انتظار از گلمحمدی؛ حمایت از فیرپلی مالی
یحیی میخواهد پرسپولیس از آسیا حذف شود؟
سعید زاهدیان
روزنامه نگار
این جمله از یحییگل محمدی که میگوید: «با ۳۰۰ میلیارد نمیتوانم تیم ببندم» پرسپولیس را به پرتگاهی نزدیک میکند که استقلال از آن سقوط کرد. گل محمدی به دلیل سقف بودجه و با طرح بحث هزینه ۶۰۰-۷۰۰میلیاردی رقبا، تهدید به رفتن و استعفا میکند؛ درحالی که پرسپولیس- والبته تمام تیمها- باید تابع قانون باشند و فیرپلی مالی را رعایت کنند. پرسش اصلی از یحیی این است: «پرسپولیس در طول یک فصل بیش از ۳۰۰میلیاردتومان درآمد دارد که سرمربیاش درپی هزینه ۷۰۰میلیاردی است؟»
قانون سقف بودجه با تمام انتقاداتی که به نگارش و نحوه تنظیم آن وجود دارد، به عبارتی همان فیرپلی مالی رایج در فوتبال حرفهای دنیا است و یک مفهوم دارد: هرچقدر پول در میآوری، همانقدر خرج کن تا بدهکار و ورشکست نشوی!
اگر فصل گذشته یک یا چند تیم فیرپلی مالی را زیرپا گذاشتهاند و ۶۰۰یا ۷۰۰میلیارد تومان هزینه برای خود تراشیدهاند، قصور از فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ است که اجازه داده تا قراردادهای بازیکنان آنها ثبت شود. نمونه بارز ورشکستگی به دلیل رعایت نشدن فیرپلی مالی استقلال است که سرمایه باشگاه در بورس را بیحساب و کتاب خرج کرد و به قول فتحالله زاده، ۱۲۰۰ میلیارد توسط آجورلو هزینه شد. خروجی ۱۲۰۰ میلیارد کجاست و در ازای این رقم، چه دستاوردی نصیب استقلال شده است؟ یکسال پس از قهرمانی استقلال در لیگبرتر، به دلیل بدهیهای انباشته و تسویه نشدن آنها در موعد مقرر، این تیم از آسیا حذف شد تا شادی آن قهرمانی روی لب هواداران خشک شود.
برای قرارداد قرضی مهدی قایدی، حدود دو میلیون دلار به الاهلی امارات پرداخت شد؛ رقمی حدود ۱۰۰ میلیارد برای یک بازیکن قرضی. قائدی با این رقم چه باری از دوش استقلال برداشت؟ با قرارداد ترکمنچای استقلال و الاهلی، قایدی پس از درخشش برای استقلال دوباره بازیکن شباب الاهلی شد و اگر باشگاه اماراتی او را نخواهد، استقلال باید شبابالاهلی را با پرداخت رقم سنگین دیگری راضی کند تا او فصل جدید هم با پیراهن استقلال به زمین برود درحالی که ابتدای فصل قبل باشگاه اماراتی چنان دل خونی از قائدی داشت که او را با کمترین رقم با قرارداد قطعی و پول رضایتنامه ناچیز به استقلال پس میداد.
با تمام نقدهای ریز و درشتی که به آیین نامه سقف بودجه وارد است، همه باشگاهها موظف به رعایت آن هستند اما ایرادهای آییننامه باید برطرف شود. اگر پرسپولیس یا هر تیمی قدرت پولسازی بیش از ۳۰۰ میلیارد دارد، باید اجازه هزینه بیشتری داشته باشد و مخالفت با اینکار مغایر اصول باشگاهداری حرفهای است.
در تمام دنیا قوانین فیرپلی مالی روشن و آشکار است و باشگاهی که بدهیهای خود را نمیپردازد، یعنی توان خرید جدید، پرداخت طلبهای قبلی و از همه مهمتر نظم مالی ندارد؛ در نتیجه AFC یا فیفا حکم به بسته شدن پنجره نقل و انتقالات آن باشگاه میدهد. بستن پنجره هم مفهوم روشنی دارد: «ابتدا بدهیهای قبلی را بپرداز تا اثبات شود که توان خرید جدید و پرداخت دستمزد جدید وجود دارد!»
حالا گلمحمدی به صرف هزینههای سنگین دیگر باشگاهها، انتظار بودجه ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیاردی دارد اما به تبعات و ماجراهای بعد از این هزینههای سرسامآور فکر نمیکند. یحیی به جای تهدید به استعفا، بهتر است ایرادهای این قانون را مطرح کند تا فیرپلی مالی به درستی در لیگ ایران انجام شود. در چنین شرایطی، بدون شک پرسپولیس با هوادار میلیونی که صاحب درآمدهای بیشتر- از تبلیغات و حق پخش لیگ قهرمانان دارد- حتماً بیش از بقیه تیمها توان خرج کردن دارد و رقابت نقل و انتقالاتی را خواهد برد اما مخالفت با قانونی که جلوی شلختگی مالی و ریخت و پاشهای بیحساب را میگیرد از یحیی که در زمره مربیان به روز و آگاه ایران است، عجیب و حیرتانگیز است.