذار کنند و باز هم آوارگی در زمانی دیگر را تجربه کنند؛ روزهای نکبت دیگری بعد از آن روز نکبت فراموش‌نشدنی که دهه‌هاست روح و روان هر فلسطینی و حتی دوستداران ملت مظلوم فلسطین در سراسر جهان را می‌آزارد. بهانه این بارِ رژیم صهیونیستی برای کوچاندن ساکنان شمال غزه که 24 ساعت به آنها برای ترک خانه‌هایشان و رفتن به جنوب این منطقه مهلت داده، به همان میزان بی‌دلیل و بی‌منطق است که ماهیت وجودی این رژیم با آن شکل گرفته است؛ علت اصلی طرح این درخواست، این ادعای ارتش رژیم صهیونیستی است که اعضای گردان‌های عزالدین قسام در تونل‌ها و زیر منازل غزه و همچنین در ساختمان‌هایی که غیرنظامیان در آن زندگی می‌کردند، مخفی شده‌اند.
بنابراین، برای اینکه غیرنظامیان در حمله رژیم کشته یا زخمی نشوند، باید شمال غزه را ترک کنند. ساکنان شمال غزه و همه دوستداران فلسطین به خوبی به یاد دارند که این گونه ادعا‌های رژیم صهیونیستی بهانه‌ای بیش نیست و اهداف شومی که در پشت این طرح تازه و برنامه‌ریزی‌شده برای اشغال کامل مناطق فلسطینی‌نشین نهفته است، طرح بلندمدت و جامعی است که صهیونیسم جهانی با پشتگرمی کمک‌های همه‌جانبه امریکا و برخی قدرت‌های غربی درصدد اجرایی کردن آن هستند.
غافل از اینکه، ساکنان غزه که این بار دست صهیونیست‌ها را خوانده و نمی‌گذارند روز نکبت یک بار دیگر در نوار باریکه غزه تکرار شود و اندوه آوارگان فلسطینی را افزون کند.

 

جستجو
آرشیو تاریخی