طرح مشکلات کارگران ایرانی در اجلاس جهانی ژنو
ایران در نشست وزرای کار منطقه آسیا و اقیانوسیه به‌عنوان رئیس و هماهنگ‌کننده این منطقه در سازمان ILOانتخاب شد
محدثه جعفری
خبرنگار
بیش از 190 کشور از سراسر جهان در یکصد و یازدهمین اجلاس سازمان جهانی کار معروف به «ILO» با حضور نمایندگان کارگری، کارفرمایی و مسئولان دولتی‌شان شرکت کردند. این اجلاس در سه محور تحقق گذار عادلانه به سوی اقتصادها و جوامع پایدار برای همه، ایجاد حمایت‌های فراگیر برای همه کارگران در دنیای کار و همچنین محور کارآموزی با کیفیت از 15 تا 26 خرداد ماه در شهر ژنو سوئیس آغاز به کار کرد و در پایان نشست‌های تخصصی، جمهوری اسلامی ایران در نشست وزرای کار منطقه آسیا و اقیانوسیه به‌عنوان رئیس و هماهنگ‌کننده این منطقه در سازمان بین‌المللی کار انتخاب شد.
کنفرانس‌های بین‌المللی کار، یکی از سه رکن اصلی سازمان بین‌المللی کار و واجد بالاترین جایگاه نهادی در تصویب، اصلاح، ابطال یا لغو استانداردهای بین‌المللی دنیای کار بوده و از این‌رو به پارلمان جهانی کار معروف است. این کنفرانس فرصت ارزشمندی برای تعامل و تبادل تجربه درون گروه دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران به‌عنوان سه ضلع تشکیل‌دهنده سازمان به شمار می‌رود. وظایف این سازمان حمایت از اشتغال، افزایش سطح زندگی کارگران، به کاربردن کارگران در مشاغلی که رضایت خاطر داشته باشند، ایجاد تضمین‌های لازم برای عموم کارگران و همچنین ایجاد وسایلی که موضوعات مهاجرت، اشتغال و تنظیم قراردادهای عادلانه را تسهیل کند، است.
واقعیت دنیای امروز بعد از تجربه کووید 19 می‌گوید که اکنون اشتغال پایدار از مسائل مهم در سازمان ملل است و حالا در حال تجربه یک بحران جهانی در حوزه مشاغل هستیم. حالا به نظر می‌رسد برگزاری چنین نشست سه‌جانبه جهانی می‌تواند برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان دستاورد داشته و انتخاب ایران به‌عنوان نماینده منطقه تأثیر مهمی در توجه کافی به جایگاه و کارکرد کار در جامعه و رسیدن به عدالت اجتماعی و توسعه پایدار داشته باشد چرا که این روزها کشور ما نیز از چالش‌های حوزه کار بی‌نصیب نیست.
بارها در گزارش‌هایی به تغییر نگرش به کار و حتی تغییر در حجم تولیدات با توجه به تحولات عرصه تکنولوژی اشاره کرده‌ایم که یکی از چالش‌های جدی حوزه کار به حساب می‌آید.
سمیه گلپور رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور به‌عنوان نماینده کارگران ایرانی در این اجلاس سراسری حضور داشت و در خصوص مباحث مطرح شده در این اجلاس به «ایران» گفت: شعار این سازمان تأمین دستمزد و معاش برای عموم افراد و حمایت از کارگران، توسعه مقررات اجتماعی به منظور تأمین درآمد قطعی برای عموم افرادی که به این حمایت‌ها نیاز دارند، حمایت کافی از زندگی و سلامت کارکنانی که در هر شغلی مشغول به کارند و همچنین حمایت از تأمین غذا و مسکن از جمله موضوعات فرهنگی تفریحی کارگران است که مورد نقد و نظر قرار گرفت. هدف سازمان جهانی کار برقراری عدالت برای کارگران در تمام کشورهاست که با تصویب مقاوله نامه‌هایی باحضور همه دارندگان منافع در عرصه کار و اشتغال شرایطی منصفانه و صادقانه را برای کارگران جهان ایجاد کند.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور با اشاره به حضور ایران در این اجلاس جهانی کار عنوان کرد: نکته بسیار مهمی که در شعار سازمان جهانی کار نهفته است، تنظیم روابط کار و ارتقای سطح علمی، پژوهشی و عملیاتی در حوزه اشتغال و رسیدن ارتقای سطح حوزه کاری و رعایت حقوق کارگران است.
به طور کلی شعار سازمان «ILO» مبتنی بر عادلانه بودن مباحث است اما متأسفانه این سازمان هم به تأسی از سازمان ملل متحد که با چهارچوب قدرت‌های برتر اروپایی- امریکایی اداره می‌شود به جمهوری اسلامی ایران نگاه می‌کند. ما انتظار داریم این سازمان با چشمی عادلانه به ایران نگاه کند چرا که سال‌هاست مورد تحریم کشورهایی قرار داریم که در رأس سازمان جهانی کار قرار گرفته‌اند.
گلپور افزود: کارگران ایرانی به‌دلیل تحریم‌های ناجوانمردانه که روی ایران اعمال شده همه ساله کارشان را از دست می‌دهند یا کارفرمایان سرمایه کاری‌شان از بین می‌رود و مجبور می‌شوند با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم کنند تا بتوانند حقوق حداقلی کارگران‌شان را تأمین کنند تا شرکت‌ها و سازمان‌های‌شان متلاشی نشود. به‌دلیل تحریم‌های به شدت مغرضانه روی کشور هر سه طرف موضوع دولت، کارفرما و کارگر متضرر می‌شوند و عملاً بازار‌های فروش خارجی را از دست می‌دهند. به‌دلیل تحریم‌ها سطح تولید هم تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد و اینها موضوعاتی است که به‌عنوان نماینده کارگران که قشر زحمتکش کشور هستند از سازمان ILO درخواست کردیم.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور با توجه به نشست‌های صورت گرفته در اجلاس سراسری کار گفت: خواسته ما نگاه ویژه‌ای به ایران است چرا که به دلایل تحریم‌ها در این سال‌ها ظلم بسیاری به قشر زحمتکش جامعه وارد شده است ضمن اینکه دو سالی را همه دنیا درگیر کرونا بودند و بسیاری از مشاغل از دست رفتند و بسیاری از کارفرمایان مجبور شدند کارگاه‌های‌شان را تعطیل کنند. طبق گزارش جهانی اشتغال و چشم‌انداز اجتماعی، بازار کار منطقه هنوز با وضعیت پیش از بحران فاصله دارد و نرخ اشتغال به جمعیت و مجموع ساعات کار در منطقه هنوز کمتر از دوره پیش از بحران در سال ۲۰۱۹ است.
همه دولت‌ها دچار چالش شدند ایران هم با مشکلات بسیاری روبه رو شد به همین خاطر نگاه جامعه جهانی و سازمان جهانی کار باید عادلانه‌تر باشد و تصمیماتی که در خصوص ایران می‌گیرند، باید با این نگاه صورت گیرد تا حداقل شعارهای خودشان را عملیاتی کنند و حقوق کارگران ایرانی را هم مدنظر تصمیمات‌شان قرار دهند. حرف ما این است چرا کارگر ایرانی به خاطر تحریم قدرت‌های غربی زندگی‌اش دچار مشکلات معیشتی شود و این نقدهایی بود که به سازمان جهانی کار داشتیم.