دیگه‌چه‌خبر؟
راهبردی عمل کنید
نه نمایشی!
خبر اول اینکه، پس از تلاش‌های جریان غربگرا در جریان واکنش‌گیری نسبت به بیانیه مشترک شورای همکاری خلیج فارس علیه روسیه، برخی چهره‌های دیپلماتیک نیز تلاش داشتند با طرح مباحث علیه روسیه به‌نوعی در این زمینه کنشگری کنند. این در‌حالی است که علیرغم وجود اختلاف‌نظر در رابطه با نحوه مواجهه با این مسأله از جمله در موضوع رسیدگی به رفتار تنش‌آفرین امارات، وزارت امورخارجه تاکنون دست‌کم سه مرتبه نسبت به این موضوع اشاره داشته و پیام ایران را به طرف روسی منتقل کرده است. اما با وجود واکنش نماینده ویژه پوتین در خاورمیانه و تأکید بر به رسمیت شمردن تمامیت ارضی ایران از سوی روسیه، اخیراً «کمال خرازی»، وزیر اسبق وزارت خارجه در دولت اصلاحات و رئیس فعلی شورای راهبردی روابط خارجی نیز در دیداری از پیش تعیین نشده، با سفیر ژاپن ملاقات کرده و در حضور ژاپنی‌ها به‌نوعی به مسأله پیش آمده میان ایران و روسیه اشاره کرده است. خرازی در این دیدار به شیوه تحریک، به ماجرای مناقشه ژاپن و روسیه بر سر جزایر کوریل پرداخته که اساساً با ماجرای ایران، امارات و بیانیه اخیر شورای خلیج‌فارس قابل مقایسه نیست. اقدامی که معلوم نیست تحت کدام سیاست «راهبردی» در قبال «روابط خارجی» جمهوری اسلامی صورت گرفته است؟ خرازی در‌حالی به‌عنوان رئیس شورای روابط خارجی، این مواضع را عنوان کرده که رسانه رسمی این «شورا» هیچ‌گونه موضعی از سایر اعضا در این زمینه نداشته است. بسیاری از فعالان فضای مجازی با انتقاد از این اقدام خرازی، آن را هم‌راستا با سیاست‌های دولت روحانی و تداوم نگاه غربگرایانه تیم دیپلماتیک جواد ظریف دانستند.
مقایسه پرچم ملی با پوشک بچه در شبکه اینترنشنال
دست آخر اینکه، هرچند شبکه اینترنشنال به اتخاذ مواضع ضدایرانی و نه حتی ضد جمهوری اسلامی شهره است، اما اظهارات یک کارشناس این شبکه همه مرزهای اخلاق و عرف و فرهنگ و تمدن بشری را زیرسؤال برد. این به اصطلاح کارشناس شبکه اینترنشنال، در اظهاراتی روان‌پریشانه، پرچم ایران را با پوشک بچه مقایسه کرد و مدعی شد که هرکس که بخواهد می‌تواند هر چیزی را آتش بزند. وی با طرح این ادعا که هیچ چیز مقدس نیست، گفت: «فردا اگر کسی پرچم ایران را با‌الله اکبر یا پرچم قدیمی شیر و خورشید را آتش بزند، باید جرم باشد؟ هیچ چیز مقدس نیست و اینطور نیست که همه عقاید قابل احترام باشد.» وی اضافه کرد: «اگر بخواهم در مکانی پرچم یا کهنه بچه را آتش بزنم، این اختیارش دست خودم است.» به نظر می‌رسد این فرد مثلاً ایرانی، تلاش دارد با اظهارات خود از جنایت آتش زدن قرآن در سوئد حمایت کند که البته از حمایت فراتر رفته و به حماقت پهلو می‌زند.