وی درباره برنامه‌های اقتصادی مؤسسه و گام‌هایی که برای رشد مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران برداشته شد، گفت: «گام بعدی که باعث پیشرفت ما شد، چند برابر شدن مبلغ قرارداد با مؤسسه جهان رسانه در زمینه آگهی‌های روزنامه ایران بود؛ رقمی 10 برابر قرارداد اولیه. یکی از اعضای هیأت مدیره مؤسسه جهان رسانه می‌گفت وقتی موضوع 10 برابر شدن رقم پرداختی به مؤسسه ایران مطرح شد، اعضای هیأت مدیره تعجب کرده بودند، اما گفتند با توجه به روند رو به رشد روزنامه ایران، 20 برابر مبلغی که پرداخت می‌کنند، عاید آنها خواهد شد. روند روبه پیشرفت آگهی‌ها طوری شده بود که ما آگهی‌های وزرا را در روزنامه ایران چاپ نمی‌کردیم چون مبلغ پرداختی آنها به اندازه آگهی‌های دولتی بود. به این ترتیب مرز بین آگهی و رپرتاژ با خبر و گزارش و کار محتوایی مشخص بود و وزارت ارشاد در گزارشی که با ارزیابی روزنامه‌ها منتشر می‌کرد، اعلام کرد تنها روزنامه‌ای که تداخلی بین آگهی و محتوا ندارد، فقط روزنامه ایران است و این یکی از دستاوردهای جذابی بود که باعث شد مؤسسه پیشرفت کند. اندوخته روزنامه ایران به اندازه‌ای شده بود که حتی پس از رفتن من و سرکار آمدن دولت بعد و مدیریت آقای اسلامی‌فر با وجود توقیف 6 ماهه روزنامه ایران، همه حقوق کارکنان به‌موقع پرداخت می‌شد. البته برای به دست آوردن این توفیقات شانس هم باید یاری کند و یکی از نعمت‌هایی که خداوند به من عطا کرد، این بود که با وجود فراهم بودن بستر درگیری در مؤسسه هیچ اتفاقی نیفتاد.»
وی در ادامه گفت: «یکی دیگر از دلایل موفقیت روزنامه به نظر من استفاده از مشاورانی بود که در تصمیم‌گیری‌های مهم خیلی نقش داشتند. وقتی در فرهنگسرای اندیشه مسئولیت داشتم با برخی از این مشاوران در آنجا همکاری می‌کردم از جمله دکتر خانیکی، دکتر اکبری، دکتر سلیمی و دکتر شکرخواه، مجموعه‌ای که برای ما نعمتی بودند. در تحریریه فضایی ایجاد شده بود که گروه‌ها برای اینکه گزارش آنها تیتر یک روزنامه شود باهم رقابت می‌کردند و همه این تلاش‌ها برای این بود که ما یک رسانه داشته باشیم. اگر پایه‌های اقتصادی رسانه ضعیف باشد این رسانه کارکردی نخواهد داشت و اگر سیاستگذاری روشن نباشد، این رسانه نمی‌تواند جلو برود. رسانه باید بداند چه کارهایی نباید انجام بدهد و چه کارهایی را باید انجام بدهد، بخصوص بخش نباید‌ها بسیار مهم است و باید و نبایدهای رسانه باید مشخص باشد و تکلیف خودش را بفهمد. نقطه طلایی تصمیماتی را که می‌گرفتم از مشاوران دریافت می‌کردم و سعی کردیم که روزنامه پلی باشد بین مخاطبان و دولت. امروز هم به نظر من روزنامه ایران اگر می‌خواهد نقشی ایفا کند، باید پلی بین مردم و دولت باشد، در غیر این صورت فقط نقش تبلیغ کننده را دارد که مردم هم توجهی به این تبلیغات ندارند. به همین دلیل در آن سال‌ها به موضوعاتی می‌پرداختیم که به جای بالا بردن دلخوشی دولتمردان، انگیزه مخاطبان را بالا می‌برد. حتی در جلسات هیأت دولت، وزرا از روزنامه ایران انتقاد داشتند که چرا مطالب و گزارش‌های انتقادی نسبت به وزارتخانه‌ها را منتشر می‌کنیم.»
وی در ادامه به نقش حمایتی دکتر عبدالله ناصری رئیس وقت خبرگزاری جمهوری اسلامی اشاره کرد و گفت: نقش کلیدی ایشان در موفقیت‌های روزنامه ایران انکارناپذیر بود و ایشان همیشه از مجموعه روزنامه ایران حمایت می‌کردند.