مهیبتر از فتّاح
محمد ایمانی
محافل امریکایی و صهیونیستی تا دو سه سال قبل، مأموریت داشتند پیشرفتهای امیدبخش ایران در حوزه دفاعی را انکار کنند و مثل برایان هوک، نماینده ویژه امریکا در امور ایران، بگویند تصاویر موشکها «فتوشاپ» است، اما حالا دیگر نه احمقی جرأت میکند آن ادعا را تکرار کند و نه کسی میپذیرد.ابهت و شتاب موشکها و پهپادهای نقطهزن ایران، موجب شده تا کسانی مانند یوزی رابین، مدیر سابق برنامه موشکی اسرائیل بگویند به احترام فناوران نابغه ایرانی، کلاه از سر بر میدارند.ایران چندی قبل، از موشک خیبر و دیروز از موشک هایپرسونیک «فتّاح» (گشاینده/ فتحکننده) رونمایی کرد که ۱۴۰۰ کیلومتر بُرد و ۱۳ تا ۱۵ ماخ سرعت دارد.محافلی مانند روزنامه صهیونیستی جروزالم پست، این بار به جای انکار واقعیت، محاسبه کرده و نوشتهاند که موشکهای فراصوت ایران، ظرف ۴۰۰ ثانیه به تلآویو و حیفا میرسند.البته، محاسبه ناقصی است. موشکها قرار نیست فقط از داخل ایران شلیک شوند و بنابراین، فاصله شلیک و اصابت موشکهای نقطهزن، چند برابر کمتر از آن ۴۰۰ ثانیه خواهد بود.اما سرعت موشک فراصوت فتّاح، با همه خیرهکنندگیاش، در برابر رویداد بزرگتر، یعنی «وارونه شدن معادلات»، بهمراتب کوچکتر به نظر میرسد. اتفاق مهمتر، روند معجزهآسای تولید قدرت در ایران، با پیشران «ایمان و امید» است که تحریمها را به سُخره گرفته است.کشوری که تحریم تسلیحاتی شد تا نتواند ابتداییترین نیازهای دفاعی خود را بخرد یا بسازد، حالا رونمایی از گوشهای از توانمندیهایش، کابوسی غیرقابل انکار برای رژیم صهیونیستی و نیروهای تروریست امریکایی فراهم ساخته که نمیدانند دست ایران چقدر پُر است.اکنون سطح چالش غرب، دیگر این نیست که چگونه مانع خرید سیم خاردار و سلاحهای ابتدایی از سوی ایران شود، بلکه هراسان است که ایران پس از پیروزی در جنگ جهانی سوریه و عراق و لبنان و یمن، سرنوشت جنگ امریکا و روسیه در مرزهای شرقی اروپا را تعیین کند.قابل تأملتر اینکه امریکا همین حالا، در به در مذاکره است و واسطه میفرستد تا هر چه زودتر، لااقل درباره برنامه هستهای شتابان ایران توافق کند. امریکا دیگر -به پشتوانه برخی دولتمردان منفعل ایرانی- واگذاری توانمندی دفاعی و موشکی را شرط توافق نمیداند و نمیتواند بر آن مبنا گروکشی کند.دیپلمات سابق را که هنوز خواب ترکمانچای میبیند و میخواهد با امثال ابوالحسن ایلچی، میرزا آغاسی، میرزا آقاخان نوری، ملکم خان و وثوقالدوله کورس بگذارد، بیدارش کنید؛ اگر که خود را به خواب نزده باشد.