سفره‌های افطار و سحری ماه رمضان در آسیای دور چه رنگی دارند؟

جشن ۳۰۰ میلیون نفری در شرق آسیا

منبع : asianinspirations/ crisis24
مترجم: ماندانا ملاعلی

 

بیش از 24 درصد از جمعیت جهان مسلمان هستند. تنها در جنوب شرقی و شرق آسیا دین بیش از 300 میلیون نفر اسلام است.  در نهمین ماه تقویم اسلامی مسلمانان ماه رمضان را جشن گرفته‌اند.
بیشتر مسلمانان یک وعده غذایی - سحری - درست قبل از طلوع فجر و دیگری - افطار – بلافاصله  بعد از غروب آفتاب می‌خورند.
در پایان روزه ـ با غروب آفتاب ـ خانواده‌ها و دوستان برای افطار دور هم جمع می‌شوند تا افطار کنند.

افطار با کیک برنج و آب آناناس
اما جزئیات  برگزاری آیین ماه رمضان از آنچه خورده می‌شود تا نحوه برگزاری ماه رمضان، از کشوری به کشور دیگر و فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است.
در جنوب فیلیپین، خانواده‌ها از غذاهای اصلی مانند کیک برنج، قهوه، آب آناناس، سوپ میوه، ماهی  و همچنین انواع غذاهای دریایی برای افطار استفاده می‌کنند. در این کشور خانواده‌های محلی زیادی را خواهید دید که نزدیک افطار، ماهی‌های  دریایی تازه صید شده را در نزدیکی مساجد در سراسر کشور می‌فروشند.
بیشتر مسلمانان روزه خود را به همان روشی که حضرت محمد (ص) انجام می‌داد – با آب و خرما – قبل از خوردن وعده دوم افطار می‌کنند. آنها قبل از سحر روزه خود را با سحری شروع می‌کنند و اغلب ساعت 3 صبح از خواب بیدار می‌شوند تا غذای غنی از پروتئین را که معمولاً پیش از خواب آماده می‌کنند میل کنند.
 در کره جنوبی در مسجد مرکزی سئول، مردان جوانی را می بینید که سینی‌های  فلزی بزرگی پر از برنج و گوشت بره  را از آشپزخانه‌هایی که در معرض دید نیست، برای صف تقریباً بی‌پایان مردان روزه‌دار  بیرون می‌آورند. در اتاق‌های جداگانه‌ای که برای زنان در نظر گرفته شده است، میهمانی بسیار آرام‌تری ادامه دارد. نزدیک به 100 کیلوگرم برنج هر شب در ماه رمضان در مسجد مرکزی سئول سرو می‌شود و مردم برای افطار و عبادت به این مسجد می‌آیند.
 این مسجد که در قله «تپه حلال» قرار دارد، با مناره‌های دوقلوی سر به فلک کشیده، قلب اسلام در کره جنوبی است. علاوه بر برنج و گوشت، انتظار داشته باشید بشقاب‌هایی از خرمای کاراملی رنگ و آب بطری و هندوانه تازه پیدا کنید. و از آنجایی که در کره هستید، همیشه مقداری بولگوگی و مرغ سرخ شده پیدا می‌شود.
 در اندونزی، کشوری با جمعیت گسترده مسلمان، سفره غذای روزه‌داران  از جزیره‌ای به جزیره دیگر تغییر می‌کند. کاری مرغ، گودانگان (سبزیجات با نارگیل)، کولاک (چنار و کاساوا) و توفوی سرخ شده تنها بخشی از وعده‌های غذایی است که برای افطار مصرف می‌شود. همچنین خیابان‌گردی و رستوران‌گردی دسته جمعی  برای صرف غذا هم بسیار محبوب است و رستوران‌های زیادی در سرتاسر پایتخت جاکارتا وجود دارد که برای چنین عصری آماده هستند.
 مالزی یکی دیگر از کشورهایی است که جمعیت مسلمان زیادی دارد، بنابراین غذاهای سنتی زیادی برای انتخاب مردم محلی وجود دارد. به هر حال، افطار باید غذای خوب، دلچسب و سنتی مالایی باشد که جسم و جان را گرم کند و بعد از یک روز روزه‌داری در هوای گرم و شرجی پاداش خوبی برای روزه‌داران باشد .
 بازارهای ماه رمضان مملو از چنین غذاهایی است - کاری، رندانگ، فرنی، کباب و کیک برنجی - همراه با چند نوآوری مانند نان‌های آغشته به سس شکر وخرما.
 همچنین گزینه‌های زیادی برای شروع روز با بوبور لامبوک وجود دارد، فرنی برنج که از مواد مختلفی مانند سیب زمینی شیرین، میگو، گوشت گاو و مرغ تهیه می شود. خفیف و آسان هضم است، بنابراین با اینکه کمی ملایم است، اما در وعده سحری، آمادگی خوبی به روزه‌داران برای سپری کردن یک روز بدون صرف آب و غذا می‌دهد.

