«ایران» به استانداردهای دوگانه غرب در قبال جنگ اوکراین می‌پردازد
از دروغ پهپادی تا ارسال بمب خوشه‌ای!
ارسال بمب‌های خوشه‌ای از سوی امریکا به اوکراین برای اثرگذاری در تحولات میدانی، بعد دیگری از نیمه پنهان و تاریک رویکرد امریکایی را تا سرحد ارتکاب جنایت جنگی روشن ساخت. وزارت دفاع امریکا پنجشنبه گذشته تأیید کرد که این کشور با وجود مخالفت‌های جهانی، این مهمات ویژه انفجاری را برای کمک به اوکراین در نبرد با روسیه به این کشور ارسال کرده است. مهمات خوشه‌ای نوعی از تجهیزات انفجاری است که در پی انفجار اولیه می‌تواند تعداد زیادی مهمات کوچک‌تر را در منطقه مورد‌نظر پخش کرده تا با فاصله زمانی پس از انفجار اول منفجر شوند و هر موجود زنده‌ای را که در آن حوالی باشد به صورت غیرمنظم نابود سازند. باقی ماندن 40 درصد از ریزبمب‌های یک بمب خوشه‌ای سبب می‌شود خطرات بالقوه‌ای همچون مین‌های زمینی و خطر مرگ و معلولیت دائمی را برای غیرنظامیان به وجود بیاورد. گروه‌های حقوق بشری معتقدند استفاده از بمب‌های خوشه‌ای در مناطق پر‌جمعیت، نقض قوانین بشردوستانه بین‌المللی است، چه آنکه باعث تخریب بی‌رویه و غیرمنظم می‌شود.
درست همزمان با اتهام پهپادی
ورود تجهیزات مرگبار امریکایی به صحنه جنگ اوکراین درست در بحبوحه تحولاتی صورت گرفته است که این کشور در کنار شرکای اروپایی‌اش ذیل ادعای واهی همکاری پهپادی ایران و روسیه در جنگ رقم زده‌اند؛ تحولاتی که زیر سایه پروپاگاندای این کشورها و نخ‌های نامرئی رسانه‌هایی شکل گرفته که فراتر از مرزهای اوکراین و روسیه، در حال ترسیم نمایی از ایران به‌عنوان یکی از طرف‌های جدی در جنگ جاری هستند. ادعاهای واهی، غیرمستند و ثابت نشده مبنی بر رؤیت پهپادهای ایرانی در محدوده جغرافیای جنگ و تصویب تحریم و تحرکات دیپلماتیک، محملی برای تکرار این ادعاها علیه ایران بوده است؛ اروپایی که حالا پس از تأیید خبر ارسال بمب‌های خوشه‌ای امریکا به اوکراین که بیش از پهپاد و هر تجهیز جنگی دیگری می‌تواند امنیت سرزمینی این کشورها را در معرض خطر قرار دهد، خود را در برابر عمل انجام شده متحدش در آن سوی آتلانتیک می‌بیند. بی‌تردید تمرکز بر مانور رسانه‌ای و سیاسی علیه جمهوری اسلامی، اهداف و روند نظامی جنگی است که بیش از یک سال گذشته بخشی از اروپا را درگیر خود کرده است، اما آنچه در خلال این جنگ و در سطوح دیگر می‌گذرد، لایه‌های پنهانی هستند که در میدانی نامرئی و ناپیدا این نبرد را به لحاظ مالی و تسلیحاتی پشتیبانی یا هدایت می‌کنند و جنگ میان دو کشور همسایه را به نزاع روسیه و ایران و جهان غرب در خاک اوکراین بدل کرده‌اند؛ نزاعی که گاه به نظر می‌رسد بیش از آنکه متأثر از دیدگاه کشورها درباره حقانیت اوکراین باشد، به آن سوی کشمکش یعنی اهداف امریکا در ساختن فضای سیاسی مورد نظر خود برای بردن جنگ به هر قیمتی و مقصرسازی ایران با هر ابزاری است باشد.
