ورزشکار توان‌یاب از رسیدن به قله افتخار می‌گوید

قهرمانی در دنیای واقعی

آیدین رزاقی/ دخترک با دیدن پدرش که سراغش به مدرسه رفته بود ذوق کرد و خواست از همکلاسی اش جدا شود که حیرت را در نگاه‌های دوستش دید وقتی شنید چرا پدرش دست ندارد لبخندی زد و گفت که خدا نخواسته به پدرش دست بدهد و...
وحید چرخی، ورزشکار توان یاب از اهمیت باور به انجام یک کار بدون توجه به محدودیت‌های جسمی گفت و افزود: دخترانم تا به امروز به روی من نیاورده‌اند که معلول هستم و من هم برای آنها کم نگذاشته‌ام.
این ورزشکار توان یاب در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» در تشریح مشکلات و موانع معلولیت و تأثیر آن بر زندگی خود و همچنین غلبه او بر این محدودیت و پا گذاشتن در مسیر موفقیت‌های فردی در حوزه‌های مختلف، تصریح کرد: معلولیت یکی از دست‌های من مادرزادی است و من از کودکی این مشکل را داشتم اما هیچ گاه این مسأله باعث ایجاد محدودیت در من نشده است به شکلی که من از کودکی تقریباً تمامی کارهای خود را به تنهایی انجام می‌دادم و در اغلب موارد نیازی به دریافت کمک از سوی فردی نداشتم.
وی در مورد علاقه خود به ورزش و چگونگی شروع فعالیت در رشته ورزشی دوومیدانی و پرتاب دیسک، افزود: من در یکی از مجموعه‌های ورزشی مشغول به کار چمن‌داری بودم و بعد از مدتی یک تیم دوومیدانی برای تمرین به این مجموعه مراجعه کردند و من در طول این مدت هرازگاهی با ادوات ورزشی آنها تمرین می‌کردم تا اینکه به پرتاب نیزه علاقه‌مند شدم.
این ورزشکار توان یاب بیان داشت: بعد از مدتی من تصمیم گرفتم که این رشته ورزشی را دنبال کنم و به مدت یک سال در رشته پرتاب نیزه فعالیت کردم و دیدم رکورد من با رکوردهای ملی فاصله دارد. بعد از مشورت با مربیان صاحب نظر این رشته را کنار گذاشتم و سراغ رشته پرتاب دیسک رفتم.
اولین مقام
چرخی تأکید کرد: بعد از مدتی فعالیت در این رشته متوجه شدم که می‌توانم در این زمینه موفق‌تر عمل کنم به همین دلیل تمریناتم را بیشتر کردم و یک سال بعد در مسابقات پرتاب دیسک کشوری شرکت کردم و مقام پنجم را کسب کردم.
وی گفت: یک سال بعد از آن دوباره در مسابقات کشوری شرکت کردم و این بار مقام سوم را کسب کردم و دقیقاً سال بعد دوباره بعد از تمرینات سخت در همین مسابقات مقام نخست را کسب کردم.
این ورزشکار توان یاب با اشاره به اینکه تاکنون در هیچ تورنمنت ورزشی بین‌المللی شرکت نکرده‌ام، اضافه کرد: رکورد من در حدی است که در مسابقات بین‌المللی شرکت کنم اما به خاطر برخی محدودیت‌ها نتوانستم در این مسابقات شرکت کنم.
چرخی بیان کرد: من از کودکی علاقه بسیاری به ورزش داشتم و از دوران کودکی حتی فوتبال بازی می‌کردم و هیچگاه احساس نکردم که چون دچار معلولیت هستم باید به این کاری که به آن علاقه دارم نپردازم.
احسان حدادی؛ الگوی اصلی من
وی با بیان اینکه احسان حدادی الگوی من در این رشته ورزشی بود، افزود: من واقعاً در انجام تمرینات یا در زمان انجام مسابقه هیچ گاه احساس نکردم که دچار محدودیتی هستم و با همه وجود این کار را انجام می‌دادم و همین به من کمک می‌کرد تا با این احساس پی ببرم که حتماً برنده می‌شوم.
این ورزشکار توان‌یاب تأکید کرد: متأسفانه ورزش معلولان دید تلویزیونی و تبلیغاتی ندارد و به همین دلیل مسئولان ما در کشور و حتی شاید در اغلب نقاط جهان به آن توجهی نمی‌کنند و همین امر باعث می‌شود تا بسیاری از افرادی که به لحاظ جسمی ناتوان هستند سراغ رشته ورزشی مورد علاقه خود نروند.
چرخی یادآور شد: بسیاری از افرادی که از لحاظ جسمی کاملاً سالم هستند در شرایط فعلی توان اداره اقتصادی زندگی خود را ندارند حالا شما تصور کنید من به‌عنوان یک فرد معلول باید چه مشقاتی را پشت سر گذاشته باشم تا هم بتوانم زندگی شخصی خودم را اداره کنم و هم با این وضعیت معلولیت به یک ورزش حرفه‌ای بپردازم.
جستجو
آرشیو تاریخی