خارجی‌ها در برونئی مراقب باشند
برونئی یک کشور مسلمان با قوانین مذهبی سختگیرانه است. قانون شریعت برونئی هم برای بازدیدکنندگان داخلی و هم برای بازدیدکنندگان خارجی، از جمله غیرمسلمانان اعمال می‌شود. در طول ماه رمضان، مغازه‌ها و رستوران‌ها در طول روز بسته خواهند شد تا به روزه‌داران احترام بگذارند و رستوران‌های باز فقط می‌توانند غذای آماده سرو کنند. طبق قانون، مصرف غذا و نوشیدنی، جویدن آدامس یا سیگار کشیدن در اماکن عمومی در ساعات روشنایی روز جرم محسوب می‌شود.
 خارجی‌ها (از جمله غیرمسلمانان) باید لباسی مناسب و متناسب با ماه رمضان  بپوشند. آداب و رسوم اجتماعی را باید درک کرد و به آنها احترام گذاشت. موسیقی بلند و رقص در این زمان در مکان‌های عمومی توهین آمیز تلقی می‌شود.
در اندونزی خارجی‌هایی که از جزیره بالی که اکثریت هندوها هستند دیدن می‌کنند، تجربه متفاوتی نسبت به کسانی که به سایر جزایر اندونزی که اسلام در آن به طور گسترده اجرا می‌شود، مانند جاوه، سوماترا، سولاوسی و لومبوک دارند.
 در اندونزی با بیشترین جمعیت مسلمان در جهان، عید فطر تعطیل رسمی است  به علاوه یک هفته بعد از عید فطر در سراسر کشور تعطیلات برای همه ادیان مشترک است. در این زمان بیشترین حجم تقاضای سفر در داخل کشور وجود دارد و هتل‌ها از قبل رزرو شده است.
 دیدن افرادی که در جاده‌ها غذای رایگان (سحور) و نوشیدنی‌هایی مانند آب بطری، تنقلات شیرین و خوش طعم و خرما (کورمه) را به کسانی که در خانه نیستند برای افطار می‌دهند، در اندونزی عادی است.

افطارهای رایگان در اندونزی
ماه رمضان در اندونزی روند زندگی و کسب و کار سرعت پایین‌تری می‌گیرد . کسب و کارها ممکن است به طور کامل تعطیل شوند یا ساعات کار خود را تنظیم کنند، از جمله رستوران‌ها و غرفه‌های غذای محلی (وارونگ). خوردن، آشامیدن یا کشیدن تنباکو در ساعات روشنایی روز در ملأ عام یا اطراف روزه‌داران کاری دور از ادب  محسوب می‌شود.
در مالزی مهم‌ترین تعطیلات سال در ماه رمضان قرار دارد.  تعطیلات رسمی شامل اولین روز ماه رمضان (تعطیلات منطقه‌ای) و یک تعطیلات ملی سه روزه برای جشن گرفتن است.
 مسلمانان مالزی در طول روز مجاز به غذا خوردن در ملأ عام نیستند و به احترام آنها خارجی‌ها باید هنگام غذا خوردن در جمع مراقب باشند. مراکز خرید در اواخر ماه رمضان به طور فزاینده‌ای شلوغ خواهند شد زیرا مردم محلی هدایایی برای خانواده و دوستان خرید می‌کنند.
 بودیسم دین رسمی تایلند است که بیش از 90 درصد از جمعیت آن از بودیسم تراوادا پیروی می‌کنند. اکثر جامعه مسلمانان (مالایایی‌های تایلندی) در استان‌های جنوبی یالا، ساتون، پاتانی و ناراتیوات ساکن هستند. جشن‌های رمضان در استان پوکت بیشتر است، جایی که حدود 30 درصد از جمعیت آن را مالایایی‌های تایلندی تشکیل می‌دهند. در تایلند سنت صد‌ساله‌ای‌ است که مسلمانان در روز اول ماه مبارک رمضان یک گاو را قربانی می‌کنند.
بازارهای شگفت‌انگیز ماه رمضان در سنگاپور
در سنگاپور، 15 درصد از جمعیت این کشور خود را مسلمان می‌دانند و اکثریت آن را مالایایی‌ها تشکیل می‌دهند. از آنجایی که در سنگاپور علناً ماه رمضان را جشن می‌گیرند، جای تعجبی ندارد. یکی از چیزهایی که بیشتر مردم منتظر آن هستند، بازار سالانه رمضان در گیلانگ سرای است. در این بازارجذاب و شگفت‌انگیزهمه چیز از تزئینات عید ماه رمضان گرفته تا غذا به فروش می‌رسد.
 فیلیپین خانه بیش از 110 میلیون نفر است و حدود 8 نفر از هر 10 نفر خود  را کاتولیک رومی می‌دانند. تنها 5 درصد از جمعیت مسلمان هستند و بیشتر آنها در بخش هایی از پالاوان، مجمع الجزایر سولو و میندانائو زندگی می‌کنند. مسلمانان فیلیپینی در ماه مبارک رمضان شرکت می‌کنند و یک روز تعطیل ملی به عید فطر اختصاص دارد.
 

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و صد و پنجاه و هشت
 - شماره هشت هزار و صد و پنجاه و هشت - ۲۰ فروردین ۱۴۰۲