لیونل مسی دیگر در آرژانتین غریبه نیست
پادشـــــــــاه غرق در جـــــــــــام
او دیگر آرزوی برآورده نشده ندارد. خوشبخت‌ترین بازیکن فوتبال که همه قله‌ها را فتح کرد و همه جام‌های ممکن فردی و تیمی را بالای سرش برد؛ ابرستاره‌‌ای به اسم لیونل مسی. بازیکنی که حالا دیگر آسوده خاطر به آرژانتین سفر می‌کند چون می‌داند همه او را می‌پرستند. درست مثل بت زندگی‌اش دیگو مارادونا که به قصه شب مادران آرژانتینی تبدیل شده بود تا همه کودکان سختی کشیده و فقیر آرژانتین با رؤیای «مارادونا شدن» بزرگ شوند. لیونل مسی حالا به مارادونای دوم تبدیل شده تا مادران امروز آرژانتین هم برای قصه‌های حماسی شان، قهرمان داشته باشند. او دیگر سرش را در کشور خورشید بالا می‌گیرد چون می‌داند دیگر کسی نقشه قتل این ریزنقش را در سر ندارد.
مهاجرت به آرژانتین
وقتی آنخلو تصمیم به مهاجرت از‌‌ایتالیا گرفت کسی فکر نمی‌کرد نوه این کارگر روزی به بزرگترین چهره فوتبالی آرژانتین و دنیا تبدیل شود. پسرش خورخه هوراکیو هم مانند پدر، یک کارگر بود و همسرش سلیا ماریا کوچتینی هم کاری بهتر از نظافت پیدا نکرد. لیونل در روز 24 ژوئن 1987 در چنین خانواده‌‌ای به دنیا آمد. خانواده‌‌ای مانند بیشتر خانواده‌های آرژانتینی کم درآمد. لیو در روزاریو در استان سانتافه یکی از 24 استان آرژانتین، پا به توپ شد تا به وسیله جادوی فوتبال، پدر و مادر، دو برادر بزرگتر و خواهرش را از مال دنیا بی‌نیاز کند.
افتحار نیواولدبویز
باشگاه اول شهر روزاریو قطعاً به این افتخار می‌کند که مسی برای اولین بار در این باشگاه بازی کرد. چهار سال موفق در رده‌های سنی. ریورپلاته تیم محبوب پایتخت و پرافتخارترین تیم آرژانتین (با 36 قهرمانی در لیگ برتر که 12 سال قبل بعد از 110 سال از تاریخ تولدش به دسته اول آرژانتین سقوط کرد و یک ساله به لیگ برتر بازگشت) به جذب مسی علاقه‌مند شد؛ اما به محض آنکه مدیرانش متوجه شدند او دچار مشکل کمبود رشد است و باید ماهی 900 دلار برای او هزینه کنند تا قدش از 140 سانتیمتر بیشتر شود، بی‌خیالش شدند تا بعدها به اشتباهشان پی ببرند. مدیران آن زمان باشگاه با درخشش بی‌نظیر این پسر کوچولو در اسپانیا، اسیر حسرتی ناتمام شدند که چرا این جنس کمیاب را آن روز نخریدند.
کاغذی در گاوصندوق
سپتامبر سال 2000 و زمانی که مسی هنوز 13 ساله نشده بود، همراه خانواده‌اش به بارسلونا رفت تا در تست‌های فوتبالی بارسلونا شرکت کند.این نتیجه تلاش‌های فابیان سولدینی و مارتین مونترو، ایجنت‌های فوتبالی آرژانتین بود و در اولین قراردادی که او با بارسلونا به امضا رساند، اوراسیو گاگیولی آرژانتینی نقشی پررنگ داشت. لئو آن زمان 30 سانتیمتر کوتاه‌تر بود و 140 سانتیمتر قد داشت و برای رشد مناسب تحت درمان هورمونی بود؛ اما در زمین فوتبال، نمایشی خیره کننده با توپ داشت. به خانواده مسی وعده امضای قرارداد داده شد و آنها با این وعده، به روزاریو برگشتند چون پولی برای زندگی در اسپانیا نداشتند. خوان گاسپارت، رئیس وقت باشگاه بارسلونا برای عقد قرارداد با مسی باید ریسک بزرگی می‌کرد که این ریسک با دخالت کارلس رکساچ محقق شد.
