شهرداری تهران، حالا با طرح جدید پارک‌های حاشیه‌ای می‌خواهد، بار سنگین نبود جای پارک را به حاشیه‌های خیابان بیاورد. اما  پارک‌های حاشیه‌ای موجود پاسخگوی چند درصد نیاز شهروندان است؟ استانداردها می‌گوید در تهران در ازای هر کیلومتر مربع فضای شهری باید 10 مجتمع پارکینگی داشته باشیم که هر مجتمع باید 300 واحد را پوشش دهد. آنچه این روزها در تهران اجرا می‌شود، 3 مجتمع است و این یعنی ما در هر کیلومتر 7 مجتمع کم داریم که می‌شود کمبود یک میلیون و 500 هزار واحد پارکینگ در تهران! اغلب پارکینگ‌ها در تهران متعلق به بخش خصوصی است و تعدادی هم در دست شهرداری که البته این تعداد پارکینگ با احتساب مال‌ها و مراکز تجاری است. آقا میری، عضو شورای شهر تهران به «ایران» می‌گوید که وقتی پارکینگ محدود است، سرریز خودروها به پارک‌های حاشیه‌ای می‌ریزد. اگر قبل از ساعت 9 و به نوعی ساعات غیر پیک باشد جای پارک پیدا می‌شود، اما از ساعت 9 صبح به بعد معمولاً در نقاط حساس و مرکزی شهر جای پارک‌ها خیلی زود اشغال می‌شود. نرخ پارک‌های حاشیه‌ای به نسبت پایین است و همین نرخ پایین مردم را تشویق می‌کند تا از خودروی شخصی استفاده کنند. شما اگر نرخ پارک حاشیه‌ای را در نظر بگیرید بازهم برای رانندگان به صرفه‌تر است که خودروی شخصی بیاورند. بنابراین باید هزینه پارک حاشیه‌ای بالا برود تا ارزش استفاده از خودروی شخصی کاهش یابد. اساساً این پارک‌ها برای خودروهای گذری است نه اینکه شما 7 ساعت در یک روز یک جای پارک را اشغال کنید. برنامه شهرداری این است که از این طریق درآمدزایی کند. خب در گذشته پارکومتر بود اما الان اپلیکیشن ساخته‌اند.»
 طرح پارکومتر هم البته در زمان خود با حرف و حدیث‌های زیادی مواجه شد. خرابی روزانه آنها یکی از معضلاتی بود که شهروندان هر روز با آن دست به گریبان بودند. خیلی‌ها پارک‌های حاشیه‌ای را در ادامه همان طرح شکست خورده پارکومتر می‌دانند که نتوانست معضل جای پارک در تهران را حل کند، چراکه اساساً مشکل در حاشیه خیابان‌های تهران نیست! آقا میری به تعداد بالای خودروهای تهران که گفته می‌شود 8 برابر ظرفیت معابر تهران است اشاره کرده و می‌گوید: «حتی اگر ظرفیت را زیاد کنیم هم باز نمی‌توانیم جوابگوی این تعداد خودرو در شهر باشیم. در دنیا هم استفاده از خودروی شخصی هزینه زاست و اولویت با حمل و نقل عمومی است.»
اما آیا در تهران با نسبت غیر مساوی 65 به 35 در استفاده از خودروی شخصی می‌توان انتظار داشت که این اتفاق رخ دهد؟ این عضو شورا می‌گوید: «وقتی سیکل سهم حمل و نقل عمومی کامل نیست، نمی‌توانیم فشار مضاعفی به شهروندان برای استفاده از آن وارد کنیم. چراکه ظرفیت حمل و نقل عمومی درتهران به سطح استاندارد نرسیده است. زمانی می‌توان جای پارک را گران کرد که در ازای آن میزان دسترسی را هم افزایش داده باشیم. مشکل این است که برخی مراکز مثل بیمارستان‌ها، پارکینگ تأمین نکرده‌اند، مثل ساختمان جدید بیمارستان شهدای تجریش که جای پارک ندارد و کسی هم نمی‌تواند آن را ملزم کند، چون اساساً قرار نیست فروخته شود که پایان کار بخواهد!»
 حدوداً 7 سال پیش بحث اتصال شبکه مترو به بیمارستان‌های جنرال همچون شریعتی، امام خمینی، سینا و شهدای تجریش مطرح بود، حتی قرار بود چند واگن انتقال بیمار هم برای اورژانس در نظر گرفته شود، اما عملاً این طرح به جایی که باید نرسید. مسعود درستی، مدیرعامل شرکت بهره‌‌برداری متروی تهران و حومه هم در این باره با بیان اینکه زمانی قرار بود در شمال میدان قدس یک شبکه ارتباطی با بیمارستان شهدای تجریش ایجاد شود به «ایران» می‌گوید: «تا آنجاکه می‌دانم این طرح ابتر ماند و به نتیجه نرسید.»
آقا میری معتقد است که یکی از مشکلات اساسی به ساختمان‌هایی بر می‌گردد که پایان کار ندارند! و براین اساس خودشان را ملزم به تأمین جای پارک نکرده اند! اما چرا بخش خصوصی بیش از این تعداد به مسأله ساخت پارکینگ در تهران ورود نمی‌کند؟ آقا میری می‌گوید که برنامه افزایش پارکینگ عمومی در تهران وجود دارد، رسالت شهرداری هم اقتضا می‌کند که پارکینگ تأمین شود، اما بخش خصوصی از این موضوع استقبال زیادی نمی‌کند! شاید برایش به صرفه نیست که دراین حوزه ورود کند، چراکه هم‌اکنون نرخ زمین در تهران بسیار گران شده و ساخت پارکینگ هم به تناسب گران تمام می‌شود.