نگاه تحلیلگران جهان به بحران بدخیم در مجلس نمایندگان امریکا
فائزه‌سادات یوسفی/ برکناری کوین مک‌کارتی از سمت ریاست مجلس نمایندگان امریکا روز گذشته یکی از تیترهای نخست رسانه‌های جهان بود. این اتفاق که در تاریخ امریکا بی‌سابقه است، از نگاه کارشناسان و تحلیلگران سیاسی جهان نیز دور نماند و هر یک بنا بر سیاست‌های کشور خود به بررسی این رویداد در قیاس با آنچه که تا کنون از مجلس نمایندگان امریکا مشاهده شده بود و از آن انتظار می‌رفت، پرداختند. بر همین اساس با توجه به اهمیت این برکناری که در کنار تأثیرات داخلی می‌تواند ابعادی جهانی داشته باشد، نگاهی داشته‌ایم به نظرات کارشناسان و تحلیلگران سه رسانه معتبر جهانی که شامل گاردین از انگلیس، دیلی بیست از امریکا و گلوبال تایمز از چین می‌شوند.
سرنوشت نامشخص کمک های مالی به اوکراین
هیأت تحریریه روزنامه گاردین/ برکناری کوین مک کارتی، رئیس مجلس نمایندگان امریکا پس از حذف بودجه حمایتی از اوکراین علی رغم پافشاری جو بایدن بر ارائه کمک، سؤالات زیادی را بر چگونگی کمک ایالات متحده به کی یف برانگیخته است. این در حالی است که در برهه کنونی کمک‌های امریکا بسیار حیاتی است چرا که به گفته دریادار راب بائر که روز سه‌شنبه سخن گفت، اکنون موجودی ناتو ته کشیده است.
کاخ سفید روز سه‌شنبه بیان داشت که ایالات متحده بدون توجه به سرنوشت مک کارتی، کمک بیشتری به اوکراین خواهد کرد اما با اتفاقی که در مجلس نمایندگان این کشور رخ داده، اکنون توجه به دیدگاه‌های جانشینان احتمالی مک کارتی معطوف شده است. زیرا بسته به اینکه چه کسی به جای او بر کرسی ریاست مجلس نمایندگان تکیه زند، سرنوشت حمایت امریکا از اوکراین در جنگ این کشور نیز مشخص خواهد شد.بر همین اساس، یکی از گروه‌های سیاسی به نام Democracy Together، کاندیداهای احتمالی رئیس مجلس را از A تا F بر اساس قدرت حمایت از اوکراین رتبه‌بندی کرده است. در این رتبه بندی، نماینده جمهوری خواه، استیو اسکالیز که احتمال بیشتری برای پیروزی او وجود دارد نمره B دریافت کرده که به معنای گرایش او به عدم حمایت مالی از اوکراین است. مت گائتس، جمهوری‌خواه راست‌گرا که
عهده دار برکناری مک کارتی بود و از اسکالیز حمایت می‌کند، نشان F دریافت کرد. جیم جردن، رئیس کمیته قضایی مجلس نمایندگان و بایرون دونالدز، نماینده تندرو، نیز دارای رتبه F هستند و در همین حال نماینده جمهوری خواه تام ایمر، بالاترین رتبه را کسب کرد.
در این بین، اعضای سنا که با اختلافی نه چندان زیاد، تحت کنترل دموکرات‌ها است، قول داده‌اند در هفته‌های آینده قوانینی را برای تضمین تداوم حمایت امنیتی و اقتصادی ایالات متحده از اوکراین اتخاذ کنند. این درحالی است که کاخ سفید تلاش‌های خود را برای حمایت از کی یف ادامه می‌دهد. بایدن روز سه‌شنبه با رهبران کشورهای متحد، اتحادیه اروپا و ائتلاف نظامی ناتو درباره ادامه حمایت هماهنگ از اوکراین، در بحبوحه نگرانی‌ها مبنی بر کمرنگ شدن حمایت از کی یف تماس گرفت. واشنگتن از زمان شروع جنگ در سال 2022، 113 میلیارد دلار کمک به روش‌های مختلف به دولت کی‌یف ارسال کرده است.
منبع: The Guardian
کینه حزبی دموکرات‌ها
مت لوئیس، تحلیلگر/ دموکرات‌ها با برکنارکردن کوین مک کارتی از ریاست مجلس نمایندگان ممکن است به پیروزی سیاسی بزرگی دست یافته باشند اما آنها کینه حزبی را مقدم بر اولویت‌های کشور قرار داده و به دیوانگی و هرج و مرج رأی دادند.
با وجود آنکه این اقدام نمایانگر ناکارآمدی و جنگ داخلی گسترده در درون حزب جمهوری‌خواه بود اما در عین حال رفتار دموکرات‌ها برای تأیید پیشنهاد گائتس ظاهر خوبی نداشته است. چرا که این یک جنگ داخلی بین جمهوری‌خواهان برای رقابت‌های مقدماتی ریاست جمهوری بود و رأی «نه» آنها عملاً رأی دادن به شخص گائتس بوده است.
