«ایران» صدای اقوام و مذاهب در رسانه
وفاق یعنی ایران فقط تهران نیست
مهرداد خوشکارمقدم
روزنامهنگار و خبرنگار سابق روزنامه ایران در آذربایجانشرقی
در روزگاری که به واسطه رسوب تفکرات تمرکزگرایانه باقیمانده از رژیم پهلوی، چشم رسانههای سراسری در تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به پایتخت دوخته شده، روزنامه ایران از اوایل دهه 80 در یک سنتشکنی قابل تقدیر با تقویت تیم «ایرانزمین» چتر خود را در سراسر کشور گستراند.
در تاریخ 170 ساله مطبوعات ایران بسیاری از نشریات آمده و رفتهاند اما روزنامههایی در اذهان عمومی ماندگار شدهاند که با نوآوری و اقدامات ابتکاری، امضای خود را در این راه پرفراز و نشیب ماندگار ساختهاند.
روزنامه در اوایل دهه 80 بود که با بهکارگیری خبرنگاران در تمام مراکز استانی، به معنای واقعی کلمه، عنوان روزنامه ایران را معنا بخشید.
در ایامی که فعالیت خبری در شهرستانها با مشکلات بسیاری همراه بود، این روزنامه با جذب خبرنگاران برجسته شهرستانی، برگزاری دورههای آموزشی مداوم، حمایتهای مالی و تمرکز بر تولید مطالب غیردولتی و برجستهسازی ویژگیهای اقوام سراسر کشور، سبک خاص خود را در عرصه روزنامههای کشور بنیان نهاد.
جالب اینکه با گذشت زمان، رقابت بین خبرنگاران ایران در مراکز استانها بالا گرفت و هر استان تلاش داشت با تولید گزارشهای جذاب، بکر و البته مبتنی بر شرایط اجتماعی و فرهنگی منطقه خود، صفحه ایرانزمین را زینت ببخشد؛ البته در کنار حمایت مدیرمسئول و سردبیر وقت، حضور تیم قوی، جامعنگر و دلسوز در رأس این سرویس نیز از دیگر دلایل توفیق روزنامه ایران در آن ایام بود.
طولی نکشید که «ایرانزمین» جای خود را در سراسر کشور باز کرد به طوری که علاوه بر مردم عادی، مسئولان ارشد استانی سراسر کشور نیز پیگیر مطالب و گزارشهای منتشر شده در این سرویس بودند.
با این حال اما به دلیل تأثیرپذیری از تغییرات دولت، «مکتب» روزنامه ایران در نگاه به استانها در طول سالیان گذشته دچار فراز و نشیب بسیاری شد و با ظهور پدیدههای جدید چون خبرگزاریها، شبکههای اجتماعی و البته رسانههای مجازی محلی، جایگاه پیشین کمرنگ و ضعیف شد.
تجربه رسانههای موفق نشان میدهد بدون داشتن نگاه ملی و توجه به پتانسیلهای تمام اقوام ایرانزمین، یک جای کار رسانه در سطح ملی میلنگد؛ موضوعی که امروز کمتر در رسانههای سراسری دیده میشود.
روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان با شعار «وفاق ملی» فرصت جدیدی است تا رسانهای مانند روزنامه ایران به عنوان ارگان دولت، بار دیگر نگاه خود را به سراسر استانهای کشور گسترانیده و مفهوم رسانه ملی را معنایی دوباره بخشد.