معرکه ساختگی کی‌یف
فرستادن بمب‌های خوشه‌ای به اوکراین در پی پافشاری مقام‌های کی‌یف و ارزیابی استراتژیست‌های امریکا مبنی بر اینکه بهره‌گیری از این تجهیزات پیشرفته از سوی اوکراین می‌تواند معادلات صحنه جاری را به سود این کشور تغییر دهد، صورت گرفته است. کی‌یف معتقد است این سلاح‌ها به نیروهایش اجازه می‌دهد مواضع مستقر روسیه را مورد هدف قرار بدهد و با غلبه کردن بر نقطه ضعف خود یعنی نیروی انسانی و توپخانه، به ضدحمله‌هایش کمک می‌کند. مقام‌های اوکراینی اما در حالی تحقق خواسته‌های خود را برای پیروزی در نبرد با روسیه به قیمت استفاده از بمب‌های خوشه‌ای و هدف قرار دادن شمار زیادی از انسان‌های غیرنظامی بی‌گناه دنبال می‌کنند که چندی پیش با به راه انداختن معرکه‌ای ساختگی، نوک پیکان اتهامات واهی خود را به سمت تهران نشانه گرفته و مدعی شده بودند پهپادهای به کار گرفته شده از سوی روسیه در جنگ، ساخته ایران و با هدف کمک به پیروزی مسکو در جنگ بوده است.
این در حالی بود که انتشار تصاویری نامعلوم از پهپادهایی که ثابت شد متعلق به ایران نبوده است، عدم اجابت خواسته‌های ایران برای برگزاری جلسات بررسی ادعاهای اوکراین و راه‌اندازی نشست‌های فوق‌العاده بین‌المللی در کنار بمباران افکارعمومی با اخبار ساختگی، همگی با هدف تکمیل پازل ضد ایرانی در رسانه‌های اروپایی و امریکایی به راه افتاده بود؛ اروپایی که به این بهانه فرصت یافته بود واقعیات صحنه جنگ را آن‌طور که خود می‌خواهد روایت کند. در چنین فضایی حالا مقام‌های کی‌یف برای بهره‌گیری از سلاح‌هایی قدم پیش گذاشته‌اند که جهان یکصدا آن را مصداق جنایت علیه بشریت می‌داند.
رویارویی با واقعیت
اروپا که موضوع پهپادهای ایرانی را به یک دغدغه ساختگی و دستور کار مشترک در همه نشست‌های چندجانبه علیه ایران تبدیل کرده بود، حالا با خطری واقعی روبه‌رو است که دست بر قضا از سوی متحد نزدیکش شکل گرفته و ابایی هم ندارد که با این کار «پیمان ممنوعیت بمب‌های خوشه‌ای» را که هر گونه استفاده، انتقال، تولید و انبار این بمب‌ها را ممنوع کرده است، نادیده می‌گیرد. هرچند امریکا این پیمان را که در سال ۲۰۰۸ در دوبلین به تصویب رسید، امضا نکرده است اما بیش از 120 کشور استفاده از این بمب‌ها را ممنوع اعلام کرده و بسیاری از کارشناسان استفاده از این مهمات را مصداق ارتکاب جرایم جنگی می‌دانند. وقتی دونالد ترامپ، جنایتکار سابق امریکایی، استفاده از مهمات خوشه‌ای را، هم از منظر انسانی و هم استراتژیک مورد انتقاد قرار می‌دهد و می‌گوید:«مهمات منفجر نشده، مردان، زنان و کودکان بی‌گناه اوکراینی را در دهه‌های آینده و مدت‌ها بعد از پایان جنگ می‌کشد و معلول می‌کند»، معلوم می‌شود آش سیاسی‌کاری جو بایدن آنقدر شور شده که اعتراض جنگ‌طلبان امریکایی را هم برانگیخته است. این یک پرده از تلاشی است که در آن صدای امریکایی‌ها مبنی بر پیگیری خواست‌های منفعت‌طلبانه خود حتی به قیمت نادیده گرفتن امنیت و اعتراض متحدانش، پژواک یافته است؛ واقعیتی که در گفته‌های چندی پیش جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی امریکا در دفاع از این تصمیم منعکس شده بود؛ جایی که گفت:«ما می‌دانیم بمب‌های خوشه‌ای با مهمات منفجرنشده‌ای که از خود به جای می‌گذارند به غیرنظامیان آسیب می‌زنند، به همین دلیل تصمیم‌گیری را تا زمانی که می‌توانستیم به تعویق انداختیم.»