دموکرات‌ها برای رأی ندادن به مک کارتی دلایل خاص خود را داشتند. زمانی که ترامپ بعد از 6 ژانویه در ورطه شکست قرار داشت، این مک کارتی بود که به مارآلاگو رفت و به او کمک کرد تا دوباره احیا شود. همچنین تغییر در آیین‌نامه داخلی مجلس نمایندگان مبنی بر استیضاح رئیس مجلس تنها با درخواست یک نماینده نیز پیام خوبی برای دموکرات‌ها نداشت. علاوه بر این زمانی که گائتس شروع به رایزنی در مورد حذف او کرد، مک کارتی از دادن هر گونه امتیازی برای جلب حمایت دموکرات‌ها امتناع کرد.
ضمن اینکه پس از اینکه دموکرات‌ها به مک کارتی برای عدم تعطیلی دولت کمک کردند، او با حضور در شبکه خبری سی بی‌اس، آنها را مورد سرزنش قرار داد. اما در نهایت اقدام مک کارتی برای آغاز تحقیقات استیضاح جو بایدن نتوانست از چشم دموکرات‌ها دور بماند و حتی برخی آن را سرآمد اختلاف با مک کارتی می‌دانند.
با تمام این اوصاف اما دموکرات‌ها با رأی دادن به گائتس، نشان دادند که سیاست و حمایت از حزب بر منافع امریکا برای آنها ارجحیت دارد. این در حالی است که مک کارتی اثبات کرده است که مایل است خطرات سیاسی را بپذیرد، اما دولت را سرپا نگه دارد تا تعهدات بدهی آن را پرداخت کند.
در نهایت با وجود آنکه دموکرات‌ها این آتش را برپا نکردند، اما مطمئناً به نظر می‌رسد که به جای خفه کردن آن، شعله‌های آتش را بیشتر می‌کنند. آیا امریکا لااقل
یک جمعیتی از افراد بالغ ندارد؟
منبع: The Daily Beast
دموکراسی، بازنده اصلی
هیأت تحریریه روزنامه گلوبال تایمز/ برکناری مک کارتی نمایانگر تفرقه در ایالات متحده است و بر این اساس باید نگاهی به انعکاس رفتاری دو حزب اصلی امریکا و تهدیدهای پیش روی وضعیت دموکراتیک در این کشور که در بطن خود خطر جنگ داخلی را دربر دارد، پرداخت.
در جریان برکناری مک کارتی، دموکرات‌ها اثبات کردند که اولویت حزبی بر همه چیز مقدم است. آنها علیرغم این واقعیت که مک کارتی با آنها برای توقف تعطیلی ایالات متحده کار کرد، اما سعی کردند با برکناری او، مانع از حرکت جمهوری‌خواهان علیه خود شوند.
همان طور که ژانگ تنگجون، معاون بخش مطالعات امریکایی در مؤسسه مطالعات بین‌المللی چین تأکید کرده است، «برکناری مک کارتی نشان می‌دهد که در پس زمینه تشدید مبارزات دو حزبی، وفاداری به حزب بر همه چیز و منافع امریکا اولویت دارد.» او در ادامه، رقابت‌های دو حزب برای تصاحب کرسی ریاست مجلس را به رقص انبوهی از شیاطین در عیاشی آشفته تعبیر کرده و می‌گوید: «پمپاژ رسانه‌ای گسترده در امریکا برای برکناری مک کارتی بر جنون سیاسی احزاب این کشور افزوده است و در واقع، سیاست به اصطلاح دموکراتیک ایالات متحده را مخدوش کرده است. منظور از سیاست دموکراتیک این است که برکناری هیچ یک از سیاستمداران نباید عملکرد سیاست را تحت تأثیر خود قرار دهد اما بدیهی است که برکناری مک کارتی مجلس را در هرج و مرج فرو برده و تلاش‌ها برای حفظ سرمایه سیاسی را تشدید کرده است.
در همین رابطه، وی زونگیو، استاد مرکز مطالعات امریکا دانشگاه فودان نیز از منظری عمیق‌تر به قضیه نگاه می‌کند و می‌گوید، «سیاست دموکراتیک فقط مربوط به انتخابات نیست، بلکه در مصالحه و خویشتنداری متقابل خودنمایی می‌کند. بنابراین اگر دو طرف نتوانند خویشتنداری کنند و عقاید سیاسی را به بهانه‌ای برای جنگ علیه طرف مقابل یا راه‌اندازی کارزار مرگ و زندگی تبدیل کنند، ممکن است به بن‌بست یا حتی جنگ داخلی منجر شود.» در نهایت تنها نتیجه این خواهد بود که اساس سیاست دموکراتیک از بین خواهد رفت که همزمان با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2024، دموکراسی ایالات متحده را با آزمون سخت‌تری روبه‌رو خواهد کرد.
منبع: Global Times