مهری رنجبر/هفت روز بعد از شروع تمرین ملی پوشان تپانچه، زیرنظر احمد ظفرجعفرزاده، حضور پسر مربی تیم، در اردو سوژه یکی از خبرگزاری‌ها شد. حسین ظفر جعفرزاده؛ تیراندازی که با ششمی رنکینگ تپانچه ایران، از 11 بهمن ماه با شروع اردو کنار جواد فروغی، وحید گلخندان، امیر جوهری‌خو، علی‌اکبر بختیاری، شایان تمدن، محمدحسین کیا، محمدرضا احمدی، زینب و فاطمه شکاری، آیلین قلی‌زاده، مهسا نیک نفس و پریماه امیری تمرین می‌کند.  «ژن خوب» عنوانی است  که قبلاً برای پسر علی دادگر رئیس سابق فدراسیون تیراندازی با حضور در اردوی تیم ملی اهداف پروازی زده استفاده شده بود.
اما احمد ظفر جعفرزاده مربی تیم ملی قبول ندارد پسرش ژن خوب است: «ژن خوب برای پسرم حسین در کار نیست، بلکه قابلیت‌ها و شایستگی‌ها مهم است.»
مربی تیم ملی تپانچه معتقد است، تیراندازان را دعوت نکرده: «من به عنوان مربی تیم ملی هیچ دخل و تصرفی برای انتخاب تیراندازان اردونشین ندارم و آنها طبق شیوه‌نامه کمیته فنی دعوت شده‌اند. مطمئن باشید اگر قرار بود من تیراندازان را دعوت کنم پسرم را دعوت نمی‌کردم. خوشحالم که هیچ دخالتی برای انتخاب ندارم و حق پسرم ضایع نمی‌شود.»
او حتی برای ورلدکاپ هند هم روی اسم حسین خط کشید: «ما برای انتخاب بهترین‌ها توانمندی را در نظر می‌گیریم، اما بچه من برای ورلدکاپ هند به رغم اینکه نفر چهارم رکوردگیری شد، انتخاب نشد. اگر او شایستگی هم داشت من او را انتخاب نمی‌کردم چرا که ملی‌پوشان طبق شیوه‌نامه کمیته فنی انتخاب می‌شوند و قانون، قانون است.»
جعفرزاده، هیچ وقت به هیچ تیراندازی امتیاز نمی‌دهد: «من به هیچ عنوان، به کسی امتیاز نمی‌دهم، حتی اگر آن یک نفر حسین پسرم باشد. چرا که رفتار من زیر میکروسکوپ است و حتی اگر میکروبی نباشد باز آن را به ما نسبت می‌دهند.»
مربی تیم ملی تیراندازی تپانچه، پسرش را شاگردش می‌داند: «اگر پسرم سراغ من نمی‌آمد، من زیر سؤال می‌رفتم. اما این دلیل نمی‌شود که حق را ناحق کنم. من همیشه عدالت را اجرا کرده‌ام و خوشحال می‌شوم برای تأیید ادعایم از اردونشینانی مثل جواد فروغی و بختیاری بپرسید. اگر گفتند در تمرینات حتی یک درصد توجهم به حسین بیشتر از بقیه بود من از تیم ملی خداحافظی می‌کنم و می‌روم.»
او برایش مهم نتیجه شاگردانش است، نه پسرش: «من برای خودم رؤیایی را تصور کرده‌ام. رؤیای اهتزاز پرچم ایران با سه مدال. هر چند کار سختی است اما امیدوارم این رؤیا رنگ حقیقت بگیرد. خیلی دلم می‌خواهد جواد فروغی مدال بگیرد. هیچ مربی خارجی حاضر نبود با تیم‌ملی کار کند، حتی اگر این ریسک را قبول می‌کرد هم زیر 10 هزار دلار در ماه طلب نمی‌کرد، بدون اینکه قول مدال دهد. اما من به رغم اینکه می‌دانستم ریسک بزرگی است، کار با فروغی و تیم‌ملی را قبول کردم و امیدوارم بهترین اتفاق رقم بخورد.»

برش

مبینی: ژن خوب، شانتاژ است

مهدی مبینی دبیر فدراسون تیراندازی، تمام قد از مربی تیم تپانچه دفاع می‌کند: «اصلاً حرف ژن خوب و پسر مربی نیست. قصه ژن خوب شانتاژ است. تیراندازان اردونشین طبق شیوه‌نامه کمیته فنی و بر مبنای رنکینگ و رکوردها انتخاب می‌شوند و مربیان دخالتی ندارند. از طرفی دیگر پسر جعفرزاده یک شبه تیرانداز نشده، او سال‌هاست تیرانداز تپانچه است و حتی در مسابقات آزاد هم نفر اول شده است. نه تنها او، بلکه دو نفر بعد از او در رنکینگ هم به اردو دعوت شده‌اند. جعفرزاده - مربی تیم ملی - خودش قهرمان بوده و از مربیان باسابقه تیراندازی است و پسرش هم شاگردش بوده است.»