دشمن امروز به این نتیجه رسیده که اگر بتواند خاطرهای بد برای دانشآموزان رقم بزند، میتواند به اهدافش در اعتراضات برسد
نقل قول
در یک نگاه کلان، ماجرا از چند حالت خارج نیست؛ یا واقعاً این مسمومسازیها از طریق یک عامل یا ماده شیمیایی یا زیستی انجام میشود، که در این حالت دو پرسش اصلی اینهاست:
1 ـ چه ماده یا موادی بهکار گرفته شده که کار را اینچنین پیچیده کرده است، بهقدری که در این سه ماه با ورود آزمایشگاههای فوقپیشرفته نیز هنوز نتیجه اطمینانبخشی تولید نشده است.
2 ـ چهکسانی این کار را انجام میدهند؟
حالت دوم این است که اساساً مسمومیتها آنهم به این گستردگی واقعی نیست و ماجرا اینچنین است که چند مسمومیت معمول و نرمال، وجود داشته است اما شرایط کشور و اقدامات رسانهای اپوزیسیون باعث تولید یک هیستری و اضطراب جمعی شده و همین عنصر روحی و هیستریک در بسیاری از موارد باعث تولید علائم بالینی شبیه مسمومیت و... شده است.
حالت سوم نیز آن است که واقعاً خرابکاریهایی در سطح محدودتر از آنچه بهنظر میرسد رخ داده است، ولی از طریق ترکیب با عامل هیستری جمعی، یک نگرانی و اضطراب عمومی و فراتر از میزان خرابکاریها ایجاد کرده است.
اینکه کدام یک از این حالتها واقعیتر است باید بعد از بررسیهای کامل امنیتی و پزشکی و بهصورت رسمی اعلام شود و طبیعتاً با توجه به نگرانیهای بحقی که در خانوادهها شکل گرفته است، این کار باید با حداکثر سرعت و البته دقت پیش برود، امّا یک پرسش مهم ـ بهلحاظ سیاسی و اجتماعی ـ در این میان وجود دارد؛ اگر این مسمومیتها محصول اقدام رذل یک گروه و دسته باشد، این کارها به چه افراد و گروههایی بیشتر میآید؟
بیژن پیروز
عضو هیأت علمی دانشگاه
• روشهای محرک محیطی حتی اگر واقعاً تهدیدی هم نباشد، بازهم تأثیرگذار هستند و موجب بیماری بچهها میشوند. دشمنان ما زمانی در مدارس بمبگذاری میکردند ولی امروز برنامهشان عملیات رسانهای است. حرکت 40 ساله جمهوری اسلامی خلاف این بوده است که دختران درس نخوانند و به دانشگاه نروند. این اتفاقات هم موجب نمیشود دختران از تحصیل باز بمانند و به مدرسه نروند.
• رسانههای داخلی و خارجی به گسترش شایعات پیرامون ماجرای مسمومیت دانشآموزان مدارس کمک کردند در حالی که رسانههای مسئول باید از شایعات دوری کنند. شنیدن موارد مسمومیت در مدارس و شهرهای مختلف، خودش عامل محرک است. در اینجا باید تیمی باشد که سریعاً برود و حقیقت ماجرا را بررسی و اعلام کند. رسانههای داخلی وقتی چیزی مینویسند ببینند آیا آنچه نوشتهاند بچهها را عصبانی میکند یا نه. اگر اعتقاد دارند گروهی در مدارس به دنبال آسیب رساندن به بچهها هستند، بروند تحقیق کنند و آنچه به آن رسیدهاند را بنویسند. اگر ابهام ایجاد کنیم، به نفع امریکا و دشمنان ایران کار کردهایم.
• دشمنانی داریم که زمانی در مدارس بمبگذاری واقعی میکردند و در کودکستان گروگان میگرفتند، ولی امروز بیشتر عملیات رسانهای انجام میدهند. دشمن امروز به این نتیجه رسیده که اگر بتواند خاطرهای بد برای دانشآموزان رقم بزند، میتواند به اهدافش در اعتراضات برسد. در یکی از جزوات سیا آمده است که چگونه کاری کنید تا دولت نتواند کارش را انجام دهد؛ جزوهای شامل کشتن نیروهای امنیتی و مردم و به سرانجام نرسیدن اعتراضات مسالمتآمیز.
