دادگاه خانواده
پرونده در دادگاه خانواده تهران بررسی شد
طلاق، عاقبت ازدواج اینترنتی زوج جوان
ناهید پروری / زوج جوان که از طریق فضای مجازی باهم آشنا شده بودند، 2 سال بعد از ازدواج‌شان وقتی دیدند درکنارهم نمی‌توانند احساس خوشبختی داشته باشند با مراجعه به دادگاه خانواده از هم جدا شدند.
هنگام ورود به سالن طبقه دوم مجتمع قضایی خانواده شماره 2 ولنجک چشمم به مرد جوانی افتاد که با برگه ابلاغیه‌ای در دست کنار زن جوانی پشت در شعبه رسیدگی‌کننده بسیار جلب توجه می‌کرد.
زن جوان هم در انتظار وقت رسیدگی بود که دقایقی بعد منشی شعبه نام زوج جوان را صدا کرد و آنها را به داخل فراخواند.
زوج جوان با سلام وارد شعبه دادگاه شدند و قاضی در حالی که پرونده را مطالعه می‌کرد، از بالای عینکش نگاهی به آنها کرد، سلام‌شان را پاسخ داد. چند دقیقه‌ای سکوت بر فضای دادگاه حاکم شد و پس از آن قاضی در حالی که عینکش را از روی چشم‌هایش برمی‌داشت به مریم، همان زن جوان گفت: خب بفرمایید؟ مریم پاسخ داد: من همه چیز را در دادخواستم نوشتم الان چه چیزی را توضیح بدهم؟
آشنایی در فضای مجازی
حسن که 27 سال سن دارد، نگاهی به همسرش کرد و گفت: اجازه بده من ابتدا حرف بزنم. آقای قاضی، بنده دانشجو و ساکن شهرستان اراک هستم، دو سال پیش با مریم همسرم که دانشجو است و در تهران زندگی می‌کرد، ازطریق فضای مجازی (فیس‌بوک) آشنا شدم، مدتی که از ارتباط سایبری‌مان گذشت، تصمیم گرفتیم یکدیگر را از نزدیک ببینیم، بنابراین باهم قرار ملاقات گذاشتیم. چندین جلسه برای دیدن مریم از اراک به تهران آمدم و پس از مدتی احساس کردم دوستش دارم و کم‌کم به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم باهم ازدواج کنیم. بعد از تصمیم‌مان همه چیز سرعت گرفت و ما خانواده‌های‌مان را در جریان قرار دادیم. پس از موافقت آنها عقد کردیم اما به خاطر شرایط کرونا میهمانی مختصری گرفتیم و مستقل شدیم.
زندگی‌مان خیلی خوب بود احساس می‌کردیم که خوشبختیم، اما همه چیز به یکباره خراب شد و همسرم بنای ناسازگاری گذاشت.
در این میان مریم به همسرش گفت چرا واقعیت‌هایی را که در زندگی‌مان اتفاق افتاده است نمی‌گویی؟
مرد جوان سرش را پایین انداخت و سکوت کرد سپس مریم ادامه داد: دوسال پیش بود که با حسن در فضای مجازی آشنا شدم. روزهای اول آشنایی خیلی زود گذشت و پس از چهارماه فهمیدم عاشقش شده‌ام تا اینکه پیشنهاد ازدواج داد. وقتی دیدم از نظر دینی، فکری و معیاری به هم نزدیک هستیم ماجرا را به خانواده‌ام اطلاع دادم و به رغم اینکه همسرم ساکن شهرستان بود، پذیرفتم که درآنجا زندگی کنم چون به او علاقه داشتم. بنابراین زندگی زیر یک سقف را شروع کردیم. همان اوایل زندگی‌مان متوجه شدم هیچ تفاهم فرهنگی باهم نداریم، آنجا بود که با خودم کلنجار می‌رفتم ای کاش به راحتی بله نمی‌گفتم و زمان بیشتری را برای شناخت از یکدیگرتعیین می‌کردیم!
