سهاب محبعلی کارگردان نمایش «موشمرگی»:
ما حرفمان را روی صحنه می‌زنیم
گروه فرهنگی
Culture@irannewspaper.com
سهاب محبعلی که این روزها نمایش «موشمرگی» را در جایگاه نویسنده و کارگردان روی صحنه سالن سه پردیس تئاتر شهرزاد به اجرا می‌برد، در گفت‌وگو با «ایران» به این نکته اشاره می‌کند که این نمایش سعی دارد مفاهیم تازه‌تری کشف کند و به شکل خلاقانه روی صحنه حرف خود را به نمایش بگذارد. او می‌گوید: «اگر چه این کار تجربه‌گرا نیست اما تلاش شده در ریتم و روایت داستان کار خلاقانه‌ای شکل بگیرد.» محبعلی درباره داستان این اثر می‌گوید: «موشمرگی» داستان زندگی جوزف فریتزل، مرد اتریشی است که 24 سال دختر خود را در زیرزمین خانه‌اش حبس کرده است و مورد آزار جنسی قرار می‌دهد. این دختر پس از اینکه در این مدت صاحب هفت فرزند می‌شود، به دلیل بیماری فرزند اولش و برای درمان او از زندانی که پدر برایش ساخته است، رها می‌شود.» او ادامه می‌دهد:«این اتفاق دستمایه ساخت «موشمرگی» شد تا بتوانیم روایتی از آن ماجرا که به اعتقاد من ظرفیت دراماتیک زیادی داشت، روی صحنه ببریم.» این کارگردان در بخشی از صحبت‌هایش به این نکته اشاره می‌کند: «خشونت عنصری است که در زندگی همه ما وجود دارد و نمی‌توانیم آن را انکار کنیم. باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که نادیده گرفتن خشونت به گسترش آن در جامعه کمک خواهد کرد.» محبعلی با بیان اینکه در آثار قبلی‌اش نیز تلاش کرده خشونت را نشان دهد، توضیح می‌دهد: «در این اثر سعی کردم خشونت خانگی را که علیه زنان در کشور ما و سایر کشورها وجود دارد به تصویر بکشانم. مسأله تجاوز مشکل عریانی است که نمی‌توان با سانسور با آن برخورد کرد. اگر چشممان را روی این معضل ببندیم، هم خودمان و هم مخاطب را فریب داده‌ایم.» او با بیان اینکه تلاش شده است کار روانشناختی مبتنی بر فضای ذهنی آدم‌های نمایش شکل بگیرد، ادامه می‌دهد: «قصه برای من اهمیت زیادی دارد و پیش از فرم و ایده اجرایی به قصه فکر می‌کنم؛ درواقع به روایتی فکر می‌کنم که قرار است در قالب نمایش به مخاطب عرضه کنم. ما قصه‌ای جنایی روایت نمی‌کنیم بلکه با دستکاری قصه، قربانیان خودمان را نمایش می‌دهیم. این قربانیان در یک فضای پر از تناقض زندگی می‌کنند؛ تناقضی پر از مرگ، زندگی، آزادی، اسارت، انسانیت و منفعت‌طلبی.» او با اشاره به جهانشمول بودن این موضوع ادامه می‌دهد: «این اتفاق ممکن است در هر جایی بیفتد. همه ما یک دیکتاتور درون داریم و نیمه تاریکی که قابل کنترل است و باید به آن بپردازیم تا از این وقایع خودداری شود.» این هنرمند با اشاره به حضور و استقبال تماشاگران توضیح می‌دهد: «خوشبختانه در هفته اول با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه بودیم و امیدوارم این اتفاق همچنان ادامه داشته باشد. همه عوامل با قلب‌شان کار می‌کنند و ما تمام تلاشمان ارائه حرفه‌ای نمایش و حرف زدن روی صحنه است.» او همچنین با بیان اینکه فکر می‌کند رونق تئاتر در حال شکل‌گیری است، ادامه می‌دهد: «زبان من تئاتر است و حرفم را با این هنر بدون کنایه و صریح می‌گویم. در نمایش «موشمرگی» سعی کردیم مفاهیم تازه‌تری کشف کنیم و به شکل خلاقانه روی صحنه ببریم. البته این کار تجربه‌گرا نیست اما تلاش شده است تا در ریتم و روایت داستان کار خلاقانه‌ای شکل بگیرد.» سهاب محبعلی در پایان به این نکته اشاره کرده و می‌گوید: «تئاتر نیاز به حمایت بیشتر مخاطب دارد. به هر شکل تئاتر دیدن باید به‌عنوان یک رفتار و امر متداول برای تماشاگران جا بیفتد. این خود بچه‌های تئاتر هستند که باید بتوانند نمایش‌هایی تولید کنند که امکان ارتباط مناسب تماشاگر با تئاتر را فراهم کند.»