شگفتی‌های ذهن مهندسی در پهنه دانش‌هسته ای
مریم سالاری
روزنامه نگار
ابتکار سازمان انرژی اتمی و ترتیب دادن سفر خبرنگاران سیاست خارجی به شهر «خنداب» و بازدید از راکتور هسته‌ای اراک، این فرصت را فراهم کرد که اصحاب رسانه بدون واسطه با حقیقتی که ورای خبرها زیر گنبد بتونی راکتور اراک جاری است، روبه‌رو شوند.از نزدیک دیدن گنبد معروف در بهشت خنداب که شهرستانی سرسبز با طبیعتی کم‌نظیر در همسایگی اراک به شمار می‌آید، شاید بیش از هر چیز روشن کننده این واقعیت باشد که چرخ‌های صنعت هسته‌ای کشور بی‌وقفه در حال چرخیدن است و طوفان فشارها و تحریم‌ها نتوانسته کمترین غباری بر آن بنشاند. سخن درباره گنجینه‌ای از صنعت هسته‌ای است که گرچه زیر تصاویر کلیشه‌ای پوشیده مانده اما بواسطه تلاش متخصصانی که خالصانه کمر به خدمت بسته‌اند، به جایی تبدیل شده که وجه «راهبردی» و «تاریخی» کمترین واژه‌های متصف به آن به شمار می‌آید، جایی که دانشمندان بزرگ و جوانی را در دل خود جای داده که هرچه بجوییم، کمتر نشانی از سیاست را در مشی و منش آنها می‌یابیم؛ به ندرت می‌شد در این دید و بازدید و گفت و شنود که به تناوب پاسخگوی پرسش‌های بی‌شمار خبرنگاران بودند، خط و خبری از سیاست و رویدادهای روزانه این عرصه جست. اول و آخر صحبت همه مسئولان و فعالان در این مرکز هسته‌ای، درباره اقداماتی بود که تلاش کرده صنعت بزرگ هسته‌ای کشور در روزهای سخت مواجهه با بدخواهان به تبعیدگاه نرود و در عین حال همه کوشش بر این است که در آینده نشانی غیر از پیشرفت و کارآمدی نداشته باشد.
ابعاد پیدا و پنهان آنچه در بازدید یک روزه از مجتمع آب سنگین اراک آشکار شد، همه و همه از شگفتی‌های ذهن مهندسی، دست‌های پرحوصله و نگاهی برمی‌آمد که به جای تسلیم شدن در برابر نظام سختگیرانه تحریم‌ها، به الگوی خوداتکایی و خودباوری رسیده و در نوع خود زیبا و ارزشمند است. ویژگی‌ای که بیش از هر چیز در تکیه بر توان نسل جدیدی از جوانان دانشمند داخلی ریشه دارد که با وجود مشقت‌ها و سختی‌ها کمترین ردی از خستگی از خود نشان نمی‌دهند.
در مجتمع هسته‌ای اراک، «آب» به محصولی تبدیل می‌شود که دستاوردهای پرشمار آن، گره‌های بسیاری از نیازهای حیاتی مردم و صنعت پزشکی را می‌گشاید اما با وجود این شاید مهم‌ترین نمود آن در سال‌های اخیر در قالب جنگ حیثیتی‌ای معنادار شده که از سوی جبهه غرب علیه جمهوری اسلامی به جریان افتاده است؛ جایی که تلاش می شد تا در گرماگرم مذاکرات هسته‌ای، پایه و اساس صنعت صلح‌آمیز هسته‌ای برچیده شود. اما در زیر پوست آنچه در صحنه دیپلماسی جریان داشت، این دانشمندان و بزرگان عرصه هسته‌ای بودند که مأموریت خود را در نگه داشتن فعالیت‌های هسته‌ای در مدار پیشرفت در بالاترین سطح به اجرا درآوردند.
پیشرفت بی‌سابقه صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان چنان قابل توجه است که این سخن «باراک اوباما»، رئیس جمهور پیشین امریکا به عنوان چهره‌ای که تلاش زیادی برای متوقف کردن صنعت هسته‌ای ایران کرد، هرگز تأویل نمی‌پذیرفت، آنجا که گفت: «اگر گزینهای وجود داشت که این امکان را بوجود بیاوریم که تک تک پیچ و مهرههای برنامه هسته‌ای آنها را حذف کنیم و احتمال داشتن برنامه هسته‌ای ایران را کلاً از بین ببریم تا در نتیجه قابلیتهای نظامی آن را هم نداشته باشند، آن را انتخاب میکردم.»