تنگه بوچیر هرمزگان بهـــشتـــــی‌پنهان در‌جـــنــوب‌ایـــران

مرجان قندی
روزنامه‌نگار

کسانی که دنبال آرامش در سفر هستند و می‌خواهند قدری از شلوغی و ترافیک شهرها فاصله بگیرند، می‌توانند با سفر قبل از تعطیلات نوروزی تجربه‌ای خوشایند و متفاوت به دست آورند. در آخرین روزهای زمستان می‌توانید روزمرگی‌ها را رها کنید و آخر سال متفاوتی را تجربه کنید آن هم با سفر به یکی از استان‌های جنوب کشورمان؛ استانی که در این فصل خبری از سرمای زمستان در آن نیست. استان هرمزگان یکی از شگفت‌انگیزترین استان‌های ایران است چرا که با وجود مردمانی با فرهنگ اصیل، جزایر و کوهستان‌ها، بیابان‌ها و کلوت‌ها، سواحل و پوشش گیاهی و جانوری متنوع انتخاب بسیاری از گردشگرانی است که دوست دارند در یک سفر تجربیات خوبی از تنوع جاذبه‌های گردشگری مختلف داشته باشند. این بار مقصد گردشگری‌مان در استان هرمزگان منطقه‌ای خنک و زیبا به نام «تنگه بوچیر» است. این منطقه از آن جاهایی است که می‌توان به‌عنوان بهشتی پنهان از آن یاد کرد؛ از آن مکان‌هایی که در مناطق دور از انتظار با آن مواجه می‌شویم و همین کیف و لذت‌ دیدنش را دوچندان می‌کند.
بوچیر دره‌ای عمیق است که در میانه آن آبی بسیار زلال به چشم می‌خورد که به سردی چشمه‌های کوهستانی است. در برخی نقاط ،عمق این دره به حدود ۳۵ متر می‌رسد و حسی بسیار عجیب را به انسان منتقل می‌کند. البته اگر به‌دنبال سفری راحت و خالی از ماجراجویی هستید، بهتر است سراغ جاذبه‌های دیگری در این استان بروید که شمارش کم نیست و دور سفر به این منطقه را خط بکشید چون راه‌های رسیدن به این منطقه هیجان و سختی خودش را دارد. برای رسیدن به بخش اصلی این تنگه ممکن است مجبور شوید به آب بزنید یا از صخره‌ها بالا بروید. اما مطمئن باشید که این سختی‌ها، ارزش‌اش را دارد. دره‌نوردی، راه پیمایی، شنا، قایق‌سواری و عکاسی از جمله فعالیت‌ و تفریحاتی است که در این سفر می‌توانید رویش حساب کنید.

نکات‌ایمنی
هنگام‌سفر‌به‌دره‌بوچیر

در سفر به تنگه بوچیر لازم است نکاتی را مدنظر داشته‌ باشید تا دچار مشکل نشوید. در ادامه به برخی از این نکات اشاره می‌کنیم:
 حتماً برای سفر به این منطقه از امکانات تورهای گردشگری یا تجربه افراد محلی و راهنماها استفاده کنید.
 همان‌طور که پیش‌تر گفته شد برای بازدید از تنگه، شما مجبور خواهید شد تا در برخی نقاط از صخره‌ها و مناطق صعب‌العبور گذر کنید یا با شنا برخی مناطق را رد کنید. پس اگر آمادگی جسمانی کافی ندارید، بهتر است از سفر به این منطقه پرهیز کنید. البته منظره تنگه از بالای آن نیز بسیار تماشایی و خارق‌العاده است. بنابراین اگر شنا کردن بلد نیستید یا در صخره‌نوردی مهارت ندارید، می‌توانید از بالا از زیبایی‌های این تنگه استفاده کنید یا بخشی از آن را با قایق بادی طی کنید.
 در این سفر حتماً وسایل ایمنی کوهنوردی و شنا با خود همراه داشته باشید. داشتن وسایلی مانند کفش مناسب، طناب، جلیقه نجات، لباس و کوله ضدآب و کلاه ایمنی ضروری است.
 این منطقه محلی برای گذراندن شب ندارد و نمی‌توانید شب در آن منطقه اتراق کنید.
 حتماً قبل از تاریک شدن هوا از تنگه خارج شوید.