گاگیولی، بارسا را تهدید کرده بود اگر‌‌این قرارداد بزودی امضا نشود، مسی را برای تست‌های فوتبالی به باشگاه‌های دیگر از جمله رئال مادرید خواهد فرستاد. روزها پشت هم سپری می‌شد و خبری از قرارداد نبود. در نهایت روز 14 دسامبر گاگیولی برای تنیس بازی کردن با کارلس رکساچ، بازیکن سابق و یکی از مدیران وقت باشگاه بارسلونا به باشگاه مونتجویت بارسلونا رفت. بعد از آن بازی، این دو برای غذا خوردن به کافه باشگاه رفتند و جوزپ ماریا مینگیا، مدیر برنامه‌های چند نفر از بازیکنان بارسلونا به آنها ملحق شد. گاگیولی و مینگیا از رکساچ خواستند در مورد مسی تصمیم‌گیری کنند.
در همان زمان بود که رکساچ یک کاغذ کوچک (که برای پاک کردن دست و صورت در همه رستوران‌ها وجود دارد) از روی میز برداشت و نوشت: «در بارسلونا، در روز 14 دسامبر سال 2000 و با حضور آقای مینگیا و اوراسیو، کارلس رکساچ، مدیر داخلی باشگاه بارسلونا، متعهد می‌شود با مسئولیت رکساچ و با وجود مخالفت‌هایی برای جذب لیونل مسی، این اتفاق در زمان انجام توافق‌های بر سر مسائل مختلف، انجام پذیرد.»
این کاغذ به امضای رکساچ، مینگیا و گاگیولی رسید و یک هفته بعد گاگیولی و رکساچ، این ورق یادداشت را روی کاغذی تر و تمیز نوشتند تا این توافق رسمی شود و مقدمات انتقال مسی به بارسلونا انجام شد.
حالا این ورق در اختیار گاگیولی است. او این روزها در آندورا ایتالیا زندگی می‌کند و این کاغذ را در قابی چوبی در گاوصندوق امانات نگهداری می‌کند و به همه اعلام کرده قصد فروش این کاغذ ارزشمند را ندارد. البته او حاضر است کاغذ را به بارسلونا قرض دهد: «حاضرم این برگه را به موزه بارسلونا قرض بدهم. فکر می‌کنم این برگه باید آنجا، در جایگاه ویژه‌‌ای کنار توپ‌های طلای مسی باشد. چون با همین کاغذ بود که تاریخ معاصر باشگاه بارسلونا و فوتبال دنیا تغییر کرد.»
اولین بازی برای آبی اناری‌ها
هرنان کاسیاری مشهورترین نویسنده آرژانتینی که متنش برای مسی بعد از قهرمانی آرژانتین در جام جهانی، موجب گریه مسی و همسرش شد، 15 سال در اسپانیا زندگی کرد. او درباره اولین بازی مسی در بارسلونا در همان متن می‌نویسد: «آن روزها مهاجران آرژانتینی مقیم اسپانیا، همه از خود می‌پرسیدند این پسر اهل روزاریو چه زمانی اولین بازی‌اش را برای بارسا انجام می‌دهد؟ آنها دوست داشتند بدانند این هموطن کوتاه قامت‌شان ارزش دوست داشتن را دارد؟
مسی اولین بازی رسمی‌اش در ترکیب اصلی بارسلونا را ۱۶ نوامبر 2003 یعنی 3 سال پس از ورود به بارسا و زمانی که 16 سال و 145 روز داشت در دیداری دوستانه برابر پورتو انجام داد. کمتر از یک سال بعد، در 16 اکتبر 2004، فرانک رایکارد، مسی را در بازی مقابل اسپانیول به میدان فرستاد تا اولین بازی در لالیگا را انجام دهد. آن هم در حالی که 17 سال و 114 روز سن داشت. وقتی لیونل نخستین گل خود برای باشگاه را در برابر آلباسته در تاریخ اول مه2005 به ثمر رساند، تنها 17 سال و 10 ماه و 7 روز سن داشت و همین هم باعث شد که جوان‌ترین گلزن تاریخ بارسلونا در لالیگا شود.
