در حافظه موقت ذخیره شد...
رضا امیرخانی در رویداد اینوتکس:
برای نوشتن قصه خوب باید عصبشناسی و زبانشناسی بیاموزیم
رضا امیرخانی نویسنده مطرح کشورمان در خصوص فضای مجازی و اینکه در برخی مواقع این فضا حقیقی میشود، اظهار داشت: در سالهایی که کامپیوتر تازه آمده بود با نرمافزار داس اقدام به تایپ مطالب میکردیم و آرزو داشتیم فرهنگ معین را مطالعه کنیم و داشتن فرهنگ دهخدا برای ما آرزو بود. پس از چند سال سیدیهای بریتانیکا، نور، دهخدا و... به سرعت به دستمان رسید و تصور داشتیم زمانی که بریتانیکا را مطالعه کنیم قادر خواهیم بود هر رمانی را بنگاریم. در دهه 70 این سیدیها را دیدیم و متوجه شدیم همین دیدن، ما را ساعتها از نوشتن دور کرده است. ما با دهخدا فارسیدان و با بریتانیکا دانشمنو و با سیدیهای نور فقیه نشدیم.
رماننویس مطرح کشور اضافه کرد: بعد از دوران جنگ، کاری جنگی را به نگارش درآوردیم و به دنبال خاطرات رزمندهها بودیم که متوجه شدم نویسندهای هفت جلد فرهنگ جبهه نوشته است و اقدام به مطالعه آن کردیم و روز آخر این هفت جلد کتاب نشان داد که دیگر نمیتوانیم از این مطالب استفاده کنیم. واقعیت این است که لغات مخفی، کتاب کوچه شاملو، تهران قدیم جعفر شهری و... نگاشته شدند و ما باید به دنبال مواردی باشیم که در این کتابها نیست. امیرخانی با بیان اینکه با این اطلاعات خلق ادبی را بدست آوردیم، ابراز کرد: لولهکشی گوگل در تمام منازل ما وجود دارد و باید بدانیم هرچه قابل جستوجو در گوگل است، به درد کتاب شما نمیخورد.
نویسنده رمان قیدار با اشاره به اینکه این کتابها را باید بخوانیم تا دیگر مانند آن ننویسیم، عنوان کرد: پس از این اتفاقات متوجه شدم کار من خلق ادبیات بود و کار من همه آن چیزی است که در گوگل وجود ندارد. فیلم به ادبیات آموخت که تصویرگری با شما بیگانه است و عکس به نقاشی یاد داد که منظره را میتوانم بهتر بگیرم و تو به چیزی که من نمیتوانم به ثبت برسانم، برسی. در دوران جدید چیزهای جدیدی را خواهیم آموخت زیرا کسی جنگ و صلح را دیگر نمینویسد زیرا این کتاب و محتوا را همه خواندهاند. در آینده در رمانهای جدید، سه ستاره زیاد خواهد بود و تبدیل به صحنههای گسسته میشوند و فقط جای لایک، شِیر و کامنت را به ما خواهند داد. وی در پاسخ به پرسش یکی از حضار گفت: ما اگر میخواهیم قصهنویس خوبی باشیم باید عصبشناسی و زبانشناسی بیاموزیم و مثلاً به تأثیر بو در رماننویسی پی ببریم.