خاطره‌بازی با قطعات حماسی و ملی
این ارکستر متشکل از گروه کر و با سازبندی، سازهای بادی، سنج و تیمپانی به رهبری «فاضل عالیشان» و نوازندگانی که از یگان موزیک دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی(ع) انتخاب شده بودند، به اجرا درآمد؛ هنرمندانی که صدای ساز و موسیقی‌شان کمتر به گوش مردم و مخاطبان موسیقی رسیده است و این در حالی است که موسیقی نظامی در ایران سابقه‌ای کهن دارد.
در این اجرا که با دو خواننده همراه بود، ابتدا سرود ملی ایران با همراهی ارکستر «رزم‌نوازان» دفاع مقدس به اجرا درآمد و در ادامه داوود سعادت‌شایسته  روی صحنه آمد و اثر ماندگار «ایران» با مضمون شعری «ای ایران ایران، دور از دامان پاکت دست دگران، بد گهران/ ای عشق سوزان ای شیرین‌ترین رؤیای من، تو بمان در دل و جان» سروده تورج نگهبان و آهنگسازی محمد سریر را برای حاضران خواند؛ اثری خاطره‌انگیز که همچنان شنیدنی است. دیگر قطعات این اجرا «آزادی» با صدای طهمورث شاهمراد و همچنین «پیروز اختران»، «کسروی»، «قهرمان» و «پیروزی» بودند که با همراهی این دو خواننده و در برخی قطعات بدون کلام، اجرا و شنیده شد. رهبر ارکستر، سرهنگ فاضل عالیشان در بین برخی از قطعات طی صحبت‌هایی از اساتید موسیقی چون اسفندیار قره‌باغی و همچنین استاد خود علی‌اکبر کردبچه یاد کرد و گفت باید از استادان و کسانی که از آنها درس گرفتیم و آموختیم، یاد شود.
اما قطعه آخر که سرود ماندگار«ای ایران » بود با صدای طهمورث شاهمراد شنیدنی شد؛ اثری ساخته زنده‌یاد روح‌الله خالقی با صدای گرم مرحوم استاد بنان و شعری از حسین گل‌گلاب که ابتدا توسط ارکستر و در اجرای دوباره آن با همراهی و همصدایی حاضران در سالن شنیده شد. سرهنگ عالیشان رهبر ارکستر این قطعه را به همه مردم ایران تقدیم کرد.
خوانندگان پاپ همچنان پرشور ظاهر می‌شوند
بخش صحنه‌ای نیز همچون روزهای گذشته پرشور ادامه یافت. ناصر زینلی و میثم ابراهیمی در بخش صحنه‌ای حضور باانرژی و گرمی در کنسرت‌شان داشتند و شور خاصی را به شب سوم جشنواره بخشیدند. ناصر زینلی در اقدامی جالب در تمام طول مدت کنسرت بنا به انتخاب حاضران، قطعات را اجرا می‌کرد که این مورد نشان از تبحر و آمادگی بالای ارکستر در اجرای تمامی قطعات داشت. به همین خاطر تماشاگران به کنسرت ناصر زینلی لقب دموکراتیک‌ترین کنسرت را دادند.
اتخاذ این رویه سبب شد کل سالن یک اجرای شاد و خودمانی را تجربه کنند.  موردی که در چند اجرای جشنواره امسال دیده شد و زینلی نیز آن را عملیاتی کرد، اجرای بدون موسیقی ترانه بود. به این ترتیب که وقتی اجرای یک کار تمام می‌شد، خواننده بخشی از آن کار را بدون موسیقی می‌خواند و مخاطبان نیز او را تشویق می‌کردند. زینلی در کنسرت خود قطعات دلبر ناب، جنگل موهات، مجسمه، نفس، تولد، میشه بهم بتابی، با توام، حیف، حکم ابد، خودتو برسون و طرفدار را اجرا کرد. کنسرت میثم ابراهیمی به‌عنوان دومین کنسرت پاپ روز سوم جشنواره، تمام مؤلفه‌های یک کنسرت پرشور و استاندارد را داشت و می‌توان آن را یکی از بهترین اجراهای جشنواره به حساب آورد. ابراهیمی در این کنسرت آهنگ‌های جان جان، گردنبند، لجبازی، یه دندم، دوتایی، سنگدل، می‌زنه باد، جون و دلم، باب دلمی، توهم، گل رز، عروسک و آخر عاشق شدم را اجرا کرد.
کنسرت میثم ابراهیمی در شرایطی به پایان رسید که هم اعضای ارکستر و هم مخاطبان، مفهوم به آتش کشیدن صحنه را پیاده کرده بودند! یک کنسرت درست و هوشمندانه که مشخص بود برای تمام ابعاد آن برنامه‌ریزی شده و فکری پشت آن نهفته است.