نگاهی به مواجهه تبعیض آمیز غرب در کمک به ترکیه و سوریه
تناقض های بشردوستی غربی!
احمد فاضل زاده
روزنامه نگار
اگر سیل اخبار مبنی بر کمک کشورهای غربی به ترکیه را در کنار اخبار مخابره شده از گوشه و کنار سوریه بگذاریم، مشخص می‌شود برخورد دوگانه غرب با یک حادثه غیرمترقبه طبیعی تنها به کمک‌های مالی و امدادی محدود نیست؛ وزارت خارجه امریکا به طور رسمی و صریح اعلام کرد که با دولت بشار اسد برای کمک به مناطق زلزله‌زده همکاری نخواهد کرد! این جمله به خوبی نشان می دهد که آنچه برای کشورهای غربی اهمیت دارد، تنها کمک به همپیمانان سیاسی خود است؛ چنین کمکی هم از جهت انسان‌دوستی نیست، بلکه بدین خاطر است که کشورهای کمک کننده غربی بعدها در قبال کمک‌هایی که به همپیمانان خود می‌کنند، از آنها امتیاز سیاسی دریافت کنند. بر این اساس، از آنجایی که کمک به سوریه هیچ‌گونه امتیاز سیاسی برای غرب به ارمغان نخواهد آورد، از دستور کار آنها خارج شده است.
بر اثر جنگ شناختی و رسانه‌ای دشمن درباره کشور سوریه و تحولات آن از زمان پدید آمدن داعش و افول آن تا امروز، نوع نگاه افکار عمومی جهانی نسبت به مردم این کشور دچار خدشه و تغییر شده است و این موجب شده مردم سوریه در کنار تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی امروز نه تنها باید درد زلزله را تحمل کنند، بلکه فشارهای روحی و روانی ناشی از تبعیض را نیز شاهد باشند. این تبعیض آنچنان پررنگ بوده که اعتراض مقامات سازمان جهانی بهداشت را هم برانگیخته است؛ به طوری که مایک رایان، مدیر اجرایی برنامه فوریت‌های بهداشتی سازمان جهانی بهداشت از «بحران فراموشی» سوریه ابراز تأسف کرده است.
پس از وقوع زلزله شدید در جنوب ترکیه و شمال سوریه که به جان باختن ده‌ها هزار نفر از مردم دو کشور منجر شد، به طور طبیعی باید شاهد ابراز همدردی و ارسال کمک‌ها و امکانات برای تسریع در امدادرسانی و کمک به زلزله‌زدگان بودیم؛ چرا که مجروحان در همه‌جا به کمک یکسان نیاز دارند و مردم زلزله‌زده جنوب ترکیه و شمال سوریه هیچ تفاوتی با هم ندارند.
پس از زلزله، دولت‌ها و سران کشورها درباره سوریه به ارسال پیام تسلیت بسنده کردند، اما درباره ترکیه وضعیت متفاوت بود و بسیاری از کشورها سیل کمک‌های خود را به سمت ترکیه گسیل کردند تا جایی که تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌داد، حریم هوایی ترکیه شاهد ترافیک است و همزمان حریم هوایی سوریه تقریباً خالی است! این موضوع نشان می دهد سرعت کمک‌رسانی در ترکیه عکس سوریه است و این تبعیض به حدی بود که در خود کشورهای اروپایی و غربی نیز بشدت مورد انتقاد قرار گرفت. نشریه امریکایی«نشنال اینترست» این نوع برخورد را اقدامی ننگین خواند.
«مایک رایان» مدیر برنامه‌های اضطراری سازمان جهانی بهداشت هم گفت: «صادقانه بگویم؛ جهان سوریه را فراموش کرده است....»
بهره سخن اینکه وقوع این زلزله سنگ محکی بود برای نمایان شدن بیشتر ارزشگذاری مفهوم انسانیت نزد سردمداران غرب که اگرچه سال‌ها به بهانه جنگ و درگیری، انواع حمله‌ها و فشارها را به ملت‌های مظلوم و بی‌دفاع تحمیل می‌کنند، اما درباره یک حادثه طبیعی هم در برابر دیدگان میلیاردها انسان، همان نگاه‌های سلطه‌جویانه و ضدبشری را دنبال می‌کنند و حاضر نیستند حتی برای حفظ ظاهر هم که شده، به مردم سوریه که سال‌ها بر اثر توطئه جنگ‌افروزی قدرت‌های غربی و مرتجعان منطقه‌ای و تحریم‌ها و فشارهای پس از آن در محرومیت و محدودیت به سر می‌برند، کمک‌های اولیه برای زنده ماندن ارسال کنند. به این موضوع، باید سیاست‌های دوگانه رسانه‌ای غرب در پرداختن به اوضاع آسیب‌دیدگان سوری را هم اضافه کرد که نشان‌دهنده آپارتاید رسانه‌ای در غرب مدعی آزادی‌بیان و رسانه است؛ آری، چهره حقیقی غرب به همین شکل است.