در حافظه موقت ذخیره شد...
«ایران» از نامحبوب‌ترین قوه مجریه تاریخ کشور گزارش می‌دهد
محبوبیت 7 درصدی در پایان دولت دوازدهم
60 درصد از کسانی که در انتخابات 96 به حسن روحانی رأی دادند، به دلیل ناامیدی از عملکرد دولت منتخب خود در انتخابات 1400 حاضر نشدند
روحانی در حالی تلاش دارد تا دولت مستقر را به عنوان «دولت اقلیت» معرفی کند که آمارها و نظرسنجی‌هایی که زیر نظر مراکز دولتی در دوران ریاست او منتشر شده است، گواهی می‌دهد که غیرمردمی‌ترین، غیرمحبوب‌ترین و بدتر از آن، منفورترین دولت در تاریخ انقلاب اسلامی را پرچم‌داری کرده و انزجار گسترده و غیرقابل مقایسه‌ای را در پایان زمامداری خود بر جای گذاشته است.
روحانی به روایت نظرسنجی‌ها
مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) که زیر نظر رئیس جهاد دانشگاهی فعالیت می‌کند و به عنوان مرکزی معتبر در حوزه افکارسنجی در کشور شناخته می‌شود، بر اساس یک نظرسنجی در مردادماه 1400 خبر داد که میزان محبوبیت حسن روحانی به 7 درصد رسیده است؛ خبری که نشان می‌دهد دولت دوازدهم با چه سرمایه اجتماعی حداقلی در ماه‌ها و سال‌های پایانی دولت خود مشغول به فعالیت بوده است.
این محبوبیت 7 درصدی رئیس دولت دوازدهم به حدی نازل است که حتی نمی‌توان آن را به «دولت اقلیت» نیز تعبیر کرد، اما با این حال دولت گذشته به دلیل قوانین حاکم بر مردم‌سالاری و آرای مأخوذه در سال 1396 تا پایان به فعالیت خود به صورت قانونی ادامه داد. این نظرسنجی توسط ایسپا در حالی انجام شده است که خبرگزاری فارس نیز در فروردین‌ماه 1400 خبر داد که افکارسنجی‌های یک مرکز معتبر دانشگاهی در اسفندماه 1399 و ماه‌های پایانی دولت روحانی نشان می‌دهد که رأی مثبت یا محبوبیت روحانی به ۸ درصد در اسفندماه ۹۹ رسیده و جمعیت ناراضیان از دولت او شامل «بسیار ناراضی» و «تا حدی ناراضی» به بیش از ۷۰ درصد رسیده است.
نظرسنجی مشترک دانشـــــــــگاه مریلند و مرکز افکار سنجی «ایران‌پل»
(Iran Poll)در مهرماه 1400 نیز همین مسأله را با اندکی اختلاف نشان می‌دهد. این نظرسنجی که تنها چند هفته پس از تحلیف «آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی» رئیس دولت سیزدهم ایران انجام شده بود، حمایت بی‌سابقه از رئیس جمهور جدید را نشان داد. بر اساس این افکارسنجی ۷۸ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که نظرشان نسبت به رئیس‌جمهور جدید تا حدی مطلوب (۳۳ درصد) یا بسیار مطلوب (۴۵ درصد) است که وضعیتی صعودی نسبت به محبوبیت آیت‌الله رئیسی در زمان انتخابات سال 2017 (سال96) را نشان می‌دهد. اما این نظرسنجی در ادامه گفته بود که در مقابل محبوبیت روحانی به ۲۰ درصد سقوط کرده است.
این آمارهای نزدیک به یکدیگر از دستگاه‌های گوناگون، نشان می‌دهد که تا چه میزان حسن روحانی و دولت وی با بحران مقبولیت روبه‌رو بوده است و همین مسأله باعث شده وی در زمان ریاست جمهوری خود هر روز کمتر از قبل در انظار عمومی و بین مردم حاضر شود. رویه عدم ارتباط با مردم هم اکنون نیز وجود دارد و روحانی همچنان تنها جلساتی با استانداران دولت خود یا روزنامه‌نگاران وابسته برگزار می‌کند و از آن به عنوان بستری برای پروپاگاندای سیاسی علیه دولت مستقر استفاده می‌نماید.
