وصال روحانـی
روزنامه‌نگار

«تا زمانی که» (یا «مادامی که») عنوان فیلم دراماتیک و زندگینامه تازه‌ای است که چینونی چوکوو آن را کارگردانی کرده و فیلمنامه آن را همراه با مایکل رایلی و کیت بوشام نوشته و با توجه به تحسین برخی مجامع هنری، شایسته توجه رسانه‌ها و موشکافی کارشناسان این حوزه در ریشه‌ها و بافت این اثر سینمایی است. آنچه این توجه را الزامی‌تر می‌سازد، آمدن نام این فیلم در میان بهترین‌های سال در فهرست برخی سازمان‌های عمده سینمایی جهان از جمله «بورد ملی نقد فیلم» امریکا است. این در حالی است که فیلم «تا زمانی که» به لحاظ فروش آمار بالایی نداشته و نتوانسته بودجه تولید 20 میلیون دلاری‌اش را حداقل در امریکا براحتی جبران کند و فروش جهانی‌ آن هم از 52 میلیون دلار فراتر نرفته است.
 
یک جنایت هولناک
این فیلم داستان واقعی زندگی زنی سیاهپوست به نام مامی‌تیل برادلی است که معلم و فعال اجتماعی بود و پس از جان باختن «امت» پسر 14 ساله‌اش در جریان یک جنایت آشکار به سال 1955 به دادخواهی او برخاست. به واقع تبدیل شدن برادلی به مبارزه‌گر اجتماعی طالب عدالت پس از کشته شدن رقت‌انگیز پسرش در طوفانی از ظلم روی داد. «امت» توسط تندروهای سفیدپوست و به شکلی بسیار بی‌رحمانه و با بسته شدن حلقه‌های فلزی حاوی برق به گردنش و در نهایت شلیک گلوله‌ای به مغزش کشته و جسدش به رودخانه تالاهاچی در شهر مانی واقع در ایالت می‌سی‌سی‌پی امریکا انداخته شد و بهانه مجریان این جنایت هولناک این بود که این جوان قصد برقراری ارتباط با یک زن سفیدپوست را داشته است. جزئیات این ماجرا و تصاویر این جنایت و نحوه اجرای آن هرگز در جریان فیلم به تصویر کشیده نمی‌شود اما به کرات درباره آن صحبت می‌شود و پایه تلاش‌ها و ادله اصلی مادر او در راه اثبات این جنایت و احراز تخلف بزرگ نژادپرستانی است که جان این جوان را ستانده‌اند. مامی تیل برادلی هم که او را در این فیلم با بازی عالی دانی‌یل ددوایلر می‌بینیم، در راه به کیفررسانی مجرمان، پیکر بشدت مجروح و درهم کوبیده پسر مقتولش را با باز نگه داشتن در تابوت او مقابل چشم مردم می‌گذارد تا هیچ شکی در مورد تندروی‌های صورت گرفته روی او باقی نماند و همه ببینند که چگونه یک پسر نوجوان قربانی شرارت نژادپرستانی شده که معتقدند هر انسانی را فقط به خاطر سیاهپوست بودنش می‌توان به چهارمیخ کشید و سیاه بودن از نظر آنها بالاترین جرم ممکن است.
 
آمار بالای تأیید و تحسین
«تا زمانی که» با این اوصاف و مصادیق در فستیوال بین‌المللی فیلم نیویورک امریکا در اوایل اکتبر 2022 (اواسط مهرماه 1401) به نمایش درآمد تا اولین مرتبه پخش جهانی‌اش را تجربه کند و سپس از اواخر مهرماه در امریکای شمالی و مرکزی بر پرده‌های نقره‌ای نشست و در اروپای غربی، آسیای شرقی و امریکای جنوبی از اواخر دی ماه این سال به نمایش درآمد و اکران آن تا اواخر فروردین 1402 استمرار یافت. اکثر مجامع و سایت‌های سینمایی هم بر مضمون و کیفیت این فیلم مهر تأیید زده‌اند. روتن توماتوز، یکی از سایت‌های پیشرو در امر ارزشگذاری کیفی روی فیلم‌های تازه با رجوع به آرای 170 منتقد سینمایی، بیلان چشمگیر 95 درصد تأیید را از منظر آنان به این فیلم ارزانی داشته و در وصف «تا زمانی که» آورده است: «این فیلم داستان یک قتل هولناک و نمایانگر اندوه عظیم مادر فرد مقتول است و همه اینها به لطف بازی حرفه‌ای دانی‌یل ددوایلر تجلی بیشتری یافته است.» سایت سینما اسکور هم با رأی‌گیری همزمان از منتقدان و قشرهایی از مردمان عادی نمره «A+» را به این فیلم داده که نزدیک به ارزشگذاری «بسیار خوب» برای این اثر سینمایی افشاگر و تکان دهنده
است. مراجعه‌کنندگان به سایت سینمایی «پست تراک» هم از نمره حداکثری 100، نمره 91 را به «تا زمانی که» داده و اکثرشان متذکر شده‌اند که تماشای این فیلم را به سایرین هم توصیه خواهند کرد.