دیگه‌چه‌خبر؟

ادعای توخالی ایران‌گرایی شبکه‌های ضدانقلاب
خبر اول اینکه، ماجرای هشدار رئیس جمهور به طالبان در قضیه حقابه هیرمند و نیز امضای قرارداد خط آهن رشت-آستارا، بار دیگر توخالی، واهی و دروغین بودن ادعای ایران‌گرایی شبکه‌های فارسی زبان را برملا کرد. در قضیه اعتراض ایران نسبت به حقابه هیرمند، مسأله فراتر از دولت‌ها است و اساساً به منافع ملی ایران و نیز نیازهای ضروری مردم سیستان و بلوچستان به آب مربوط است. از سوی دیگر، ناظران و کارشناسان قرارداد راه آهن رشت-آستارا را حیاتی دانسته و آن را گامی مهم در جهت توسعه نقش ایران در ترانزیت منطقه‌ای و بین‌المللی قلمداد می‌کنند. باوجود همه این واقعیت‌ها، شبکه‌های منوتو و اینترنشنال که بارها بابت آنچه مغایرت با منافع ملی می‌خواندند، جمهوری اسلامی ایران را زیر سؤال بردند، در این دو فقره نیز به وظیفه ذاتی خود در جهت امتداد خط دشمنان ایران حرکت کردند. به عنوان مثال، شبکه‌های منوتو و اینترنشنال، ویدئوهایی از فردی از مقامات سابق و دست چندم طالبان(که به گزارش رسانه ها از این تشکیلات نیز اخراج شده است) در قضیه حقابه هیرمند را بازنشر کرده و به این ترتیب خواسته‌اند موضع بحق ایران را تخفیف دهند. یا در مورد خط آهن رشت- آستارا نیز به جای برجسته کردن اهمیت تاریخی و ژئوپلتیک آن، باز هم سعی کردند مسائل حاشیه‌ای و اثبات نشده را برجسته کنند. مجموعه این عملکردها نشان می‌دهد که این شبکه‌ها، اساساً اعتقادی به ایران و منافع ملی و تاریخی ایران ندارند و مسأله آنان صرفاً مخالفت با جمهوری اسلامی ایران است و هرکاری که جمهوری اسلامی ایران بکند، آنان در کنار دشمنان ایران هستند نه دوستان و مردم ایران.
 

نگرانی عبدالحمید از ناراحتی طالبان!
دست آخر اینکه، موضع‌گیری مغایر منافع ملی مولوی عبدالحمید درباره حقابه ایران از هیرمند خبرساز شد. امام جماعت مسجد مکی زاهدان، به جای اینکه از مردم و منافع بحق ایران در زمینه آب سیستان و بلوچستان حمایت کند، از رئیس جمهور انتقاد کرد که چرا طالبان را ناراحت کرده است! وی روز گذشته در این باره گفت: «رئیس‌جمهور در رابطه با حقابه صحبت‌های تندی کرده است و از آن‌طرف مسئولان افغانستان نیز مقداری روی این موضوع ناراحت شده‌اند. بهتر است این موضوع از طریق گفت وگو حل‌ و فصل شود.» آنچه عبدالحمید ناراحتی طالبان خوانده، صرفاً یک سخن کارشناسانه و منطبق با معاهده موجود میان دو کشور ایران و افغانستان بود، ضمن اینکه این اظهارنظر هم پس از ماه‌ها پیگیری دیپلماتیک و البته بی‌آبی مردم سیستان و بلوچستان انجام شد. باوجود این، هرچند امام جمعه مسجد مکی به مشکلات بی آبی مردم اشاره کرده، اما به نظر می‌رسد فرورفتن در نقش اپوزیسیون، مخالف خوانی‌های بی وجه و در نهایت، چه بسا پیوستگی فکری با طالبان باعث ایراد چنین حرف‌هایی از سوی وی شده است. 

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و صد و هشتاد و هشت
 - شماره هشت هزار و صد و هشتاد و هشت - ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