مقصر کاهش مشارکت در جایگاه مدعی!
حسن روحانی در حالی اکنون صحبت از لزوم «حضور گسترده مردم در انتخابات» کرده و خود را در جایگاه مدعی نشانده است که نظرسنجی‌های انجام شده توسط دولت خود او نشان می‌دهد، عملکرد دولت دوازدهم عامل اصلی کاهش مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 بوده است. بر اساس نظرسنجی ایسپا از بین همه افرادی که در نظرسنجی اعلام داشته‌اند، در سال 1396 به حسن روحانی رأی داده‌اند حدود «60 درصد» با ناامیدی ناشی از عملکرد دولت روحانی اعلام کرده‌اند که در انتخابات 1400 شرکت نمی‌کنند. این بدان معناست که جمعیت 15میلیون نفره‌ای از حامیان روحانی (در انتخابات 96) با فعالیت دولت دوازدهم دلسرد شده و حتی برای رأی دادن به نماینده گفتمانی حسن روحانی یعنی عبدالناصر همتی، رئیس بانک مرکزی در دولت دوازدهم نیز در انتخابات 1400 شرکت نکرده‌اند. نکته قابل توجه دیگر آنکه از بین 40 درصد کسانی که سال 96 به حسن روحانی رأی داده و در سال 1400 پای صندوق‌های رأی آمدند، اکثریت آنها به آیت‌الله رئیسی اقبال نشان دادند.
کارنامه اقتصادی روحانی، عامل دیگر کاهش مشارکت
بر‌اساس نظرسنجی ایسپا، وضعیت اقتصادی خانواده‌ها جدی‌ترین نقش در تمایل یا عدم تمایل به مشارکت را داشته است؛ اتفاقی که نشان می‌دهد عملکرد دولت روحانی در پایین آمدن مشارکت در انتخابات نقش ویژه‌ای داشته است به صورتی که کمترین میزان مشارکت مربوط به قشری از مردم بوده که درآمد خانواده کفاف هزینه‌های زندگی آنها را سلب کرده است. با این حال حسن روحانی این واقعیات را قبول ندارد و در دوم تیرماه 1400 و در جلسه هیأت دولت پس از برگزاری انتخابات این‌گونه خود را تبرئه کرده است: «بیخودی برای مشارکت کم مردم در انتخابات علت درست نکنیم، مشکلات اقتصادی دلیل اصلی کاهش مشارکت نبوده است.»(!)
تولید دو عامل دیگر کاهش مشارکت در دولت روحانی
در فروردین‌ماه 1400 مهم‌ترین دغدغه و نگرانی مردم با سؤال باز و بدون گزینه ثابت توسط مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران از آنها پرسیده شده است که نشان می‌دهد دغدغه مردم در انتهای سال دولت دوازدهم چه بوده است. بیش از 40 درصد از پاسخگویان نگرانی‌های مربوط به همه‌گیری کرونا را مطرح کرده‌اند که با توجه به کشته شدن روزانه 700 نفر از مردم در اواخر دولت روحانی و کمبود اقلام دارویی و وضعیت وخیم مدیریتی در دولت دوازدهم مسأله‌ای قابل درک بوده است. همچنین مسائل اقتصادی با بیش از 31 درصد دومین دغدغه مردم در همان زمان معرفی شده است.
به بیان دیگر بیش از 70 درصد مردم نگرانی عمده خود را مسأله کرونا و همچنین مشکلات معیشتی و اقتصادی معرفی می‌کردند که به طور مستقیمی با مدیریت دولت روحانی ارتباط داشته است؛ اتفاقی که در کنار افت محبوبیت رئیس دولت وقت به 7 درصد نشان می‌دهد تا چه میزان دولت وقت یک دولت حداقلی و غیرمردمی بوده است و اکنون صلاحیت سخن گفتن از مردم و مشارکت سیاسی مردم را دارا نیست.