سعید زاهدیان
روزنامه نگار

به گوگل بروید و این جمله را سرچ کنید: «رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال کیست؟» ابتدا با مصاحبه‌ای از رئیس کمیته انضباطی به تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ مواجه می‌شوید که در خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) منتشر شده و تیترش: «خط و نشان رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال برای لیگ برتری‌ها!» است. پایین‌تر از آن، تیتر دیگری از آقای رئیس به تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ یعنی بیش از دو سال قبل قرار گرفته است.
اگر در تنظیمات جست‌و‌جو، تاریخ را یک هفته یا یک ماه قبل‌تر هم قرار دهید، حتی یک مصاحبه از رئیس این کمیته پرماجرا نیست؛ چرا؟!
روز سه‌شنبه و دو هفته مانده به پایان لیگ‌ برتر، احکام کمیته انضباطی در خصوص دربی ۱۰۰ منتشر شد که سختگیرانه‌ترین حکم مربوط به محرومیت تعلیقی علیرضا بیرانوند از یک جلسه به مدت یک سال است. این حکم در حالی صادر شد که دربی سوم اردیبهشت یعنی قریب به سه هفته پیش برگزار شد و در این ماجرا اثری از یک تذکر خشک و خالی بابت فحاشی ریکاردو ساپینتو به داوران دربی نیست. رئیس کمیته انضباطی که در ادوار قبلی لیگ پای ثابت برنامه‌های سیما و تیتر اصلی خبرگزاری‌ها و سایت‌ها بود، این روزها کجاست و واکنش او به اتفاقات و جنجال‌های لیگ‌ برتر چیست؟
ظاهراً آفتابی شدن در روزهای گرم و داغ لیگ، ترس گرفتار شدن در شعله‌های داغ هواداری مسئولان این نهاد را وادار به سکوت کرده و حضور در صحنه، بی‌شک برای‌ بسیاری از مدیران کمیته انضباطی و اخلاق، خطرناک است! ظاهراً رئیس کمیته انضباطی برای فرار از کوره داغ لیگ، سکوتی محض پیشه کرده و هر دو، سه هفته یکبار گهگاهی «کمیته انضباطی» و نه شخص رئیس، با احکام کلیشه‌ای در رسانه‌ها خبرساز می‌شود. نکته اینجاست که هیچ رسانه‌ای هم سراغ رئیس را نمی‌گیرد تا از او درباره اتفاقات عجیب هفته‌های پایانی و نقش کمیته انضباطی در این روزها بپرسد. آیا واقعاً کمیته انضباطی رئیس دارد؟ آیا احکام دربی بعد از نزدیک به ۲۰روز باید صادر شود؟ اگر کسی خطایی داشته، بلافاصله باید از هفته بعد محروم شود اما حکم بیرانوند و بی‌توجهی به هنجارشکنی‌های ساپینتو در احکام اخیر، اوج انفعال و بی‌تفاوتی «ابوالفضل حسن‌زاده» به اتفاقات فوتبال را نشان می‌دهد. مردی که ۳۰ آبان‌ جانشین «اسماعیل حسن‌زاده» شد!
در آخرین حکم انضباطی که همین سه‌شنبه (دو روز پیش) صادر شد، حسن‌زاده و کمیته انضباطی با ظرافت از صدور رأی قاطع و محکم طفره رفتند تا مبادا با محرومیت بازیکن کلیدی پرسپولیس یا سرمربی پرحاشیه استقلال متهم به جانبداری از تیم خاصی شوند. همین مصلحت‌اندیشی و بی‌تفاوتی به سوءرفتارها و هنجارشکنی در ورزشگاه‌ها و کنفرانس‌های مطبوعاتی، باعث شده تا ساپینتو بعد از دربی ۱۰۰ همچنان به رفتارهای قدیمی‌اش ادامه دهد و کنار خط به مدافع و سرپرست نفت آبادان بد و بیراه بگوید و در کنفرانس هم عبدالله ویسی را به باد تندترین حرف‌ها بگیرد و چون خودش بازیکن تیم‌ملی پرتغال بوده، ویسی را به‌دلیل نداشتن اسم و رسم بین‌المللی به سخره بگیرد و با ادبیاتی زشت به او تاخت و تاز کند.به‌نظر می‌رسد کمیته انضباطی این روزها پنهان شده و ترس از هواداران تیم‌های لیگ برتری باعث صدور احکام شل و ول یا به عبارتی «کشک» شود تا نه کک استقلال بگزد و نه پرسپولیس و بیرانوند متنبه ‌شوند! وقتی کمیته انضباطی که دادگاه فوتبال است، از متهمان می‌ترسد و کاریزما و اقتدار لازم را ندارد، شکی نیست که ساپینتو، مورایس، یحیی گل‌محمدی، عبدالله ویسی و بقیه مربیان بی‌واهمه و نترس، در دو هفته پایانی دست به هرکاری می‌زنند و تا سه هفته بعد که پرونده آنها به مرحله صدور حکم برسد، قصه لیگ‌ برتر به سر رسیده و محرومیت و جریمه‌ها به فصل آینده موکول می‌شود. فصل بعد هم که معلوم نیست روی نیمکت تیم‌ها، چه کسانی خواهند نشست و امثال مورایس و ساپینتو در ایران ماندگارند یا نه؟!
اوج فاجعه اینجاست؛ بیرانوند بابت رفتارش تنها ۳۰۰ میلیون تومان جریمه شده که این مبالغ برای بازیکن میلیاردی پول خرد است. البته که احتمالاً پرسپولیس این جریمه را می‌دهد نه بازیکن. عجب حکم شگفت‌انگیزی؛ هم فدراسیون به درآمد می‌رسد و هم باشگاه‌ها بابت محروم نشدن یار کلیدی بشکن می‌زنند. با چنین احکامی، بی‌تردید بیرانوند، مهدی قایدی و امثال آنها ته دل‌شان به مجازات‌های بی‌اثر می‌خندند و رفتار کمیته انضباطی را به سخره می‌گیرند. ناگفته نماند باید هم به کمیته انضباطی و هم به هر آن که در صدور چنین احکام ناکارآمدی نقش دارد، از اعماق وجود خندید؛ کاری که اغلب فوتبالیست‌ها احتمالاً در جمع خودمانی می‌کنند.