اختلاف زیر یک سقف
این زن جوان درحالی که اشک می‌ریخت، ادامه داد: از زمانی که وارد زندگی مشترک شدیم، نتوانستیم با هم کنار بیاییم بنابراین احساس خوشبختی هم نمی‌کردم اکنون بشدت از این وصلت پشیمان هستم و ناراحتم که چرا بدون هیچ گونه تحقیقی، به همسرم بله گفتم. حالا نیز قادر به ادامه زندگی با او نیستم و در قبال طلاق حاضرم همه مهریه‌ام را به او ببخشم. قاضی پرونده پس از شنیدن اظهارات این زوج جوان، آنها را به مرکز مشاوره راهنمایی کرد، اما با گذشت یک ماه زوج جوان وقتی دیدند که نمی‌توانند در کنارهم احساس خوشبختی کنند، تصمیم به جدایی گرفتند. مرد جوان گفت: وقتی دونفر در کنار هم زندگی می‌کنند و از نظر فکری دنیای متفاوتی باهم دارند و نمی‌توانند احساس خوشبختی داشته باشند تنها راه رسیدن به آرامش و آسایش و زندگی بهتر، جدایی است. در پایان نیز قاضی سعی کرد این زوج را از جدایی منصرف کند اما وقتی اصرار آنها را دید حکم طلاق را صادر کرد.
ازدواج اینترنتی و عواقب تلخ آن
پیمان حاج محمد عطار، دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی، درباره ازدواج اینترنتی به خبرنگار ما گفت: با توجه به اینکه جهان به سرعت شاهد پیشرفت علم و تکنولوژی نوین است، یکی از این تکنولوژی‌ها شبکه‌های اجتماعی است که زندگی افراد را تحت تأثیر قرارداده است. امروزه مراوده‌های اکثر مردم دنیا از طریق فضای مجازی انجام می‌گیرد، در برخی موارد این‌گونه ارتباطات دارای فواید قابل توجهی است از جمله فعالیت‌های بازرگانی، اقتصادی و آموزشی و... امروزه میلیون‌ها معامله خرد و کلان در سطح بین‌المللی میان اشخاص کشورهای مختلف بدون آنکه دوطرف معامله یکدیگر را ببینند از طریق فضای سایبری اتفاق می‌افتد . این کارشناس جزا و جرم‌شناسی ادامه داد: اما تشکیل زندگی مشترک و ارتباط زناشویی صرفنظر از اینکه یک عقد قانونی مطابق سایر معاملات برابر قانون مدنی انجام می‌شود، نیازمند شناسایی، تحقیق و ارتباطات عاطفی و روحی و معنوی بین دونفر است که قصد زوجیت دارند، ولی متأسفانه بسیاری از آشنایی‌ها و ارتباطات مقدماتی تشکیل زندگی مشترک از طریق همین شبکه‌های اجتماعی بین دختران و پسران اتفاق می‌افتد و این ارتباطات مجازی فاقد شناسایی معنوی، عاطفی دختر و پسر با یکدیگر است که صرفاً از طریق ارتباط حضوری و فیزیکی تحقق می‌یابد. صد افسوس اینکه در بسیاری از موارد طرفین به دلیل آنکه امکان دیدن حضوری یکدیگر را ندارند برای جلب توجه طرف مقابل به روش‌های غیرمنطقی، غیرشرعی و حتی غیرقانونی متوسل می‌شوند که موجب فریب طرف مقابل و ایجاد توهمات غیرواقعی از شریک آینده خود می‌شود. در چنین مواردی حتی پس از اینکه ارتباطات مجازی آنها منجر به ارتباط حضوری و انجام آداب و آیین‌های ایرانی و مذهبی شود، این دو شخص همچنان در توهمات مجازی خود بسر می‌برند و چنانچه این ارتباط منجر به عقد و ازدواج بین آنها شود در بسیاری از مواقع با فاصله بسیار اندک از زمان عقد و تشکیل زندگی مشترک، واقعیات و نواقص حقیقی طرفین آشکار شده و ختم به شکست و نهایتاً جدایی می‌شود. دکتر عطار یادآور شد: بنابراین برای کاهش مشکلات ناشی از آشنایی‌های فضای مجازی، بهتر است دختر و پسر به مدت قابل توجهی به صورت حضوری با یکدیگر در ارتباط باشند. البته بسیاری از پرونده‌های دادگاه خانواده پس از روابط حضوری و فیزیکی با یکدیگر و حتی خانواده‌ها نیز منجر به جدایی شده است.