گفت‌و‌گو با استاد محمدرضا شجریان. در این گفت‌و‌گو صحبت‌های شجریان در خصوص مسئولان و دیدگاه‌های سیاسی دولت، پررنگ‌تر از نگاه هنری‌اش ظاهر شد و در رسانه‌های داخلی و خارجی بازتاب بسیار گسترده‌ای پیدا کرد و تا مدت‌ها، بخش‌هایی از این گفت‌و‌گو، نقل محافل سیاسی و هنری بود؛ آن هم در آن برهه تاریخی و حواشی زیادی که بر استاد آواز ایران سایه افکنده بود و انتشار و انعکاس این گفت‌و‌گو در رسانه دولتی؛ روزنامه‌ای که سیاست‌هایش به گونه‌ای دیگر تعریف شده و انتظارها از این رسانه چیز دیگری است. اما محمدرضا شجریان با جملات زیبایش که کلمه به کلمه آن حس زندگی و امید را برمی‌انگیخت -با تیتری بزرگ در صفحه اول روزنامه- عاشقانه گفت:«جهان من ایران است» و ختم کلام. در بخشی از گفت‌و‌گوی استاد آواز ایران آمده است:«به هر حال ما از سروش دل‌های مردمان نیک‌سرشت ایران، نوید همدلی را برای دیگر هموطنان مشتاق به ارمغان می‌بریم با عشق و امید. ما راز دل‌ها را در بستر ساز و آواز به نمایش می‌گذاریم. مردم هم با فریاد شادی،‌ ما را مورد تشویق و ستایش قرار می‌دهند. این تابش و بازتاب درونی با شنوندگان، زندگی هنری همیشگی ماست که ادامه دارد. نهال هنر من از آبشخور سرزمین ایران، این دیار کهن و مهد تمدن و فرهنگ، زندگی گرفته است.» و چه زیبا از وطنش سخن گفت. ناگفته نماند چهار سال پیش از انتشار این گفت‌و‌گو (6 مهرماه 1391)، سایت روزنامه ایران (IONN) در بدو ورود شجریان به فرودگاه امام خمینی(ره) گفت‌و‌گویی اختصاصی منتشر کرد. استاد آواز ایران در این گفت‌و‌گو هم بار دیگر از وطنش سخن گفت:«خیلی خوشحالم که به زادگاهم برگشته‌ام. وطنم عشق من است. ایران زندگی من است و مردمان کشورم همه امید من  هستند.»
در شماره‌ای دیگر از روزنامه ایران (12/10/1396) در قسمت پیشانی صفحه اول آن نوشته شده بود:«قلندر آواز ایران 85 ساله شد» جشن تولدی برای حسین خواجه‌امیری (ایرج) به میزبانی روزنامه ایران. زنده‌یاد نصرت‌الله وحدت، محمد معتمدی، سالار عقیلی، احسان خواجه‌امیری و علی جهاندار از جمله میهمانان این مراسم بودند. نصرت‌الله وحدت در آن میهمانی صمیمی در جملاتی گفت:«بسیار خوشحال هستم که امشب به روزنامه ایران آمده‌ام، خوشحالم که در خانه خودم هستم، من «ایران» را دوست دارم و همه ما ایران را دوست داریم.»
اما از دیگر آثار ماندگار بخش فرهنگ و هنر روزنامه ایران بویژه بخش موسیقی که به میزبانی این رسانه بود، میزگرد نقد و بررسی مستند «دف، به روایت استاد بیژن کامکار» بود که با حضور بزرگان فرهنگ و هنر در سالن آمفی‌تئاتر مؤسسه فرهنگی-مطبوعاتی ایران (26 مرداد‌ماه 1396) برگزار شد. بزرگانی نظیر فرهاد فخرالدینی، شهرام ناظری، بیژن، اردشیر و هانا کامکار، نجمه تجدد، کیخسرو پورناظری، جواد مجابی، سید محمد بهشتی، محمود دعایی، میلاد کیایی، جمشید عندلیبی، بهروز بقایی، بابک چمن‌آرا، صدیق تعریف، سیامک گلشیری، رضا مهدوی، نگار اعزازی، عسل ملک‌زاده، داریوش پیرنیاکان، محمدعلی سلطانی و... از جمله کسانی بودند که به تماشای این مستند به کارگردانی مهدی طالبانی به روزنامه ایران آمدند. اساتیدی که معمولاً نمی‌توان به راحتی همه آنها را در یک مجلس کنار هم دید، بویژه حضور استاد شهرام ناظری، آن هم برای اولین‌بار در یک رسانه که بازتاب بسیار خوبی در رسانه‌های داخلی و خارجی داشت. البته شوالیه موسیقی ایران چندین‌بار این فرصت را در اختیار روزنامه قرار داده بود و صحبت‌های این استاد پیشکسوت آواز به بهانه کنسرت‌هایش منتشر شده است، اما حضورش در «ایران» زیبایی دیگری داشت.
«همیشه از بودن در کنار مردم لذت می‌بردم و شاید این ویژگی به دوران کودکی‌ام، شرایط زندگی‌ام و محله‌هایی که در آن زندگی می‌کردم، برمی‌گردد. همیشه اعتقاد من بر این بوده و به این موضوع فکر می‌کردم که باید نفَس و دعای مردم بدرقه راهم باشد.» جملاتی از استاد حسین علیزاده که 2 شهریورماه 1398 در روزنامه ایران منتشر شد؛ گفت‌و‌گویی به بهانه تولد این آهنگساز و نوازنده پیشکسوت؛ هنرمندی که اهالی هنر و موسیقی عاشقانه دوستش دارند و از او به نیکی یاد می‌کنند. حسین علیزاده پنجم آذرماه 1397 در گفت‌و‌گویی با «ایران» که به انگیزه زاد‌روز کیهان کلهر انجام گرفت، از خاطرات آشنایی خود با این نوازنده متبحر کمانچه گفت:«من کیهان کلهر را هنرمندی شوریده می‌دانم که قلبش همیشه در مشتش بوده و با یک آرشه آن عشق را شعله‌ور می‌کند.»
و 30 سالگی روزنامه ایران بهانه‌ای شد تا گشت و‌ گذاری به پربازدید‌ترین گفت‌و‌گو‌های این رسانه در بخش موسیقی داشته باشیم. آثار ارزشمندی که ثبت و ماندگار شد.