او با بارسلونا 10 قهرمانی در لالیگا، 7 قهرمانی در جام حذفی، 8 قهرمانی در سوپرجام اسپانیا، 4 قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، 3 قهرمانی در سوپرجام اروپا و 3 قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان به دست آورد و مجموعه‌‌ای کامل از جوایز فردی از توپ طلای جام جهانی گرفته تا کفش طلای یوفا و بهترین بازیکن قاره سبز و توپ طلای فوتبال دنیا در کلکسیونش قرار داد؛ اما خلأ بزرگ زندگی او همچنان یک جام ملی بود. جام قهرمانی با تیم ملی بزرگسالان آرژانتین؛ خلأیی که حتی قهرمانی با تیم امید آرژانتین در المپیک 2008 هم آن را پر نکرد.
حسرت قهرمانی
تیم ملی آرژانتین به فینال‌های مختلفی راه پیدا کرد؛ اما ناکام بزرگ همه این فینال‌ها یک نفر بود: لیونل مسی. پس از حذف تلخ آلبی سلسته از کوپا امه ریکا 2011 که میزبانش بود، این تیم به فینال کوپا امه ریکا 2015 و 2016 راه پیدا کرد؛ اما هر دو بار مقابل شیلی شکست خورد.این را به ناکامی در فینال جام جهانی 2014 مقابل آلمان اضافه کنید تا متوجه شوید پایه‌های اعتماد مردم آرژانتین به مسی تا چه اندازه سست شده بود.به نوشته کاسیاری، جو آن روزهای آرژانتین کشنده بود. تیاگو یک بار به پدرش گفته بود چرا همه مردم آرژانتین می‌خواهند تو را بکشند؟!این فضای سنگین در نهایت منجر به استعفای مسی از بازی‌های ملی شد. او بعد از فینال کوپا 2016 از بازی‌های ملی خداحافظی کرد تا دیگر درون این آتش گداخته نشود.
بازگشت باشکوه
اما قهر مسی با تیم ملی زیاد طولانی نشد. کاسیاری یکی از دلایل شکسته شدن این قهر را نامه پسری 15 ساله عنوان می‌کند که از مسی خواسته بود بماند، بجنگد و با آرژانتین قهرمان شود.
انزو فرناندز (نویسنده همان نامه) در پایان جام جهانی 2022 خوشحال‌ترین فرد روی زمین بود چون با 22 سال سن در خط میانی کنار اسطوره بازی کرده و با او قهرمان شده بود. مسی یک سال قبل از‌‌این قهرمانی هم در برزیل قهرمان کوپا امه ریکا شد تا طلسم ناکامی‌های سریالی او در بازی‌های ملی شکسته شود. آن سال، همه بازیکنان آرژانتین فقط برای مسی بازی کرده بودند درست مثل جام جهانی 2022 که دی پائول هافبک تیم گفت حاضر است برای مسی آدم بکشد.
چند روز قبل، کاکا ستاره بزرگ برزیلی‌ها ورود مسی به باشگاه هشت نفره ابرقهرمانان را تبریک گفته بود.این باشگاه شامل کسانی است که جام جهانی، لیگ قهرمانان و توپ طلا را برده‌اند. بازیکنان بزرگی مثل کاکا، رونالدینیو، ریوالدو، زین‌الدین زیدان، پائولو روسی، گرد مولر، فرانتس بکن باوئر و بابی چارلتون؛ اما هیچ یک از آنها افتخارات مسی را به دست نیاورده‌اند. مسی با قهرمانی در جام جهانی 2022 روی قله‌‌ای ایستاد که هیچ بازیکنی در تاریخ آن را فتح نکرده است؛بازیکنی که 7 توپ طلای بهترین بازیکن جهان، دو توپ طلای بهترین بازیکن جام جهانی، صدها عنوان فردی و مجموعه‌‌ای کامل از قهرمانی در تورنمنت‌های معتبر دنیا و اروپا را در کلکسیونش می‌بیند.