 

 مسیر‌دسترسی‌به‌تنگه‌بوچیر

برای رفتن به تنگه بوچیر ابتدا باید خودتان را به شهر زیبای بندرعباس برسانید و از آنجا مسیر رسیدن به روستای پارسیان را در پیش بگیرید. جاده‌های ساحلی ایران در جنوب کشور از خوزستان تا بوشهر و هرمزگان و سیستان و بلوچستان بسیار تماشایی و هیجان‌انگیز است. ما پیشنهاد می‌کنیم در این سفر برای دیدن از تنگه بوچیر، بعد از اینکه خودتان را به بندرعباس رساندید، مسیرتان را از جاده نزدیک به سواحل زیبای نیرم آغاز کنید؛ جایی که نقطه پیوند سنگ و آب‌های نیلگون خلیج فارس در هرمزگان است. به‌دلیل وجود آسیب و آلودگی کمتر در آب‌های سواحل نیرم، صخره‌های مرجانی هنوز زنده‌اند. به همین دلیل هم این مرجان‌ها باعث جذب ماهی‌ها و لاک‌پشت‌های زیادی به سمت خودشان می‌شوند و منظره‌های زیبایی را شکل می‌دهند. این جاده ساحلی واقعاً چشم‌انداز متفاوتی دارد. به سمت مقصد اصلی که جایی دور از دریاست ادامه دهید؛ به طرف «تنگه بوچیر». بعد از رسیدن به روستای پارسیان، تابلوهای موجود بیانگر مسیر رسیدن به تنگه بوچیر هستند و پس از طی کردن مسافتی حدود 5 کیلومتر ورودی تنگه برایتان قابل رؤیت خواهد بود. هر گوشه از طبیعت این خاک زیبایی‌هایی دارد که طبیعت‌گردها را مثل آهن‌ربا به خودش جذب می‌کند. تنگه‌ها، آبشارها، چشمه‌ها و... تنگه بوچیر همه این پدیده‌ها را در خودش جای داده است. لایه‌هایی که در دیواره‌های این تنگه می‌بینید طی میلیون‌ها سال از جریان شدید آب و سیلاب‌هایی که در این دره بوده به وجود آمده و باعث شده دیواره‌ها به زیبایی صیقل بخورند و این دره یا تنگه را به یکی از زیباترین دره‌های استان هرمزگان تبدیل کند. امیدواریم مسئولان و مردم محلی و گردشگران بتوانند این ساحل بیکران را همچنان به همین شکل و بدون ساخت و ساز نگهداری و حفظ کنند.

 

 آمادگی جسمانی بالا شرط ماجراجویی در تنگه بوچیر
این تنگه دو مسیر دارد، یک مسیر برای گردشگران و طبیعت‌گردانی که با آمادگی جسمانی آماده صخره‌نوردی و گذشتن از آب برای بازدید از همه جاذبه‌های این تنگه هستند و یک مسیر برای گردشگرانی که بیشتر برای تفریح و عکاسی به این منطقه آمده‌اند و دوست دارند حتی شده قسمتی از زیبایی‌های این تنگه را به تماشا بنشینند. اگر از گروه دوم هستید باید از بالای تنگه به مسیرتان ادامه دهید. اگر آمادگی جسمانی دارید اما اهل شنا و صخره‌نوردی نیستید هم می‌توانید وارد دره شوید و از قایق بادی استفاده کنید و مسیری را طی کنید تا از زیبایی‌های تنگه بی‌نصیب نمانید.
اما اگر از گروه اول هستید، برای شروع دره‌نوردی‌تان باید خود را به دهانه شکاف تنگه بوچیر برسانید. برای دره‌نوردی در بوچیر و رسیدن به انتهای آن باید تقریباً یک کیلومتر مسافت طی کنید.
البته باید بدانید که مسیری هموار در برابرتان قرار ندارد، بلکه برای رسیدن به انتهای تنگه باید بارها به آب بزنید و از میان صخره‌ها بالا و پایین بروید. به همین دلیل باید شنا بلد باشید و تجهیزات صخره‌نوردی را هم با خود همراه ببرید.
تنگه بوچیر از دو چله پایین و بالا تشکیل شده است که این دو چله پشت سر هم قرار گرفته‌اند. چله پایین مسیر طولانی‌تری برای پیمایش دارد و برای گذر از چله بالا باید فرودهای زیادی انجام بدهید.
برای گذر از چله پایین باید بیشتر مسیر را از آب عبور کنید. در قسمت‌هایی از مسیر پیش‌رویتان عمق آب زیاد خواهد بود به‌طوری که برای گذر از آن یا باید شنا کنید یا با استفاده از قایق و تیوپ بادی خود را به سمت دیگر برسانید. چاله‌های بعدی نسبتاً کم عمق‌تر می‌شود و تقریباً به کف دره می‌رسد. چون آب تنگه سرد است باید خودتان را سریعتر به خشکی برسانید. دمای آب تنگه حدود ۱۰ درجه است و این دما تقریباً در تمام فصل‌های سال ثابت است. البته از اینجا به بعد ادامه مسیر تقریباً خشک و سنگلاخی است و باید از مسیر پیچ در پیچ و زیبایی که آسمان از میان صخره‌ها مشخص شده، بگذرید.
هرچه جلوتر می‌روید عمق صخره‌ها بیشتر می‌شود تا جایی که فکر می‌کنید بین دو دیواره گیر کرده‌اید. یادتان باشد در این سفر حتماً کلاه ایمنی به همراه داشته باشید چون احتمال اینکه از آن بالا چیزی پایین بریزد، وجود دارد. پس از گذشتن از 300 تا 400 متر از مسیر، آبشاری در مقابل‌تان قرار می‌گیرد که شما را به سمت چله بعدی راهنمایی می‌کند. بیشتر بخش دره‌نوردی در چله دوم، نیاز به صخره‌نوردی دارد. در قسمت‌هایی از این چله باید از دره خارج شوید و دوباره به آن بازگردید.

