گزیدههایی از گفتوگوهای نشست حقوق تئاتر
برای بازی های سیاسی مطلقاً گوش شنوا ندارم
محمود سالاری، به عنوان اولین سخنران جلسه، برپایی این نشست را برآمده از اهداف سیاسی دانست و گفت: میدانم این جلسه با چه هدفی تشکیل شده ولی بنا به تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم وجود کرسیهای آزاداندیشی، در آن شرکت کردم. دغدغه این جلسه ممیزی نیست بلکه موضوع این است که برخی دوستان با بعضی سیاسیون جلساتی داشتهاند، مبنی بر اینکه به بهانه بحث درباره ممیزی، کسانی را وارد گفتوگوهایی کنند چون قرار است برای شرکت در انتخابات آماده شوند. به هر حال موضوع ممیزی برای آنان رأی میآورد و هدف این جلسه هم همین است.
او با تأیید سخن رحمانیان مبنی بر اثربخش نبودن این جلسات افزود: بحث ممیزی مطرح نیست و به همین دلیل هم این جلسات اثربخش نخواهد بود چون اهدافی سیاسی پشت آن است. با این حال امیدواریم اگر انتخابات خوبی برگزار شد، گروههایی که رأی آوردند، سهم ما را که در این جلسات شرکت کردیم، بدهند.
معاون هنری، ممیزی را بحثی دراز دامن دانست و اضافه کرد: عباس معروفی (نویسنده) گلهاش از سانسور بود ولی وقتی به آلمان مهاجرت کرد، هم چیزی از او درنیامد. اینکه چرا سانسور برداشته نمیشود، به این دلیل است که کسانی که خواهان آن هستند، خودشان مدیریت داشتهاند.
سالاری با بیان اینکه تئاتریها، خود تئاتر را تعطیل کردند، ادامه داد: اگر امروز سانسور را برداریم، یک «پهلوان اکبر میمیرد» و «شازده کوچولو» در میآید؟ عدهای با کلامِ خارج از عرف و ژست اپوزیسیون میکوشند فروش کنند. هر کسی با سانسور اندیشه مخالف است ولی عدهای با سفارتخانههایی همچون سفارت فرانسه در ارتباط هستند و معلوم است نباید کار کنند وگرنه مخلص کسانی هستم که دنبال حقیقتجویی باشند.
معاون هنری با اشاره به انتساب خودش به برخی جریانهای سیاسی افزود: عدهای میخواهند جبهه پایداری را بزنند در حالی که من هیچ ارتباطی با آنان ندارم. تحلیل این است که نواصولگرایانی که آقای قالیباف سردمدار آن است و آقای گیلآبادی پشت آنان است یا اصلاحطلبان، برای شرکت در انتخابات تلاش میکنند که البته هر کدام هم بیایند، متعلق به انقلاب هستند.
سالاری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به وضعیت مبهم بودجه تئاتر خطاب به شرکتکنندگان در جلسه گفت: خانه تئاتر در دوران کرونا با انگیزه کمک به درمان هنرمندانی که دچار کرونا شده بودند، ۷۰۰ میلیون بودجه گرفت و هنوز در حساب است و علاوه بر آن چرا هنوز ۳ میلیارد بودجه خانه تئاتر هم در حساب است؟! این پرسش البته تا پایان جلسه بیپاسخ ماند.
او خاطرنشان کرد: برای تکتک نظراتی که مطرح میکنید، آماده گفتوگو و یافتن راهحل هستم، اما برای بازیهای سیاسی مطلقاً گوششنوا ندارم. یک عکس ندارم که با گروه سیاسی بوده باشم. دنبال این نیستم که نماینده مجلس شوم یا عشق این صندلی را ندارم. بازی سیاسی باید جمع شود. در آن صورت، تئاتر میتواند کار خود را انجام بدهد.
مسعود دلخواه: نباید سلیقه جای قانون را بگیرد و با تغییر اعضای شورا قوانین هم تغییر کنند اما اینکه ما انتظار داشته باشیم نظارتی وجود نداشته باشد، خیلی خوشبینانه است و من هم آن را نمیپذیرم. شورای نظارت باید این را در نظر بگیرد که هنرمند باید منعکسکننده اتفاقات جامعهاش باشد حتی اگر نگاهش اشتباه باشد.
بهروز غریبپور: آقای سالاری من میدانم هیچکس به اندازه خود خانواده تئاتر علیه خانواده تئاتر نیست. اصناف ما باید دست چنین افرادی را رو کنند و آن گاه است که ما به بلوغ میرسیم. اگر هر یک از ما جاسوس دیگری است پس چرا در نقش اپوزیسیون نعره میزنیم؟ چرا ما نباید در خود صنفمان آنقدر به بلوغ برسیم که مشکلاتمان را در همان صنف حل کنیم، نه اینکه بخواهیم یقه وزارت ارشاد را بگیریم؟
محمد رحمانیان: با باور به اینکه این جلسات به جایی نخواهد رسید، در آن حضور پیدا کردهام و معتقدم نتیجهای در پی نخواهد داشت. به همین دلیل صحبتی نخواهم کرد. آقای سالاری خیلی روشن، دقیق و بدون پردهپوشی نظراتشان را گفتند.