• بانوان، بو را بهتر احساس میکنند و بیشتر تحتتأثیر عوامل و محرکهای محیطی قرار میگیرند، بنابراین در اینگونه حملات، بیشتر قربانیان هم آنها هستند. وضعیتی مشابه برای کوکاکولا به وجود آمده بود؛ شایعه شده بود که نوشیدن این نوشابه موجب بیماری میشود و اتفاقاً دخترهای بلژیکی وقتی کوکاکولا میخوردند، حالشان بد میشد. دشمنان ما چنین توانی ندارند که بتوانند در همه مدارس از تزریق عامل محیطی استفاده کنند.
• توئیت سفیر یکی از کشورهای خارجی با ذکر عناوین «مسمومیت» و «تمامی نداشتن ماجرا» در واقع دامن زدن به قضیه است. اینکه گفته میشود «مسمومیت سریالی تمامی ندارد» و سفیر یک کشور خارجی آن را گفته، باید توسط وزارت امور خارجه پیگیری شود که از کجا این اطلاعات را داشته است؟ اینگونه توئیتها خودش یک نوع عملیات روانی است و میتوان سفیر را احضار کرد.
• در جنگ شناختی، خیلیها فهمیدند که دروغگوها چه کسانی هستند و البته برای این امر هزینه زیادی پرداختیم. رسانهها در ماجرای مسمومیت دانشآموزان ابهام ایجاد نکنند. ماجرای مسمومیت دانشآموزان در ایران مورد سوءاستفادههای جناحی قرار میگیرد و حتی در انتخابات هم از آن استفاده خواهند کرد و دولتها را با هم مقایسه میکنند. اگر همه عوامل این ماجرا دستگیر شوند، بازهم محرک محیطی وجود دارد و قضیه تکرار خواهد شد.
علی علیزاده
فعال رسانه
• در ماجرای اعلام مسمومیتها، این رسانهها و هواداران مجازیشان میگفتند که کار خود جمهوری اسلامی است؛ به چند دلیل خیلی ساده این ادعا احمقانه است؛ دلایلی که برای درک آن اصلاً نیازی به ضریب هوشی بالاتر از متوسط هم نیست؛ جمهوری اسلامی در موضع حاکمیت است و قاعدتاً حاکمیت برای پیشبرد برنامهها و اهدافش، بیش از هرچیز نیازمند آرامش و امنیت است؛ حال کدام عقلی میتواند حکم کند که جمهوری اسلامی خودش دنبال دردسرسازی و ناامنسازی کشور است تا اعتراض علیه خودش را ساماندهی کند؟
• جمهوری اسلامی حتی در جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق، و حتی آنزمان که با بمبهای شیمیایی مورد حمله قرار گرفت، باز هم به کثافتکاریهای اینچنینی دست نزد و با دشمن خبیثش هم مردانه جنگید، بهعوض، همین منافقین که الان جزو گروههای اصلی اپوزیسیون هستند، با صدام، نهتنها در حمله شیمیایی به ایرانیان، بلکه حتی در قتلعام شیمیایی کردهای خود عراق هم همکاری میکردند، یا همین آلمان خودش تأمینکننده اصلی مواد لازم برای بمبهای شیمیایی صدام بود که بر سر زنان و کودکان ایران فرود میآمد؛ فرانسه هم ـ که مکرون مکارش آنقدر ناقصالعقل شده است که با مصی علینژاد دیدار میکند ـ از حامیان اصلی جنگی همین رژیم بعث بود و البته امریکا و کانادا که مأمن تروریستهای امروز علیه ایران هستند هم که کارنامه مشعشعشان نیازی به توصیف ندارد! حالا اینها با این کارنامه پر از جنایت، مدعی دفاع از مسمومان هستند.