ندا سیجانی/ مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد محمد اسماعیلی نوازنده پیشکسوت موسیقی ایران، روزگذشته 25 مرداد ماه از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) برگزار شد.
مراسم ساعت 10 صبح اعلام شده بود، اما جمعیت حاضر در محوطه تالار از ساعاتی قبل آمده بودند تا در آیین وداع و بدرقه بزرگمرد موسیقی ایران، شرکت کنند. جمعیتی با حضور یاران و دوستان و شاگردان استاد محمد اسماعیلی.
اجرای برنامه را سید عباس سجادی برعهده داشت و به‌عنوان سخنران نخست از داوود گنجه‌ای دعوت شد تا کلامی چند از دوست و همکار قدیمی خود بگوید: «در این ۸۲ سال زندگی، موضوعی که برایم همیشه مهم و حائز اهمیت بوده؛ پهلوانی، مرام زورخانه و هنرمند واقعی بودن است. هنرمندی که با تقوا باشد و برعکس ادعای بسیاری افراد، به جایی وصل نباشد. صفاتی که محمد اسماعیلی به آن آراسته بود. ما در عصری زندگی می‌کنیم که عصر بی‌وفایی‌ها و تهمت‌هاست.
او در ادامه افزود: ما امروز فقط از جسم استاد اسماعیلی جدا می‌شویم. او هنرمند عارفی بود و همواره احترام بزرگ‌ترها را نگاه می‌داشت و سرش را در برابر برخی بی‌مایگان فرو نمی‌آورد و همواره از خود هنرمندی باتقوا به جامعه موسیقی ایرانی معرفی کرد که از دست دادنش برای ما سخت است. محمد اسماعیلی از نوازندگان بسیار شایسته ارکسترهای موسیقی بود و میوه‌های پرثمر درخت پربارش، این چنین شاگردان خوبی را به جامعه موسیقی تقدیم کرد.
گنجه‌ای بیان کرد: مرحوم اسماعیلی از جمله هنرمندانی بود که همواره با آمدن روی صحنه ذکر یاعلی(ع) را فراموش نمی‌کرد. او از جمله هنرمندان شایسته این سرزمین است که متأسفانه خیلی مظلومانه از میان ما رفت. او و همنسلانش با موضوع ریتم آنچنان آثار ارزشمندی را خلق کردند که جایگزینی نخواهد داشت. هنرمندانی همچون حسین تهرانی، بهمن رجبی، ناصر فرهنگ‌فر و محمد اسماعیلی که آثار بسیار جاودانه‌ای را تقدیم علاقه‌مندان موسیقی ایرانی کردند.
محمد دلنوازی دیگر سخنران این مراسم بود و اظهار داشت: صحبت کردن درباره استاد محمد اسماعیلی بسیار سخت است. چرا که هنوز هم مرگ او را باور نمی‌کنم. من افتخار داشتم بیش از ۵۱ سال در کنار این معلم واقعی موسیقی از او بهره‌مند شوم. او انسان شریفی بود که همیشه آرامش، مهربانی، محبت، انسانیت و احترام به بزرگتر را به ما می‌آموخت. او هنرمندی بود که همیشه از معلم همیشگی‌اش زنده یاد تهرانی به نیکی یاد می‌کرد و به ما هم می‌آموخت که احترام به پیشکسوت را فراموش نکنیم.
داوود یاسری از معلمان و مدرسان پیشکسوت موسیقی ایرانی نیز عنوان کرد: خدا رحمت کند جناب اسماعیلی را که هیچ گونه نمی‌توان او را فراموش کرد. من ۵۴ سال شاگرد محمد اسماعیلی بودم. البته ارتباط صمیمانه ما دیگر مسأله شاگردی نبود. ایشان دوست و معلم ما و جای پدرمان بود و جز بزرگی و خوبی از او چیزی به خاطر ندارم. این اواخر که استاد در بیمارستان بستری بود به‌صورت نوبتی کنار او می‌ماندیم تا حق شاگردی را به جای بیاوریم.»
کامبیز روشن روان مدرس و آهنگساز پیشکسوت موسیقی کشورمان هم در بخش دیگری از این مراسم ضمن عرض تسلیت به جامعه هنری و بازماندگان ایشان در سخنانی گفت: مرحوم اسماعیلی از جمله معلمان شایسته موسیقی ایرانی بود که پیرو مکتب استادش مرحوم حسین تهرانی به انسانیت قبل از هنرمند شدن اهمیت می‌داد.
محمد موسوی نوازنده پیشکسوت ساز نی نیز درادامه این برنامه گفت: آشنایی من با مرحوم اسماعیلی به 50 سال قبل باز می‌گردد. او از جمله هنرمندان شریف موسیقی ایرانی بود که همراه با برخی از هنرمندان شایسته موسیقی این سرزمین در فراگیری موضوع «ریتم» نقش بسیار مهمی ایفا کرده‌اند.
در ادامه این مراسم استاد محمد موسوی و حسام‌الدین سراج خواننده موسیقی ایرانی قطعاتی را در دستگاه سه گاه اجرا کردند.
مجید اسماعیلی فرزند مرحوم محمد اسماعیلی هم در بخش پایانی مراسم تشییع پیکر این هنرمند موسیقی ایرانی گفت: از بچگی با صدای ضرب پدر زندگی کردم و این صدا همیشه با من بود و هست و اکنون نمی‌توانم درباره پدری صحبت کنم که هنوز حضورش با من است.
محمد اللهیاری (رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، مهدی سالم(رئیس بنیاد رودکی)، امیرعباس ستایشگر(رئیس انجمن موسیقی ایران)، مجید انتظامی، رضا مهدوی، سعید ثابت، بهمن رجبی، هادی آرزم، زیدالله طلوعی، علی مغازه‌ای، بابک چمن آرا، مازیار ظهیرالدینی، پدرام فریوسفی، سهیل محمودی، بابک شهرکی، آرش امینی، سیدمحمد میرزمانی، همایون رحیمیان، کیوان ساکت، علی جعفری پویان و... از جمله هنرمندانی بودند که در این برنامه حضور داشتند.