در حافظه موقت ذخیره شد...
فصل دوم
از رؤیا تا قرارداد
پتروفن هم دقیقاً از همین منطق پیروی میکند، اما با یک تفاوت کلیدی: تمام مراحل برای محیط ایران بومیسازی شده است.
در سه دوره گذشته، نیازهای فناورانه مجتمعها نه در گزارشهای کاغذی، بلکه روی صحنه و رو در رو اعلام شد؛ شرکتهای دانشبنیان همانجا نیازها و توانمندیهای خود را ارائه کردند؛ داوری علمی و شفاف انجام شد؛ تفاهمنامه امضا شدو به مرحله قرارداد رسید و امروز بسیاری از آن طرحها در خط تولید هستند. نتیجه؟ کاهش ۱۵ تا ۲۰ درصدی ارزبری در کاتالیستها، آلیاژها و سیستمهای کنترلی؛ و مهمتر از آن، شکلگیری یک چرخه تکرارشونده که هر سال قویتر میشود.
تجربه جهانی نشان میدهد بهترین پل صنعت-فناوری جایی ساخته میشود که سه عنصر همزمان وجود داشته باشد؛ اعلام شفاف نیاز، رقابت عادلانه و مسیر سریع قرارداد تا تولید. پتروفن این سه عنصر را داراست؛ فقط کافی است هر سال دقیقتر، گستردهتر و سریعتر اجرا شوند تا ایران هم در دهه آینده صادرکننده فناوری پتروشیمی شود، نه فقط مصرفکننده.