دره‌ای امن برای آشیانه پرستوها
در این سفر قبل از اینکه می‌خواهید وارد دره شوید، هواشناسی را حتماً چک کنید تا مطمئن باشید در زمانی که آنجا هستید بارندگی نمی‌شود، چون اگر بارندگی بشود و کسی داخل این دره باشد امکانش خیلی کم است که بتواند زنده بیرون بیاید! از طرفی محوطه این دره این‌قدر امن است که پرستوها در ارتفاع خیلی پایین دیواره‌های این تنگه لانه می‌سازند و زندگی می‌کنند. بنابراین کسی که وارد این دره می‌شود باید به اکوسیستم آن احترام بگذارد. به خاطر اینکه اینجا اول خانه این پرستوهاست. پس حواستان باشد که بیش از حد سر و صدا نکنید و اگر دیدید لانه‌ای داخلش تخم یا جوجه است به آن دست نزنید چون امکان دارد مادر جوجه‌ها دیگر به داخل آشیانه‌شان برنگردد و دیگر جوجه‌ها بهشان غذا نرسد و از بین بروند.

بهشت دره‌ها اینجاست
شگفتی پیش رویتان است؛ به خاطر اینکه فرم صخره‌ها، پوشش گیاهی، آبشار و حوضچه‌ای که در این قسمت وجود دارد آن را متمایز از قسمت پایین تنگه می‌کند. احتمالاً به این نتیجه می‌رسید که اگر بخواهید بهشت دره‌ها را توصیف کنید، قطعاً اینجا را مثال خواهید زد. این قسمت از تنگه به خاطر وجود آب و پوشش گیاهی‌اش آرامشی وصف نشدنی دارد. با اینکه هیچ درختی اینجا وجود ندارد اما این آب باعث شده روی صخره‌ها خزه و جلبک بگیرد و شما عطری شبیه عطر جنگل‌های هیرکانی را حس کنید. آب همیشه روی زمین موجب آبادانی بوده و تنگه بوچیر هم از این قانون طبیعت جدا نیست چرا که وجود آب اکوسیستم بی‌نظیری در این تنگه به وجود آورده است. درون این قسمت از تنگه چشم اندازهای طبیعی و قندیل‌های زیبایی وجود دارد که لذت حضور را برای گردشگران صد برابر می‌کند.
در انتهای تنگه، زیبایی آن تکمیل می‌شود؛ گودالی به عمق 35 متر قرار دارد که اگر از بالا به آن نگاه کنید متوجه می‌شوید که شکل آن شبیه به قلب است. البته مسیر در تنگه باز هم ادامه دارد اما صعود از یک جایی به بعد خیلی سخت و به نوعی غیرممکن می‌شود اما هستند طبیعت‌گردهایی که با راهنمایان محلی از انتهای تنگه فرود می‌آیند و مسیر تنگه را از انتها برمی گردند. در مسیر تنگه حواستان به ساعت باشد که به تاریکی نخورید. یکی از اصول طبیعت‌گردی مدیریت زمان است، در این سفر سعی کنید پیش از تاریکی هوا از تنگه بیرون بیایید.
هتل‌ها و اقامتگاه‌های نزدیک به تنگه بوچیر
به هیچ عنوان نمی‌توانید در تنگه بوچیر کمپ کنید و پیش از غروب خورشید هم باید این منطقه را ترک کنید.
اگر قصد ماندن در هرمزگان را دارید در نزدیک‌ترین اقامتگاه‌ها و هتل‌ها شب را به صبح برسانید.
در روستای پارسیان، خانه‌های بوم‌گردی و هتل آپارتمان برای اقامت مهیاست اما قبل از سفر جای خود را رزرو کرده و با خیال آسوده سفرتان را آغاز کنید.

 

جستجو
آرشیو تاریخی